اگر کسی با قصد خروج منى، خودارضایى کند؛ در صورتى که به حد خروج منى نرسد، آیا روزه را باطل مى‏ کند؟

آیات عظام امام خمینى، خامنه ‏اى و فاضل: خیر، روزه ‏اش باطل نمى‏ شود.[۱]

آیات عظام بهجت، صافى، مکارم و نورى: اگر به قصد بیرون آمدن منى، خود ارضایى کند، روزه ‏اش باطل مى ‏شود هر چند منى از او بیرون نیاید.[۲]

آیت الله تبریزى: اگر به قصد بیرون آمدن منى، خود ارضایى کند- هر چند منى از او بیرون نیاید باید روزه را تمام کند و بعد از ماه رمضان قضا نماید.[۳]

آیت الله سیستانى و آیت الله وحید: اگر به قصد بیرون آمدن منى خود ارضایى کند- هر چند منى از او بیرون نیاید بنابر احتیاط واجب، روزه را تمام کند و بعد از ماه رمضان قضا نماید.[۴]

[۱]. توضیح المسائل مراجع، م ۱۵۹۴ آیت الله خامنه‏اى، اجوبة الاستفتاءات، س ۷۸۵.
[۲]. توضیح المسائل مراجع، م ۱۵۹۴ دفتر آیت الله بهجت.
[۳]. توضیح المسائل مراجع، م ۱۵۹۴.
[۴]. آیت الله سیستانى، توضیح المسائل مراجع، م ۱۵۹۴ آیت الله وحید، توضیح المسائل، م ۱۶۰۲.

کلمات کلیدی: 

دیدگاه‌ها

باسلام و خسته نباشید. من هنگامی که بچه بودم خود ارضایی با آب انجام میدادم و معنی و مفهوم خودارضایی را نمیفهمیدم...درسن بچگی وقتی روزه بودم یک بار خودارضایی با آب انجام دادم درماه رمضان...
میدونستم که روزه را باطل میکند ولی نمیدونستم باید کفاره بدم...الان باید برای روزه کفاره بدم؟ کفاره باید چی باشه؟اگر کفاره باید۶۰ روز یا سیر کردن ۶۰ فقیر باشه اشکال نداره سال های بعد پرداخت کنم چون در حال حاضر توان آن را ندارم.
مرجع تقلیدمن :آیت الله مکارم شیرازی.

تصویر شهر سوال

با سلام و احترام

طبق نظر ایشان: علاوه بر قضا، کفّاره جمع (بنابر احتیاط واجب) هم دارد، چون علم به بطلان روزه داشته اید هر چند علم به کفّاره نداشته اید و علم به کفّاره شرط نیست.۱

اگر روزه دار به چیز حرامى روزه خود را باطل کند، بنابر احتیاط واجب باید کفّاره جمع بدهد، یعنى هم یک بنده آزاد کند و هم دو ماه روزه بگیرد و هم شصت فقیر را سیر کند (یا به هر کدام از آنها یک مد طعام که تقریبا ۷۵۰ گرم است بدهد) و چنانچه هر سه برایش ممکن نباشد هر کدام که ممکن است باید انجام دهد.۲

* البته در حال حاضر آزاد کردن بنده منتفی است.

همچنین در مساله ۱۴۰۲ توضیح المسائل ایشان ذکر شده: هرگاه هیچ یک از این سه کار ممکن نشود هر چند «مُد» که مى تواند به فقرا اطعام کند و اگر نتواند باید ۱۸ روز روزه بگیرد و اگر نتواند هر چند روز که مى تواند به جا آورد و اگر نتواند استغفار کند و همین اندازه که در قلب بگوید: «استغفراللّه» کافى است و واجب نیست بعداً که قدرت پیدا کرد کفّاره رابدهد.

۱. پایگاه اطلاع رسانی آیت اللله مکارم شیرازی، بخش استفاتائات روزه
۲. توضیح المسائل آیت الله مکارم شیرازی مساله ۱۴۰۵

نظرات