بهترین راه برای فراموش کردن یک مقطع زمانی از زندگی با همه خاطرات خوب و بد چیست؟

سلام من یه زن ۳۲ساله ام.با خواهر شوهرم که ۳سال از من کوچکتره مشکل دارم.اوایل ازدواجم خیلی دوستش میداشتم ولی الآن اگه نبینمش خیلی راحتترم.چون وقتی باهم باشیم و با توجه با اینکه خیلی با غرور حرف میزنه و حتی رفتارش هم اینو نشون میده خیلی اذیت میشم.من زمانی خیلی باهاش خوب بودم ولی او اصلا یه تشکر هم نمیکرد.با کوچکترین دلخوری ازش عذرخواهی میکردم،ولی او در ملاقات بعدی بدون هیچ عکس العملی رفتار میکرد.حالا که اصلا به نظر میرسه براش باور شده که از طرف او اشتباهی صورت نمیگیره.الآن من خیلی غرورم له شده و احساس خوبی ندارم.دوست دارم راهنماییم.کنید تا بود و نبودش برام فرقی نداشته باشه.چون واقعا دیگه ازش خوشم نمیاد.باتشکر

سلام
همان گونه که عرض شد: خاطراتی که در ذهن ثبت شده است چه شیرین و تلخ منشأ بسیاری رفتارهای آینده می شود.
بنابراین ارزش آینده می تواند، انگیزه ای قوی برای فراموش کردن دوران سیاه زندگی مان باشد. که ظاهرا شما آن را پشت سر گذاشته اید.

سلام
عمل را باید به خواندن اضافه کرد.

سلام
به فرق آدم و شیطان دقت کنید. آدم پس از خطا توبه کرد و خدای متعال او را پذیرفت. ولی شیطان بر همان راه باطلش ادامه داد و خدا او را طرد کرد. حواستان باشد شما فرزند آدم هستید و نباید گوش به وسوسه شیطان بدهید و راه او را ادامه دهید.
هر اشتباهی کرده اید، گذشته و الان باید به فکر امروزتان و اعمال صالح در امروز باشید و از گذشته نیز استغفار کنید. نه آنکه به خاطر آن گناه، مرتکب گناه های دیگر مثل ترک نماز شوید. خصوصا بزرگترین گناه که ناامیدی است.
ضمنا محل دستشویی جزء مسجد محسوب نمی شود و خوب نیست انسان به گناهش در نزد بنده خدا اعتراف کند.

با عرض سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال و عرض تسلیت بابت این ضایعه!

مرگ لازمه جدايى ‏ناپذير زندگى بشر است؛ اما چه بايد كرد تا سنگينى غم آن كاهش يابد؟ از عوامل مهمى كه سلامت روان آدمى را به مخاطره مى ‏اندازد، فشارهاى روانى است كه پديده‏ هاى گوناگونى سبب آن مى‏ شود. يكى از اين پديده‏ ها، مرگ است.

نکاتی که باید بدان توجه داشت:
۱- آنچه که باید فرد داغدار انجام دهد:
- فرد احساسات خود را به دیگران بگوید تا بتواند غم و اندوه را پشت سر گذارد.
- به سلامت خود توجه کند. با بی اشتهایی مبارزه کند.
- صبور باشد. ماهها یا یک سال طول می کشد که فرد تغییر زندگی و مرگ را بپذیرد.
- اگر فرد مرگ را به عنوان واقعیت زندگی بپذیرد، غم و اندوهش کمتر می شود. فرد باید بپذیرد که می تواند با مرگ و شرایط جدید سازگار شود. با پشت سر گذاشتن مرحله رشد روان شناختی، فرد می تواند در مقابل رویدادهای سخت زندگی مقاوم شود.

۲- آنچه که فرد داغدار نباید انجام دهد:
- منزوی و گوشه گیر نشود و خود را از دیگران پنهان نکند.
- با سیگار داروهای آرام بخش بدون تجویز خود را آرام نکند.
- احساسات خود را انکار نکند.
- در مورد مسائل مهم زندگی نظیر ازدواج سریع تصمیم نگیرد.

۳- درک حضور و معیت خداوند به هنگام فقدان عزیزان:
خداوند متعال در آیات متعددی همراهی خویش را به انسان‌ها اعلام نموده است تا آنان خود را از قلمرو حمایتی خدا خارج ندانند و به مدد این شناخت بر مشکلات فائق آیند.
در قرآن آمده است که پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله برای آرام کردن همراه خویش در غار از این مهارت شناختی بهره گرفته است: «إِذْ یَقُولُ لِصَاحِبِهِ لاَ تَحْزَنْ إِنَّ اللّهَ مَعَنَا» (توبه: ۴۰)؛ آن هنگام که او به همراه خود می‌گفت، غم مخور، خدا با ماست.
خداوند سبحان برای زدودن غم روحی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در مسیر تبلیغ رسالت، او را به همراهی خویش نوید می‌دهد: «وَاصْبِرْ وَمَا صَبْرُكَ إِلاَّ بِاللّهِ وَلاَ تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَلاَ تَكُ فِی ضَیْقٍ مِمَّا یَمْكُرُونَ إِنَّ اللّهَ مَعَ الَّذِینَ اتَّقَواْ وَّالَّذِینَ هُم مُحْسِنُونَ» (نحل: ۱۲۷ ـ ۱۲۸)؛ صبر کن، و صبر تو فقط برای خدا و به توفیق خدا باشد، و به سبب کارهای آنها اندوهگین و دلسرد مشو و از توطئه‌های آنان در تنگنا قرار مگیر. خداوند با کسانی است که تقوا پیشه کرده‌اند و کسانی که نیکوکارند.

** و در نهایت اینکه:
بى ‏تابى و بى‏ قرارى در فقدان (مرگ عزيزان) مانع تكامل روحى است و استمرار آن سبب ضعف ايمان ومبتلا شدن آدمى به فشارهاى روانى خواهد شد.
آری اگر انسان این گونه به خداوند شناخت داشته باشد، یعنی او را در خوشایند و ناخوشایند زندگی، همراه خویش ببیند و بداند همه امور در برابر دیدگان او انجام می‌شود، توان تحمل فقدان در او تقویت می‌شود؛ چرا که ناظر دیدن خدا به هنگام فقدان (مرگ عزیزان) آدمی را به مصلحت و حکمت پس‌گیری عزیزان رهنمون می‌سازد.

