دین اسلام، شریعت جامع و کامل است. از این رو برای تمام شئون انسان ها و جامعه برنامه دارد، یکی از آن برنامه هایی که بدان تاکید بسیار شده است مساله درختکاری می باشد. چنان که از رسول اعظم صلی الله علیه و آله در ضمن حدیثی آمده است که: « درختکاری را در تعلیم دانش، ساختن مسجد، به ارث گذاشتن فرزند صالح و... قرار داده است.»

منظور اين است كه تمام اهل كتاب به حضرت مسيح (ع) پيش از «مرگ او» ايمان مى‏ آوردند يهوديان او را به نبوت مى‏ پذيرند و مسيحيان دست از الوهيت او مى‏ كشند و اين به هنگامى است كه مسيح (ع) طبق روايات اسلامى در موقع ظهور حضرت مهدى (عج) از آسمان فرود مى‏ آيد، و پشت سر او نماز مى‏ گذارد و يهود و نصارا نيز او را مى ‏بينند و به او و مهدى (عج) ايمان مى‏ آورند، و روشن است كه حضرت مسيح به حكم اين كه آيينش مربوط به گذشته بوده وظيفه دارد در اين زمان از آيين موجود يعنى آيين اسلام كه حضرت مهدى (عج) مجرى آن است پيروى كند.

برخی از مفسران اهل سنت در هنگام تفسیر آیه ۶۷ مائده «یا ایّها الرّسول بَلِّغ ما أنزل إلیک...» یادآورد شده اند که شأن نزول آن امام علی(ع) بوده و حدیث «من کنت مولاه...» در جریان غدیر بیان شده است. سیوطی در الدرالمنثور، ابوالحسن واحدی نیشابوری، حافظ حکانی، شهاب الدین آلوسی، ابن صباغ مالکی، قاضی شوکانی و ... تصریح کرده اند که این آیه و حدیث مذکور مربوط به حضرت علی(ع) است.

اسلام در عین احترام به «مالکیت خصوصى »، طورى قوانین را تنظیم کرده که ثروت در دست گروهى خاص نباشد؛ لذا با قرار دادن مالیات، زکات، خمس، انفاق ... جامعه را به تعادل اقتصادى سوق مى دهد.