آیا خدا می تواند مخلوقی خلق کند که از انسان کامل‌تر باشد؟

خداوند غنی بالذات است و هیچ كمبودی ندارد،قرآن می‌ فرماید: " فَإِنَّ اللَّهَ غَنِّىٌ عَنِ الْعَلَمِينَ‏؛[۱] خداوند از همه جهانیان بی نیاز است".

خداوند فیاض و بخشنده مطلق است؛ یعنی هر آن چه كه قابلیت موجود شدن را داشته باشد، از طرف خدای منان به آن وجود عنایت می‌‌‌‌‌‌‌ شود، زیرا هیچ گونه بخلی برای ذات اقدس احدیت تصور ندارد، بلكه فیاضیتش اقتضا می‌‌‌‌‌‌‌ كند به چیزی كه قابلیت اخذ نعمت وجود دارد، وجود ببخشد. قرآن می‌‌‌‌‌‌‌ فرماید: "وَرَبُّكَ الْغَنِىُّ ذُو الرَّحْمَةِ؛[۲] پروردگارت بی نیاز و صاحب رحمت است".و ۱۱۴ مرتبه می‌‌‌ فرماید : " بسم الله الرحمن الرحیم؛ به نام خداوند بخشنده بخشایشگر".

افعال خدا غایت و هدف دار و حكیمانه است، زیرا حكیمانه بودن كار، كمال است و خداوند مستجمع جمیع كمالات است قرآن می‌ فرماید: " وَمَا خَلَقْنَا السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لاَعِبِينَ‏  مَا خَلَقْنَاهُمَآ إِلَّا بِالْحَقِ‏ّ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ؛‏[۳] ما آسمان و زمین و آن چه را بین آن ها است، به بازیچه نیافریدیم. جهان برای ما اسباب بازی نیست. نیافریدیم مگر به حق"

خداوند از آن جا كه "علم" و "قدرت" و "فضل" و "جود" بی نهایت دارد ، جهان و انسان را آفریده است و لازمه این سه صفت آن است كه خلقت خداوند بهترین و كامل‏ترین آفرینش باشد، یعنی در مجموعه هستی اگر وجود مخلوقی، زیبایی و كمال آفرینش مجموعه عالم را افزایش دهد، لازم است خدا آن موجود را خلق كند، زیرا عدم خلقت آن موجود، یا ناشی از عدم اطلاع و آگاهی از زیبایی آن است، یا در اثر ضعف و ناتوانی از خلقت آن است.

در مجموعه خلقت باید انسان خلق می شد؛ چون در جهان خلقت پیش از خلق انسان، ملائك بودند كه موجوداتی نورانی و پاك بودند كه خدا را همواره عبادت می كردند. فرشتگان به دلیل شرایط ویژه خلقت خود بر سر دو راهی قرار نمی گرفتند كه با اختیار خویش (در حالی كه میل باطنی آن‏ها به جهت دیگری تمایل داشته باشد) رضایت خداوند را انتخاب كنند. آن‏ها همواره حضور و عظمت خدا را درك می كنند و در مقابل آن همه عظمت ، راهی جز عبادت ندارند. اما در صحنه هستی، می توان یك نمایش زیباتر از این را هم تصویر كرد و آن این كه موجودی وجود داشته باشد كه از یك طرف همانند ملائك در اوج جذبه الهی و عشق و عبادت به خدا باشد و در عین حال موانعی پیش روی او برای برگرداندن وی از مسیر عشق و عبادت قرار داشته باشد. این موجود انسان است. او خدا و عظمتش را بی واسطه می بیند و از سوی دیگر گرچه فطرت الهی او همواره در درونش وی را به سوی خوبی‏ها و پاكی‏ها دعوت می كند ، ولی امیال حیوانی و شهوانی او قدرت فراوانی دارند. وی این گونه خلق شده كه از یك سو با خواسته‏ها و تمایلات شهوانی و حیوانی رو به رو است واز سوی دیگر فطرت الهی اش و راهنمایی‏های پیامبران او را به سوی خوبی‏ها فرا می خواند. او در عرصه‏های مختلف زندگی می تواند با ایمان به خداوند و محبّت او، بر سر دوراهی‏ها ، عشق به خدا را انتخاب كند و مظاهر فریبنده دنیا را رها سازد.

با توجه به مطالب بالا اگر موجود ذهنی شما قابلیت آفرینش در ضمن نكات بالا را می داشت حتما خلق می شد!