ضمن عرض سلام به شما خواهر نوجوان، ورود شما به اینجا را نیز خوش آمد می گوییم. اعتماد و عدم اعتماد و یا به عبارتی بدبینی و خوشبینی، از ضروریات زندگی اجتماعی در کنار یکدیگر با سایر همنوعان است. مطمئنا اگر این مسئله خدشه دار شود، زندگی عادی نیز دچار اختلال می گردد. اگر اعتماد و بی اعتمادی ، و یا بدبینی و خوشبینی، را دو سر یک پیوستار (نمودار) در نظر بگیرید باید توجه داشت که افراط و تفریط و کشیده شدن به یک طرف میتواند مضرّ باشد و حتی تا حد یک اختلال روانشناختی پیش برود. همانطور که بی اعتمادی به دیگران میتواند مضر باشد، اعتماد (بیش از حد) به دیگران نیز میتواند مضر باشد، که شما خودتان در این زمینه تجربه داشته اید. در مورد خوشبینی و بدبینی هم همینطور. بنابراین باید سعی کنیم اعتدال و میانه روی را در این امور رعایت کنیم.
در حال حاضر که شما با این سن و سال نه چندان زیاد، تجربه تلخی در زمینه اعتماد یا خوشبینی به افراد و دوستان داشته اید، و در واقع حس اعتماد شما خدشه دار شده است، باید به صورت جدی به دنبال رفع این مشکل و حل آن باشید. قطعا مشکل شما با چند خط توصیه کتبی و حتی یک جلسه مشاوره حضوری قابل حل نیست و لازم است چندین جلسه مشاوره داشته باشید. توصیه می شود به یک مشاور روانشناس با تجربه مراجعه کنید تا این مشکل به صورت ریشه ای برطرف گردد. ضمنا میتوانید از مطالب مرتبط ارائه شده در سایر پست ها نیز استفاده کنید مثل: (http://www.soalcity.ir/node/371) و (http://www.soalcity.ir/node/1010).
از خدای مهربان سلامتی و موفقیت شما را خواستاریم.

دوست عزیز، متشکر از طرح مشکلتان.
مطالب ارائه شده در ابتدای همین صفحه دقیقا پاسخ شماست، البته به این نکته توجه داشته باشید که منظور از فراموش کردن، پاک شدن بخشی از حافظه ما نیست، که شاید چنین کاری تقریبا ناممکن باشد. منظور از طرح چنین موضوعی، بیشتر جلوگیری از مرور هر روزه خاطرات خاص یا یادآوری ناخودآگاه آن خاطرات است. همچنین هدف، دور کردن این خاطرات از کانون توجه انسان است. بنابراین مطالب ارائه شده در همین پست را مطالعه و پیاده کنید، و همچنین به برخی موضوعات مشابه در سایر پست ها مانند این نمونه (http://www.soalcity.ir/node/1700) و (http://www.soalcity.ir/node/2657) هم مراجعه کنید.
انشالله مفید خواهد بود. موفق باشید.

کاربر گرامی، خانم مریم، خیلی خوش آمدید؛ شنیدن یا خواندن مقطعی از زندگی شما و بسیاری از دوستان و همسالان شما در اینجا که سرگذشت مشابهی داشتند، حقیقتاً موجب اندوه ماست. هرگاه که به یکی از کاربران مانند شما پاسخی میدهیم، امید داریم که بسیاری دیگر از دوستانمان با همین شرایط این سرگذشت ها و سوال و جواب ها را مطالعه کنند و درس بگیرند... باز هم چنین امید و آرزویی در دل داریم...
در چنین ماجرایی قطعاً اولین و بشترین مسئولیت به گردن خود شما بوده است، اما در کنار آن، خانواده شما نیز مقصر هستند. حقیقت آنست که شما از ابتدا وارد یک نوع رابطه غلط شدید، اگرچه نیت شما برای تشکیل زندگی، ازدواج و یافتن یک شریک همیشگی برای زندگی قابل تقدیر و تحسین است، اما این نیت شما چیزی از غلط بودن راه و مسیر شما نمی کاهد. ما بارها این نکته را یادآور شدیم که ورود به دوستی ها و روابط با جنس مخالف، در بهترین حالت خود (مانند شما که به قصد ازدواج بوده است) کاری اشتباه است و احتمال چنین سرنوشتی در نهایت بسیار زیاد است. اینکه شما موضوع را با خانواده درمیان گذاشتید بسیار خوب بود، اما به نظر می رسد خانواده شما در این قضیه سهل انگاری کردند. شما در همان اوایل باید یک ضرب الاجل برای قدم گذاشتن پسر و خانواده پسر به منظور خواستگاری میگذاشتید و بطور جدی پای آن می ایستادید و در صورت جلو نیامدن آنها میتوانستید به راحتی نتیجه بگیرید که در این تصمیم جدی نیستند، شما نه تنها اینکار را نکردید، بلکه حتی گاهگاهی هم که احساس کردید که پسر محبوبتان، رفتارها یا افکار متناقضی از خود بروز می دهد به سادگی از کنار آن گذشتید.
عرض کرم در بهترین حالت چنین روابطی (که قصد ازدواج در میان باشد ولی عملا اقدامی در جهت ازدواج از طرف خانواده ها انجام نپذیرد، و همچنان روابط دختر و پسر ادامه پیدا کند)، علائق و وابستگی ها میان دختر و پسر (بخصوص از طرف دختر) شکل می گیرد و عمیق تر می شود (درحالیکه از طرف پسر معمولا یا چنین نمی شود یا به راحتی قابل تغییر است) و در صورت ناکامی در ازدواج بیشترین ضربه را دختر خانم متحمل می شود. و معنای این حرف را و شدت و ناخوشایندی چنین تجربه ای را اکنون تنها شما به خوبی درک می کنید، نه آقاپسر!!
در حال حاضر با توجه به مطالب شما، بهترین حالت آنست که فکر ایشان را از سر خود بیرون کنید، اما نه با شکل دادن یک رابطه جدید دوستانه با شخص یا اشخاص دیگر، که این خود، اشتباهی بزرگتر خواهد بود. به نظر می رسد مدتی را باید فاصله ایجاد شود تا شما به حالت عادی زندگی خود برگردید و به آرامش لازم دست پیدا کنید. در سایر بخشهای سایت راهکارهایی برای کمک به فراموشی و بازگشت به روال طبیعی داده شده است که میتوانید با مطالعه از آن کمک بگیرید. اما اگر شرایط روحی شما وخیم باشد، و احتمال بروز افسردگی باشد، باید با مراجعه به روانشناس (از نوع باتجربه البته) سعی کنید آن را رفع کنید.
این لینک ها را مرور کنید: http://www.soalcity.ir/node/2685 و http://www.soalcity.ir/node/2335 و http://www.soalcity.ir/node/2657

امیدواریم به زودی ، با توکل بر خدای بزرگ و مهربان و کمک گرفتن از او، و با تکیه بر اراده قوی خودتان، بتوانید بر این حالات غلبه پیدا کنید. و همچنین بتوانید برای تشکیل زندگی خود بهترین همراه و شریک را در آینده نزدیک پیدا کنید. موفق باشید

