منظور از شب، قرار گرفتن سایه قسمتی از کره زمین روی قسمت دیگر است که اگر مثلاً شب قدر از ایران شروع شود، تا زمانی که این سایه تمام کره زمین را فرا گیرد، شب قدر ادامه دارد. بنابر‌این اگر چه نزول قرآن در شبی خاص صورت گرفت، اما همه شب‌ها یا روزها همین حالت را دارند که در عرض ۲۴ ساعت به صورت تدریجی کل زمین را پوشش می‌دهند.

شهر سوال ـ در تفسیر نمونه می گوید: «صریح روایات متعددى این است كه این از مواهب الهى بر این امت مى ‏باشد، چنان كه در حدیثى از پیغمبر اكرم ص آمده است كه فرمود: ان اللَّه وهب لامتى لیلة القدر لم یعطها من كان قبلهم‏: خداوند به امت من شب قدر را بخشیده و احدى از امتهاى پیشین از این موهبت برخوردار نبودند»

منظور اين است كه تمام اهل كتاب به حضرت مسيح (ع) پيش از «مرگ او» ايمان مى‏ آوردند يهوديان او را به نبوت مى‏ پذيرند و مسيحيان دست از الوهيت او مى‏ كشند و اين به هنگامى است كه مسيح (ع) طبق روايات اسلامى در موقع ظهور حضرت مهدى (عج) از آسمان فرود مى‏ آيد، و پشت سر او نماز مى‏ گذارد و يهود و نصارا نيز او را مى ‏بينند و به او و مهدى (عج) ايمان مى‏ آورند، و روشن است كه حضرت مسيح به حكم اين كه آيينش مربوط به گذشته بوده وظيفه دارد در اين زمان از آيين موجود يعنى آيين اسلام كه حضرت مهدى (عج) مجرى آن است پيروى كند.

بدون شك اينگونه زنان تنها خواهان كسب افتخار معنوى بودند كه از طريق ازدواج با پيامبر ص براى آنها حاصل مى‏ شد، لذا بدون هيچگونه مهرى آماده همسرى با او شدند، ولى همانگونه كه گفتيم وجود چنين مصداقى براى حكم بالا از نظر تاريخى مسلم نيست، آنچه مسلم است اينست كه خداوند چنين اجازه‏ اى را به پيامبر ص داده بود، به خاطر فلسفه‏ اى كه بعدا به آن اشاره مى‏ شود.