کار خود را بر چهار چیز بنا کردم

قِيلَ لِلصَّادِقِ (ع) عَلَى مَا ذَا بَنَيْتَ‏ أَمْرَكَ فَقَالَ عَلَى أَرْبَعَةِ أَشْيَاءَ عَلِمْتُ أَنَّ عَمَلِي لَا يَعْمَلُهُ غَيْرِي فَاجْتَهَدْتُ وَ عَلِمْتُ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ مُطَّلِعٌ عَلَيَّ فَاسْتَحْيَيْتُ وَ عَلِمْتُ أَنَّ رِزْقِي‏ لَا يَأْكُلُهُ غَيْرِي فَاطْمَأْنَنْتُ وَ عَلِمْتُ أَنَّ آخِرَ أَمْرِي الْمَوْتُ فَاسْتَعْدَدْتُ.
به حضرت صادق (ع) عرض كردند كار خود را بر چه چيز بنا كرده‏ اى؟ فرمود بر چهار چيز: ۱- فهميدم كه عمل مرا ديگرى انجام نمي دهد. پس به كوشش پرداختم. ۲- دانستم كه خداوند بر حال من اطلاع دارد خجالت كشيدم. ۳- فهميدم روزى مرا ديگرى نخواهد خورد آرامش يافتم. ۴- و دانستم بالاخره بسوى مرگ مي روم به همين جهت آماده آن شدم.

پی نوشت ها:
۱. مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بيروت)، ۱۱۱جلد، دار إحياء التراث العربي - بيروت، چاپ دوم، ۱۴۰۳ ق.