خدمت شما دوست عزیز، عرض سلام و ادب و احترام داریم. اگرچه برای یک عمل و رفتار نادرست، یک دقیقه هم زیاد است، چه رسد به یک سال رابطه نادرست ... اما باز هم باید خدا را شکر کنیم که پیش از آنکه به قول معروف کار به جاهای باریک تر بکشد، متوجه اشتباه خود شده اید و در صدد جبران آن هستید. مطمئنا اولین گام، پی بردن به اشتباه و پشیمانی است و سپس ترک آن رفتار اشتباه. اگر ارتباط شما به قصد ازدواج نبوده یا اکنون متوجه شدید که ایشان به درد زندگی مشترک و ازدواج نمی خورد، از همین لحظه ارتباط خود را قطع کنید. سعی کنید با استفاده از تکنیک هایی که در این صفحه و سایر صفحات مربوط به فراموش کردن گذشته آمده است به تدریج آن را از ذهن خود کنار بگذارید. ما انسانها هیچکدام معصوم نیستیم و در گذشته خود اشتباهات یا گناهانی مرتکب شده ایم. اما توصیه دینی ما آنست که در اموری که حق الله بحساب می آید و حق انسان دیگری در آن ضایع نشده، بهترین کار توبه و پشیمانی از آن اعمال و رفتارهاست. و لزومی هم ندارد کسی از آنها باخبر باشد که خداوند بزرگ خود پوشاننده عیبها و "ستار العیوب" است. بسیاری از انسانها بوده اند و هستند که عمری را در مسیر نادرست سپری کرده اند ولی هرکدام به دلایلی در یک لحظه از تمام گذشته خود برگشته اند و مسیر جدیدی را آغاز نموده اند. قطعا وضع شما بدتر از آنان و خیلی های دیگر نبوده و نیست. پس به لطف و کرامت خداوند مهربان و بزرگ امید داشته باشید که دستور خود اوست از رحمت خدا مأیوس نشوید(سوره زمر-آیه ۵۳) و سعی در ساختن آینده خود داشته باشید. پس فرصتهای طلایی پیش رو را با مرور گذشته پوچ خود از دست ندهید. امیرالمومنین (ع) میفرمایند: عَجِبتُ لِمَن یَقنَطُ وَ مَعَهُ الاِستِغفَارُ.در شگفتم از کسی که ناامید می شود، در حالی که استغفار را با خود دارد. «نهج البلاغه، حکمت ۸۷».
برای شما توفیق روزافزون را از خداوند متعال خواستاریم.

دوست نوجوان، سلام و خوش آمدید. سن ۱۵ تا ۱۹ سالگی در دختران که سنین نوجوانی به حساب می آید، از دوره های بحرانی طول عمر خانمهاست. در این دوره، که بطور خلاصه یک نفر از دوران بچگی به دوران بزرگی (جوانی) وارد می شود، تغییرات زیاد و بعضا شدیدی را از لحاظ جسمی، روحی، عاطفی، فکری و رفتاری تجربه می کند. ویژگی های روانی- اجتماعی نوجوانان دختر معمولا به صورت تغییرات خلقی، نگرانی، حساسیت و زود رنجی، کاهش قدرت تمرکز، میل به گوشه گیری، حساسیت بسیار نسبت به انتقاد دیگران، بی قراری، بی ثباتی ، تحریک پذیری، نوسان در خلق و خو، مخالفت با خانواده و دوستان بروز می کند. البته روانشناسان معتقدند این تغییرات گذرا است و به صورت در رویا فرو رفتن، شرم و حیای مربوط به تغییرات ناشی از دوران بلوغ (مثل رویش سینه ها ) تنبلی و سستی، خیره سری و خود رایی، نداشتن احساس امنیت و اعتماد به نفس، مقاومت در برابر اندرز والدین، بروز می کند. شما برای اطلاعات بیشتر میتوانید با کلیدواژه (تغییرات رفتاری نوجوانان در سنین بلوغ) مطالب مرتبط را در فضای مجازی جستجو کنید.
موفق باشید.

دوست عزیز، سلام و متشکر از طرح مشکلتان. واقعیت آن است که ما در این فضای مجازی توصیه ها و راهکارهایی را برای کسانی ارائه میدهیم که مشکلشان هنوز به حدی عمیق نشده که نیاز به حضور یک واسطه یا دخالت یک مشاور به شکل جدی و حضوری داشته باشند و خودشان با بکار بستن یک سری از راهکارها و توصیه ها بتوانند مشکل خود را حل کنند. اما ظاهرا شما از این مرحله عبور کرده اید و بازکردن گره شما، نیاز به بررسی بیشتر، صحبت و مشاوره با خود شما و همسرتان و احیانا استفاده از برخی ابزارهای سنجش خواهد بود که همه اینها در یک مشاوره حضوری میسر است. هرچند شما یکبار به مشاوره هم رفته اید ولی ما نمیتوانیم بطور قطع بگوییم دیگر راه برگشی وجود نداشته باشد. بنابراین توصیه میکنیم علاوه بر توکل بر خدا و مدد گرفتن از او و صبر پیشه کردن، باز هم به یک مشاور روانشناس مراجعه کنید. البته اینبار سعی کنید با تحقیق و بررسی بیشتر، مشاوری را انتخاب کنید که دارای تجربه کافی و تجربه و تخصص در امور خانواده را داشته باشد و ترجیحا از مراجعه به افراد جوان و کم تجربه پرهیز کنید.
برای شما آرزوی موفقیت و آرامش میکنیم.

خدمت شما کاربر گرامی عرض سلام و ادب و احترام داریم. خوشحالیم که سعی میکنید با چنین مسئله مهمی منطقی برخورد کنید و البته متاسفیم که شرایط سختی را تجربه می کنید. باتوجه به اشاره شما به بهم خوردن نامزدی و عدم توضیحات بیشتر، در صورتی که بنانیست این ارتباط مجددا برقرار شود و اختلافات بین شما حل بشود، میتوانید از مطالبی که در زمینه فراموش کردن خاطرات یا عشقهای نافرجام در سایت آمده مانند مطالب ابتدای همین صفحه و نیز مثل (http://www.soalcity.ir/node/2657) و (http://www.soalcity.ir/node/2335) و (http://www.soalcity.ir/node/2685) استفاده کنید.
از خداوند متعال برای شما آرامش و سلامتی را خواستاریم.

