مسائل را از قسمت ساده آن شروع کنیم. و به اندازه توان تجزیه و تحلیل خود پیش رویم. و اگر جایی با ناتوانی در هضم مساله مواجه می شویم، قسمت های روشن و بدیهی آن را انکار نکنیم.
کلام و عقاید
خوشبختی یا بدبختی ما دست خودمان است یا خدا؟
حقیقت سعادت این است که آخرین مرحله زندگی انسان با عمل سعادتمندانهای پایان پذیرد و حقیقت شقاوت این است که آخرین مرحله عمر با عمل شقاوتمندانهای خاتمه یابد.
آیا بهتر نیست پول کمک به مساجد و حسینیه ها را برای رفع فقر هزینه کنیم؟
هر انسان منصف و نیک اندیشی دقت کند، می فهمد ریشه فقر، در زیاده طلبی عده ای است که یا با بر پا کردن جنگ و ناامنی و استکبار، ملت یا ملت هایی را به فقر می کشانند. یا در سطحی کوچکتر با گران فروشی و احتکار و تقلب و ... خون عده ای را در شیشه می کنند تا خودشان در تجملات و عیاشی ها غوطه خورند.
چرا خدا بعضی ها را بیشتر دوست داره؟ یعنی کارهای خوبی داشتند که ما انجام ندادیم؟
وجود تفاوتها اولاً باعث میشود تا چرخهی زندگی بشر به خوبی بچرخد و هر قسمتی از زندگی فردی و یا اجتماعی مردم با توان و ذوق و استعداد مخصوص به آن قسمت اداره گردد، و ثانیاً مایهی پیشرفت و رشد و پرورش انسان است.
آیا خیرات و طلب آمرزش برای اموات در وضعیت آن ها در آخرت تاثیر دارد؟
از روایت استفاده می شود خیرات و طلب آمرزش برای اموات در وضعیت آن ها در آخرت تاثیر خواهد داشت. برای اموات از هر چیز بهتر و مفیدتر صدقه و احسان به فقرا و اهدای ثواب آن برای مردگان است. رسول گرامی اسلام (ص) فرمود: «صدقه حرارت قبرها را از بین میبرد».
فلسفه روزه چیست؟
شهر سوال ـ اگر چه برای فلسفه روزه فواید روحی و جسمی بسیاری را می توان شمرد ،اما این نکته در مورد احکام الهی حائز اهمیت است که نمی توان گفت فلسفه روزه به این موارد ختم می شود...
آیا اعتقاد به لزوم وجود امام معصوم، با غیبت طولانی امام زمان (عج) ناسازگار نیست؟
شهر سوال ـ اموری که باید توسط امام انجام گیرد، از یک منظر به دو بخش تقسیم می شود. یک عده از آن امور را کسی که صفات نزدیک به امام معصوم دارد، می تواند بر عهده بگیرد، و یک عده از آن امور، تنها از عهده امام معصوم بر می آید.
برای آن دسته ای که شخص نزدیک به امام (عالمی عادل) میتواند بر عهده بگیرد، تعیین تکلیف شده است و امام (عج) برای خود جانشین تعیین کرده اند. و این جانشین همان ولی فقیه است که امام ما را در زمان غیبت به ایشان ارجاع داده اند. ولی فقیه هم در مسائل حکومتی و هم در مسائل علمی، جانشین امام معصوم است.
آیا امام زمان(عج) به ما احاطه دارند؟
شهر سوال ـ اسحاق بن عمار، گوید: شنیدم امام كاظم (ع) به مردى خبر مرگ او را مىدهد، در دل خود گفتم: راستى او مىداند كه مردى از شیعیانش چه وقت مىمیرد؟ امام، خشمناك به من رو كرد و فرمود: اى اسحاق، رشید هجرى (یكى از یاران معروف على (ع) مرگ و میر و گرفتارىهاى آینده را مىدانست، امام كه به دانستن آن شایستهتر است.
کدام احادیث نظریه ولایت فقیه را اثبات می کند؟
شهر سوال ـ علی(ع) فرمود: واجب است در حکم خدا و حکم اسلام نسبت به مسلمین، اینکه هیچ عملی را انجام ندهند و دست به سوی چیزی و یا کاری دراز نکنند و قدم در هیچ جائی ننهند، مگر آنکه قبلاً برای خود رهبری عفیف و پرهیزکار و عارف و عالم به احکام قضا و سنت رسول خدا(ص) انتخاب نمایند. تا اموال عمومی را گرد آورد و حج و جمعه مردم را بپا دارد و صدقات را جمع نماید.
در حدیث داریم: هر پرچمی که قبل از قیام قائم برافراشته شود، طاغوت است. پس چرا در زمان غیبت امام زمان حکومت اسلامی بر پایه ولایت فقیه تشکیل شده است؟
این حدیث خبر واحد است و توان ایستادگی در مقابل این همه ادله مخالف خود را ندارد و اگر هم بخواهیم بپذیریم تنها آن قیام هایی قبل از قیام حضرت مهدی (عج) مردود و ناروا است که بدون اجازه امامان معصوم (ع) یا بدون اذن نواب خاص و عام آن ها باشد، و به عنوان دعوت به خویشتن، صرف نظر از اجازه امامان (ع) مطرح گردد، نه آن که قیامی که در شرایط آماده ای برای جلوگیری از ظلم و جور، و برقراری عدالت و حاکمیت دین باشد.
ولایت فقیه برای همه مسلمانان جهان است یا برای مسلمانان ایران؟
شهر سوال ـ الف) دیدگاه اول از منظر قانون اساسی است. با توجه به این که قانون اساسی هر کشوری در قلمرو همان کشور اعتبار دارد از این رو حاکمیتش هرچه باشد - چه ولایت فقیه یا غیر آن - تنها در گستره همان کشور است و نسبت به ماورای آن قدرت نفی و اثبات چیزی را ندارد. بنابراین رهبر جمهوری اسلامی و ولی فقیه، تنها حاکم ایران است و دستوراتش در حکومت جمهوری اسلامی، مطاع است.
روایاتی که هر قیام قبل از ظهور را طاغوت معرفی می کند، چگونه با مشروعیت حکومت اسلامی سازگار است؟
شهر سوال ـ چند روایت به این مساله اشاره می کند که هر قیامی قبل از قائم(عج) باطل است. از جمله امام صادق (ع) فرمودند: «هر پرچمی قبل از قیام قائم برافراشته شود، صاحب آن طاغوتی است که در برابر خدا پرستش می شود.»