سلام. خدمت شما دوست عزیزمان عرض ادب و احترام داریم و از اظهار لطف شما متشکریم. ابوالفضل عزیز، بسیار متاسفیم که جوان برومندی چون شما را چنین ملول و خسته و افسرده ببینیم. ما اطمینان داریم اگر تمام دنیا نیز به شما پشت کند یا با شما دشمن شود، شما کسی را در وجود خود و در کنار خود و در بالای سر خود دارید که خوبان عالم همه ریزه خور سفره او هستند. همانطور که خودتان هم عنوان کردید حتما اتفاقات دوران کودکی و نوجوانی، به ویژه از دست دادن پدر تأثیر بزرگی در ادامه راه و زندگی شما و حال کنونی شما داشته است. اما این را بدانید که بزرگترین و ناپسندترین گناه در درگاه خدا، ناامیدی است. حضرت علی علیه السلام (که جانهای ما فدایش باد) می فرمایند: در شگفتم از کسی که ناامید می شود، در حالی که استغفار را با خود دارد. «نهج البلاغه، حکمت ۸۷». در خصوص تشنج نیز اگر دچار بیماری صرع بوده اید (یا هستید) باید تحت نظر پزشک مغز و اعصاب و با مصرف دارو آن را کنترل می نمودید. اما در مورد رشته تحصیلی، قطعاً کار مادر شما (که بی شک از روی دلسوزی و به گمان خودشان آینده بهتر برای شما بوده) در اجبار به رفتن به رشته غیر دلخواه شما اشتباه بوده است. اما این هم آخر راه نیست. اکنون که ۳۰ واحد گذراندید، اگر واقعا نمیتوانید این رشته را به پایان برسانید، در اولین فرصت تغییر رشته دهید و در رشته مور علاقه تان (گرافیک) تحصیل کنید. هرچند بسیاری از افراد که مانند شما بدون در نظر گرفتن علاقه رشته خود را انتخاب کرده اند، یا در کنار شغل خود به رشته مورد علاقه شان پرداختند و یا در نهایت با مدرک غیر مرتبط وارد رشته مورد علاقه شان شدند و البته بسیار هم موفق بوده اند. شما نیز میتوانید در رشته مورد علاقه تان بسیار موفق باشید...سعی کنید در همه مراحل کار و زندگی، سختی و راحتی و همه حال، خدا را فراموش نکنید و همواره هم از او مدد بگیرید و هم شکر گزارش باشید که این مکمل موفقیتهای شما خواهد بود.
ما مشتاقانه منتظر خبرهای خوش از تحصیل و موفقیتهای شما در ماههای آینده هستیم.
موفق و سربلند و شاد باشید.

با عرض سلام و تشکر از ارتباطتان با این مرکز!

حیات آدمی اولین و عظیم ترین نعمتی است که خداوند آن را برای رسیدن به تکامل و صعود به قلّه های رفیع و عالی معنوی به انسان عطا فرموده است. ازاین رو نه تنها دیگران نمی توانند صدمه ای به این نعمت الهی وارد سازند، بلکه خود شخص نیز به هیچ عنوان حق ندارد آن را از بین ببرد. بر وی واجب است پیوسته از جان خویش پاسداری و محافظت کند. مالک اصلی انسان خداوند متعال است. نفس انسانی امانت الهی است؛ از این رو باید از این امانت خوب محافظت کرد و از بین بردن آن خیانت در امانت الهی است.
خودکشی( به قصد انتقام از خدا و ندیدن لطف پروردگار و....) در فرهنگ اسلامی به معنای عقب نشینی از نیل به غایت کمال و سقوط به وادی حسرت و ناکامی است.
بدین جهت این عمل از نظر اسلام حرام و محکوم است. چنان که در قرآن کریم می فرماید:"وَلا تَقْتُلُوا أَنْفُسَکُمْ إنَّ اللّه َ کانَ بِکُمْ رَحیما، وَمَنْ یَفْعَلْ ذلک عُدْوانا وَ ظُلْما فَسَوْفَ نُصْلیهِ نارا." (۱)خودکشی نکنید! خداوند نسبت به شما مهربان است. هر کس این عمل را از روی تجاوز و ستم انجام دهد، به زودی او را در آتشی وارد خواهیم کرد.
امام باقر علیه السلام فرمود: "إنَّ المُؤْمِنَ یُبْتَلی بِکُلِّ بَلِیَّةٍ وَیَمُوتُ بِکُلِّ میتَةٍ إلاّ أَنَّهُ لایَقْتُلُ نَفْسَهُ."(۲)
مؤمن ممکن است به هر بلائی مبتلا شود و به هر نوع مرگ بمیرد، امّا خودکشی نمی کند(منظور خودکشی به خاطر رسیدن به پوچی است.)
از مجموع آیات و روایات استفاده می شود که خودکشی از نظر اسلام از گناهان کبیره محسوب می شود، انجام آن حرام می باشد،
پرسشگر محترم! هیچ انسانی در شرایط عادی و طبیعی دست به خود كشی نمی زند . مطمئناً شرایط برای این شخص بسیار سنگین و ناگوار و غیر طبیعی بوده كه دست به خود كشی زده است . دین و شریعت نیز با در نظر گرفتن همین شرایط است كه انسان را از این عمل باز داشته و این فضا را ایده آل نمی داند.

انسان در زندگی هیچ گاه نباید از رحمت الهی نا امید شود . تنها راه خروج از بن بست و مشكلات زندگی، امید و توكل بر خدا، دعا و توسل و توبه است كه همه ناممكن ها را ممكن می كند و راه هایی را به روی انسان می گشاید. بهترین شاهد هم زندگی بندگان مؤمن خدا است كه اگر چه مشكلات بسیار زیادی را متحمل شده اند ، اما هیچ گاه مأیوس از خدا نشدند. به تجربه ثابت شده كه ایمان به مبدأ و معاد، سرمایه اصلی سعادت دو گیتی به شمار می رود . اگر درست و منطقی برای آدمی پیدا شود، راه پوچ گرایی و بیهوده انگاری كه پایه تصور شیطانی یأس و ناامیدی به شمار رفته و احیانا افتادن در دام خودكشی را به همراه دارد، برای همیشه از بین می رود . شكوفه های شفابخش و اطمینان آفرین در زندگی پدیدار می شود.

پی نوشت ها:
۱.نساء(۴)آیه۲۹.
۲. کلینی ،کافی،ج۵ص۳۰۵؛ دارالحدیث؛چاپ اول؛قم،۱۴۲۹ق.

با سلام
به نظر می رسه این آقا از تعادل روانی لازم برخوردار نباشن .
اگر خواستگاری ایشون جدی شد ، حتما شرط کنید که باید مشاوره قبل از ازدواج برید و جوابتون رو منوط کنید به پاسخ مشاور تا مشخص بشه ایشون از نظر روانی در چه وضعی هستن .
موفق باشید

سلام. به شهر سوال خوش آمدید. قطعا بهتر آن است تا جای ممکن صداقت پیشه کنید و بخصوص زندگی مشترک را با صدق و صفا آغاز کنید. برداشت ما از صحبت شما این است که شما یک بار به شکل رسمی اقدام به ازدواج کرده بودید و در مرحله نامزدی (و محرمیت شرعی) دچار این مسئله شده اید. به هر حال اگر این مسئله به شکل رسمی بوده، جدای از بحث حقیقت و صداقت بین شما و همسر آینده، حتما دیگران مثل اقوام و آشنایان هم از نامزدی شما اطلاع داشته اند و چیزی نیست که بتوانید تا آخر آن را پنهان کنید. از سویی، بهترین زمان برای مطرح کردن این حقیقت، در همین ابتدای کار است.
بنابراین بهتر آن است که اکنون ایشان را در جریان قرار دهید.
امیدوار هستیم در سایه مهر و لطف پروردگار، زندگی سرشار از محبت، اعتماد و تعهد در کنار همسرتان داشته باشید.

خواهر گرامی، سلام علیکم. به شهر سوال خوش آمدید. برای راهنمایی کامل شما باید اطلاعات بیشتری داشته باشیم. چند نمونه از صحبتها و اتفاقاتی که فرمودید باید به دقت بیان شده و بررسی شود. خصوصیات خانوادگی شما و ایشان باید بررسی شود. خصوصیات همسر شما و خود شما باید بیشتر بررسی شود. شما بهتر است با شماره ۰۹۶۴۰۰ (بخش مشاوره تلفنی) تماس بگیرید تا با بررسی بیشتر مشکلتان راهنمایی شوید. اما نکاتی که به طور کلی میتوان در این خصوص گفت. ممکن است شما بیش از حد حساس باشید و این امکان هم هست که دوست همسر شما بیش از حد غیر عادی شوخی و احیانا تحقیر می کند. اما در هر صورت کار ایشان قابل توجیه نیست. حتی اگر شما انسانی باشید که بیش از حد حساس هستید و با ساده ترین صحبتها دچار سوء تفاهم شده یا ناراحت می شوید، شخصی که خارج از خانواده شماست (دوست همسر شما و یا همسر ایشان) پس از چندبار انجام این کار و مواجه شدن با اذیت شدن شما، نباید چنین کاری را تکرار کند. شاید بهترین راهکار در این خصوص صحبت با همه شما چند نفر باشد و تنها با شما فایده نداشته باشد. اما به هر حال شما سعی کنید سعه صدر بیشتری به خرج دهید و ظرفیت و تحمل خود را تقویت کنید. برای این منظور میتوانید از تکنیک های تقویت اراده و اعتماد بنفس استفاده کنید (http://www.soalcity.ir/node/1654) و (http://www.soalcity.ir/node/320) . سعی کنید آرامش خود را همواره بخصوص در مواجهه با شوخی ها و صحبتهای آن خانواده حفظ کنید. بدانید که یاد خدا و ذکر خدا آرامبخش دلهاست، از آن غافل نشوید. البته لازم است به شکل کاملا منطقی همسر خود را نیز از این احساس خود و وضعیت پیش آمده مطلع کنید (در کنار اینکه اظهار محبت به همسرتان را همواره داشته باشید).
به نظر می رسد دوستی (به معنای ارتباط) با چنین خانواده ای، بیشتر از اینکه مفید باشد مخرب خواهد بود و بیشتر از اینکه فرح بخش باشد ناراحت کننده و آزارنده است. بنابراین منطقی است که این رابطه کمتر و کمتر شود. البته این کار بهتر است با هماهنگی همسرتان باشد تا فشار روی شما کمتر شود. در ابتدا میتوانید با بهانه های مختلف و واقعی (طوری که بهانه جویی تلقی نشود) اگر مثلا در ماه ۴ بار با هم مهمانی دارید، یک بار از آن را کم کنید و تا چندماه سعی کنید این تعداد را حفظ کنید. سپس به تدریج از این تعداد کمتر و کمتر کنید. یکی دیگر از راهها که به راه اول هم کمک میکند این است که با کسانی (همکاران، همسایگان، بستگان یا آشنایان) که تفاهم و تطابق اخلاقی بیشتری دارید رابطه برقرار کنید و به تدریج همانطور که روابط با خانواده اول را کم میکنید رابطه با خانواده دوم را جایگزین کنید.
قطعا شما بامدیریت و هوشمندی خودتان هم میتوانید بر خودتان تسلط بیشتری داشته باشید و هم همسرتان را در این مسیر کمک و مدیریت کنید.
برای شما آرزوی موفقیت میکنیم و از خداوند متعال میخواهیم شما را در مسیر زندگی یاری دهد.

خواهر گرامی، سلام. از اینکه شهر سوال را مورد اعتماد خود دانستید متشکریم. اجازه دهید ابتدا تأسف خود را از وضعیت پیش آمده که البته بخش بسیار بزرگی از آن به عهده خود شما بوده است ابراز کنیم. متاسفانه شما در طول این زمان طولانی (یک سال) بارها فرصت این را داشتید تا با خود بیاندیشید و با فکر عمل کنید و یا از دیگران مشورت بگیرید، اول فکر کنید و سپس رشته کلام را با همکلاسی خود آغاز کنید، اول فکر کنید و سپس با کسی به گفتگو و رفتن به تفریح بپردازید، اول فکر کنید و سپس با یک پسر جوان به خلوت بروید.... اول فکر کنید و ....و ... الی آخر کار. شما خواهر عزیز، از ابتدا رابطه نادرستی را با کسی آغاز کردید و پس از شکست در آن، و به خیال اصلاح آن رابطه نادرست دیگری را آغاز کردید و ... ما همواره و بارها به دوستان شما در "شهرسوال" این نکته را گوشزد کردیم که روابط دوستانه دختر و پسر عموما سرانجامی جز پشیمانی ندارد، این روابط به روابط عاطفی و عاشقانه منتهی می شود و مشکلات از همینجا آغاز می گردد. در بدترین حالت هم این عواطف به تماس جنسی و بعضا بی آبرویی منجر می شود. به عبارتی شما داخل چاله ای افتاده و آسیب دیده بودید، آنگاه برای نجات و درمان آسیب دیدگی خود، به درون چاهی پریدید... و خلاصه در این بیراهه، هزینه بسیار گزافی (سلامت روانی و روحی، سلامت جسمی، آبروی شخصی و خانوادگی، و آسایش و آرامش خود و اطرافیانتان) را بر خود و اطرافیان خود تحمیل نمودید.
خواهر گرامی در هر صورت به نظر نمی رسد این آقایی که شما با ایشان به مشکل برخوردید، گزینه مناسبی برای ازدواج باشند. ظاهرا ایشان از ابتدا هم تصمیم جدی برای ازدواج با شما نداشته اند و به رسم هوسبازی رفتار کرده اند. به نظر می رسد اکنون که ماجرای شما تقریبا علنی شده نکته پنهانی در خانواده هایتان ندارد، و البته با توجه به عدم صلاحیت ایشان برای تشکیل زندگی، بهتر است ایشان را به فراموشی بسپارید و مدتی نسبتا طولانی (که نمیتوان مدت زمان آن را از پیش تعیین کنیم) را بدون درگیر کردن ذهن خود به مسائل پیش آمده و بدون ارتباط با شخصی دیگر سپری کنید تا به آرامش نسبی و حالت تعادل برسید. برای این منظور میتوانید از راهکارهای ارائه شده در ابتدای همین صفحه و صفحات مشابه نظیر (http://www.soalcity.ir/node/2685) و (http://www.soalcity.ir/node/1700) استفاده کنید. باز هم تأکید میکنیم که ایجاد رابطه جدید برای فراموشی رابطه قدیم، چاهی است که پس از چاله گرفتار آن خواهید شد، بنابراین هرگز این کار را نکنید.
البته با توجه به توضیحات شما، بهتر است با مراجعه حضوری به یک مشاور روانشناس باتجربه اقدامات لازم را پیگیری کنید.
از خداوند متعال، آرامش و خوشبختی شما را طلب میکنیم.

باعرض سلام و تشکر
خدمت شما عرض کنم مشخص نیست که شما در مسیر زندگی از کودکی تا کنون چرا بدون ارزیابی منطقی و تحلیل سود یا زیان و بدون آینده نگری به صورت غیر منطقی و کنترل نشده به احساسات و هیجانات خوداجازه می دهید که سرمایه گذاری روانی کند قطعا این وابستگی بدون در نظر گرفتن آخر و عاقبت و بدون اطمینان از ماندگار بودن طرف مقابل به دلیل نیازها و کمبودهای برطرف نشده و وجود چاله های خالی از مهر و محبت در دوران کودکی است که الان باعث ایجاد وابستگی به منظور پرشدن این چاله ها شده است اگر یک نگاه عمیق تری داشته باشیم باید بگوییم که : انسان زمانی که چشم به این جهان می گشاید به تدریج دلبستگی اش به پدیده ها و موضوعات انسانی و غیر انسانی و حتی اشیاء مشخص می شود دلبستگی های به انواع و اقسام مختلفی تقسیم می شوند از ایمن گرفته تا ناایمن و -دوسوگرا و نا ایمن- اجتنابی برا اساس این سبک های دلبستگی دوران کودکی تا حد زیادی می توان نحوه دلبستگی افراد را در بزرگسالی مشخص کرد افرادی که دچار وابستگی شدید عاطفی به فردی می شوند به دلیل عدم تعادل در محبت دیدن والدین ممکن است دچار مسایلی در آینده شوند محرومیت های هیجانی و یا توجه و محبت هیجانی بیش از اندازه ممکن است باعث وابستگی و یا خودبزرگ بینی شود که هر دوی این ویژگی ها در حد افراط آن باعث اختلال در روند سلامت روان می شود.
نکته مهم دیگر اینکه ما نیاز به دوست داشتن و تأیید و ابراز علاقه مندی در ذاتمان وجود دارد،این موضوع باعث می شود که ما انسان ها یک موجود اجتماعی باشیم و در جامعه شناسی و روان شناسی هم این موضوع وجود دارد مثلا در سلسه مراتب نیازها ، نیاز به تأیید، تعلق ، محبت و احترام مطرح شده است. اما مشخص نیست شما به چه دلیلی به صورت افراطی به فردی وابستگی شدید پیدا کرده اید که مرزی بین خود و ایشان نمی توانید قایل شوید و احساس می کنید بخشی از وجود شما است که بدون ایشان نمی توانید زندگی کنید. اصرا به اینکه کسی شما را دوست داشته باشد تا حدی نشانه بی ارزش کردن ، اهمیت ندادن و احترام نگذاشتن به خود است که معمولا در شخصیت های مهر طلب این ویژگی ها وجود دارد این گونه افراد نیاز به دوست داشتن دارند در حالی استاندارد و مناسب این است ما از محبت و توجه دیگران لذت می بریم و متقابل پاداش این احترام را می دهیم اما نیاز نداریم . پس مشخص است در طور تاریخچه ارتباطی شما همیشه شما وابستگی یک طرفه بوده اید پس با یک دورن نگری و تأمل علت این وضعیت را در خود جست و جو کنید. بهترین وضعیت در ارتباطات احترام متقابل است یعنی فردی با شما نسبت به یک یا چند ویژگی شخصیتی مشترک است و این سبب دوستی می شود این دو در زمینه های دیگری دوست های دیگری هم دارند و خودخواه نیستند یعنی از اینکه طرف مقابل در کنار ایشان دوست های دیگری نیز دارد ناراحت نیستند و نگران نیستند از طرفی خود شان هم در زندگیشان با افراد دیگری دوست هستند که هر دوستی جایگاه خودش را دارد پدر ، مادر ، اعضای خانواده ، همسایه، خویشاوندان و... ممکن است ما را دوست داشته باشند و ما هم آن ها را دوست داشته باشیم اما در کنار آنها ما دوستان دیگری داشته باشیم و آن ها هم همینطور. پس برای بهتر شدن راهکارهای زیر مناسب است:
۱- سعی کنید این وابستگی را به علاقه مندی تبدیل کنید
۲- سعی کنید با خود شناسی بر احساس و هیجانات خود مسلط شوید و به صورت تخیلی سرمایه گذاری عاطفی انجام ندهید.
۳- با احترام به خود و استقلال شخصیتی و برطرف کردن نیازها و کمبوده ها با اعتماد به نفس کامل و با هدف گذاری، ارتباطتان را تنظیم کنید.
۴- با دیدن نقاط مثبت و خوبی های خودتان و اعتماد به خود در زندگی سعی کنید اساس بی نیازی از دیگران را در خود بنا کنید و در ارتباطات مجذوب کل شخصیت فرد نشوید بلکه به خود بگویید مثلا شوخ طبعی ایشان باعث ارتباط است نه سایر ویژگی های شخصیتی ایشان
۵- سعی کنید به جای تمرکز و سرمایه گذاری روی یک نفر ، روی چند نفر برای برقراری دوستی فکر و هدف گذاری کرده و به تمایل طرف مقابل نسبت به ارتباط با شما اهمیت قایل شوید.
۶- سعی کنید خوبی های دیگران را در خود ایجاد کنید و در انتخاب کاملا آزاد از اسارت خواسته ها و نیازهای درونی باشید .به عبارت دیگر دوست کسی نیست که نیمه ناقص من را کامل کند بلکه من باید با بینش و معرفت و کار و تمرین کامل باشم تا از ارتباط لذت ببرم تا در صورت عدم تمایل خود فرد یا طرف مقابل به ادامه رابطه ، آسیب نبینم .
قطعا اضطراب و مسایل پشت کنکور پناه بردن به ایشان را برای کاهش اضطراب بیشتر می کند بسیاری از روان شناسان عشق و وابستگی را نوعی وسواس می نامند همانطور که فرد به شست وشوی غیر عادی برای کاهش اضطراب وابسته می شود و فردی دیگر برای کاهش اضطراب خودش به مواد وابسته می شود بعضی از افراد به دلیل اینکه شخصیت آن ها قسمت های خالی زیادی دارد و عدم اعتماد به نفس به دلیل این احساس خالی بودن شخصیتی و ضعیف بودن من و خود دچار اضطراب می شوند و همیشه در کنار دیگران خود را کامل می بینند و به واسطه این هم جواری وابستگی و نگرانی از ازدست دادن باعث چسبیدن شدید می شود فرد را به باتلاق نگرانی ها و وابستگی ها و اختلالات روانی سوق می دهد موفق باشید.

سلام. حضور شما در شهر سوال را گرامی میداریم. از اتفاق پیش آمده برای شما متاسفیم و البته جای شکر دارد که سارقین دستگیر شده اند. تصمیم شما برای تمرین نترسیدن و انجام کارهای روزمره بسیار اقدام خوب و درستی است. وضعیت شما چیزی شبیه استرس پس از ضربه (PTSD) است که در صورت شدید بودن علایم و طولانی بودن زمان بروز علایم لازم است به یک روانشناس باتجربه مراجعه کنید تا اقدامات لازم در جهت تشخیص و درمان صورت پذیرد. البته شکر خدا به نظر نمی رسد مشکل شما شدید باشد و انشاءالله با اقداماتی شبیه آنچه انجام میدهید میتوانید بر این مشکل غلبه پیدا کنید.
اما سوال شما بهانه ای است تا توضیح مختصری در مورد این اختلال بدهیم. اختلال استرس پس از ضربه یا استرس پس از سانحه (به انگلیسی: Posttraumatic stress disorder)، از جمله اختلالات اضطرابی است که پس از مشاهده، حضور مستقیم یا شنیدن یک عامل استرس‌زا و آسیب‌زای شدید روی می‌دهد که شخص نسبت به این تجربه‌ها احساس ترس و درماندگی می‌کند، اغلب رفتارهای آشفته و حاکی از بی‌قراری بروز می‌دهد و مدام تلاش می‌کند از یادآوری رویداد و سانحه اجتناب کند.حوادثی همچون سوءاستفاده جنسی، تصادف، سوانح طبیعی مانند زلزله، جنگ و... نمونه رویدادهایی هستند که میتوانند سبب این اختلال شوند.
برخی از مهمترین علائم آن عبارتند از: - داشتن خاطرات واضح و زنده ، فلاش بك - سعي در اجتناب از چيزهايي كه باعث بخاطر آوردن آنها مي شوند - احساس گناه و شرمزدگی، بی‌احساسی و فقر هیجانی که از طریق جمع کردن خود و انقباض عضلات صورت می‌گیرد - بيقراري و اضطراب بدون دليل - احساس كنيد كه خلق شما غیرقابل كنترل است - احساس افسردگي يا خستگي وگوشه‌گیری و مشکلات در روابط بین فردی - بازگشت به رفتارهای اولیه کودکان، شب‌اداری، مکیدن شست و... - برانگیختگی بیش از حد (حالت گوش به زنگ بودن که به محض مواجه شدن با محرک تنش‌زا شوکه می‌شود) - اختلال خواب و کابوس های شبانه- اختلال در کار روزانه، مشکلات در تمرکز و آموزش.
اگر علایم این اختلال (که برخی از آنها ذکر شد)، بیش از یک ماه ادامه یافت و منجر به اختلال در عملکرد کلی بیمار (شغلی، تحصیلی، رفتاری و...) شد، طبق نظر متخصص روانشناس میتواند بعنوان اختلال استرس پس از ضربه تشخیص داده می شود. برای درمان هم از روشهای مختلف شناختی و رفتاری مانند آموزش نحوهٔ مواجهٔ مؤثر با ترس‌ها، اجتناب از اماکن یا افرادی که وقایع را یادآوری می‌کند، استفاده از تکنیک آرام‌بخش و پذیرش احساسات بیمار در کاهش نشانگان استرس پس از ضربه، مداخله در بحران استفاده می شود.
اما اقداماتی که خودتان میتوانید انجام دهید:
- سعي كنيد زندگي را تا حد امكان به روال طبیعی بر گردانيد و به زندگي روزمره تان بازگرديد.
- درباره اتفاقيكه افتاده است با كسي كه اعتماد داريد صحبت كنيد.
- تمرينات آرامبخش را انجام دهيد و به اموری مثل ذکر خدا و اعمال عبادی که موجب آرامش شما می شود بیشتر بپردازید.
- بصورت منظم و مناسب به خوردن و تغذیه خود توجه کنید و سعی کنید وعده هاي غذايتان را فراموش نكنيد.
- ورزش كنيد.
- به محلي كه آن حادثه اتفاق افتاده است برگرديد.
- لحظاتي را با خانواده و دوستان صرف كنيد و از ديگران دوري نكنيد و از تنهایی بپرهیزید.
- به مشاورتان مراجعه منظم داشته باشید.
- این را بدانید که مشکل شما درمان خواهد شد به خودتان زمان بدهيد تا تطابق به آنچه اتفاق افتاده است رخ دهد .
- خودتان را ملامت نكنيد . اين علائم، علائم طبيعي در افراد طبيعي به حوادث تلخ مي باشند.
- انتظار نداشته باشيد كه خاطرات سريعاً از بين بروند. آنها ممكن است براي مدتي با شما باشند.

برای شما آرزوی سلامتی و موفقیت داریم.

پرسشگر گرامی!
با سلام و تشکر از و تشکر از ارتباطتان با «شهر سوال».

یکی از مهمترین ارتباطاتی که در میان افراد جامعه برقرار شده و نیاز مبرمی به آشنایی و شناخت دقیق طرفین دارد؛ ازدواج است.
آشنایی با هدف ازدواج به فرایند تبادل اطلاعات و عواطف بین دو نفر از جنس مقابل به منظور تصمیم گیری برای ازدواج گفته می شود.[آموزش پیش از ازدواج، مهدی میرمحمد صادقی، ص ۱۲]

در این راستا بسیاری همچون شما معتقدند كه نمی توانند مورد مناسبی برای ازدواج پیدا كنند و می گویند ما فرد مناسب از كجا پیدا كنیم؟
در پاسخ به این افراد باید گفت كه با قدری تامل و توجه به اطراف و آشنایان این مشكل كاملاً قابل حل می باشد. در واقع دخترها و پسرها از طرق مختلفی با یکدیگر آشنا می شوند که در ذیل به برخی از آنها اشاره شده و درستی و نادرستی شان را بررسی می نماییم:

۱. آشنایی در محیط های خانوادگی:
یکی از مهمترین و رایج ترین راههای آشنایی و انتخاب همسر برای والدین و جوانانشان محیط های خانوادگی چون فامیل، همسایه ها، دوستان و ... است. در این راه، خانواده ها پس از مدتی رفت و آمد کم کم با یکدیگر و مشترکات و تمایزات هم آشنا می شوند.
محیط های خانوادگی یکی از بهترین محیط ها برای آشنایی است زیرا فرد مورد نظر را می توان در حالت های مختلف امتحان و بررسی کرد و واکنش های او را از نزدیک دید. در این صورت اگر افراد کاملاً به حرکات و اخلاق و روحیات فرد مقابل توجه نمایند می توانند به شناختی کامل و جامعی از وی دست یابند.

۲. آشنایی در محیط های غیر خانوادگی:
محیط های غیر خانوادگی چون محیط های کاری وتحصیلی هم، محلی دیگر برای آشنایی افراد با یکدیگر به منظور ازدواج می باشد. افراد در اینگونه محیط ها به دلیل داشتن برخوردهای مکرر وگاهی مستمر با فرد مقابل می توانند به شناخت نسبتاً جامعی از اخلاق، روحیات، عادات، ارزش ها و... وی دست یابند. چنانچه پس از بررسی و شناخت، به این نتیجه رسیدند که فرد مقابل مناسب است می توانند ارتباط شان را با وی افزایش داده و نزدیک تر نمایند تا به تصمیم نهایی برای ازدواج یا عدم آن برسند.
چنین آشنایی اگر با اصول و قوانین خاص خود و در چارچوب تعیین شده خانواده ها برقرار شود، مفید است.
در این گروه شیوه ای دیگر از آشنایی وجود دارد و آن آشنایی افراد در خیابان ها، پارک ها، میهمانی های گروه همسالان و... است. معمولاً در این گونه آشنایی ها افراد خیلی سریع و بدون هیچ شناخت کافی و تنها براساس ظواهری چون زیبایی، ثروت، طبقه اجتماعی و ... عاشق فرد مقابل شده و تصمیم به ازدواج می گیرند.
مشکل اساسی این ازدواج ها آن است که از سویی معمولاً جاذبه ها مانع شناخت دقیق فرد مقابل می شوند و از سوی دیگر رفتار افراد در این رابطه ها کاملاً مصنوعی و غیر واقعی است پس احتمال شناخت درست فرد مقابل بسیار کم است.
معرف شخص ثالثی از دوستان و آشنایان است که دختر و پسر را به خوبی می شناسد و با بررسی هایی که به عمل می آورد به این نتیجه می رسد که این دو مناسب یکدیگرند.

۳. آشنایی از طریق معرف:
راه دیگر آشنایی دخترها و پسرها برای ازدواج معرفی آنها به یکدیگر توسط «معرف» است. معرف شخص ثالثی از دوستان و آشنایان است که دختر و پسر را به خوبی می شناسد و با بررسی هایی که به عمل می آورد به این نتیجه می رسد که این دو مناسب یکدیگرند. آنچه در این راستا حائز اهمیت می باشد نحوه برخورد و عملکرد طرفین و خانواده ها می باشد. دختر و پسر و خانواده هایشان باید در امر ازدواج جدای از فرد معرفی کننده به بررسی و کسب اطلاعات لازم در مورد فرد معرفی شده بپردازند. آنها باید توجه داشته باشند که معرف براساس نظام فکری ارزشی خود دختر و پسر را برای یكدیگر مناسب دانسته است و صرف تکیه بر این انطباقات و اطلاعات حاصله، عاقلانه نمی باشد. پس طرفین و خانواده ها نباید به دلیل اطمینان زیادی که به معرف دارند از اموری مانند تحقیق، بررسی درستی مطالب موجود و وجود هماهنگی لازم میان زن ومرد غافل شوند.مزیت مهم این راه سهولت و سرعت کسب اطلاعات و شناخت بیشتر و بهتر روحیات، اخلاقیات و... فرد مقابل از طریق معرف می باشد.

موفق باشید.

خدمت شما عرض کنم که انسان زمانی که چشم به این جهان می گشاید به تدریج دلبستگی اش به پدیده ها و موضوعات انسانی و غیر انسانی و حتی اشیاء مشخص می شود دلبستگی های به انواع و اقسام مختلفی تقسیم می شوند از ایمن گرفته تا ناایمن و -دوسوگرا و نا ایمن- اجتنابی برا اساس این سبک های دلبستگی دوران کودکی تا حد زیادی می توان نحوه دلبستگی افراد را در بزرگسالی مشخص کرد افرادی که دچار وابستگی شدید عاطفی به فردی می شوند به دلیل عدم تعادل در محبت دیدن والدین ممکن است دچار مسایلی در آینده شوند محرومیت های هیجانی ، مقایسه شدن ها و عدم تأیید در دوران کودکی باعث به وجود آمدن چاله های زیادی در شخصیت می شود . این وضعیت باعث می شود فرد برای پر کردن نیازها و کمبودهای شخصیتی دچار وابستگی یا خودشیفتگی می شود. شما برای اینکه در دید دیگران و در مقایسه ای که با دیگران انجام می دهید وضعیت عالی داشته باشید به چیزهای مادی بیش از اندازه علاقه مند شده اید و تا زمانی که خودتان را پیدا نکنید این مشکل حل نمی شود . بنابراین در درجه اول نباید نسبت به ای مسأله خودتان را سرزنش کنید . در مرحله دوم تمام نقاط مثبت و داشته های خود را نوشته و هر روز به آن نگاه کنید. سعی کنید توانایی های انسانی خود را شناساییی کنید و به خودتان افتخار کنید و ملاک ارزش گذاری انسانی خود را از ظاهر به باطن انتقال بدهید البته تدریجی و بدون سرزنش . باز تأکید می کنم به داشته هایتان فکر کنید و از آن ها انرژی بگیرید به هیچ وجه خودتان را مقایسه نکنید و با افکاری که شما را به آنچه که منطقا و عقلا نمی خواهید سوق می دهد مخالفت کنید مثلا می گوید برای اینکه خوب جلوه کنی باید مثلا در مهمانی آن لباس را بپوشید تا احساس برتری داشته باشی شما با مخالفت کردن این افکار سعی می کنید سطح خود را در همه امور مساوی دیگران و عادی و معمولی قرار دهید و در همان سطح و جایگاه سعی کنید خودگویی مثبت و تشویق درونی داشته باشید موفق باشید.

سلام. خدمت شما خوش آمد می گوییم. دوست گرامی، اضطراب و احیانا ترسی که شما به واسطه تجربه تلخ بیماری تان دچار آن شده اید، باید از طریق مراجعه حضوری به یک متخصص روانشناس و گذراندن جلسات متعدد درمانی، برطرف گردد. به شما توصیه می کنیم به یک مشاور روانشناس مراجعه حضوری داشته باشید تا انشالله مشکلتان به طور کامل رفع گردد.
موفق باشید.

سلام. خواهر گرامی به شهر سوال خوش آمدید. شما تلاش خود را کردید تا جای ممکن سربسته صحبت کنید و مطالب را بیان نمایید. چون اطلاعات دقیقی نداریم ما هم به ناچار همین کار را میکنیم. سوال شما بسیار به جاست که چرا خانواده پس از اینکه روابط احساسی و عاطفی شکل گرفته مخالفت می کنند؟؟ به نظر ما هم بهتر آن است که پیش از شکل گیری یا تعمیق عواطف بین دختر و پسر تکلیف ازدواج مشخص شود تا طرفین و حتی اطرافیان دچار آسیب های بعدی نشوند. اما شما خودتان اشاره کردید که دلیل خانواده منطقی است (که ما نمیدانیم چیست). بنابراین بیایید به صورت مطلق قضاوت نکنیم. هرچند منصرف شدن از ازدواج پس از طی مراحل اولیه و حتی عقد محرمیت (قبل از عروسی) بسیار میتواند ضربه زننده و مشکل زا باشد، اما این قضیه به صورت کلی هم صادق نیست. فرض کنیم که پسری که قرار است با او ازدواج کنید، مشکلی اساسی دارد، مثلا اعتیاد به مواد مخدر داشته و آن را پنها ن کرده، یا مثلا همزمان همسر دیگری دارد و با هدف دیگری با شما ازدواج کرده و این مسئله را پنهان کرده است. اکنون بیاید قضاوت کنیم. آیا به نظر شما چون دختر و پسر به هم دلبستگی و علاقه پیدا کرده اند باید اجازه دهیم این ازدواج و زندگی آغاز شود؟؟ اصلا فرض کنید قول و قرار دو سال قبل گذاشته شده و در این مدت از نظر همه کار تمام بوده است، اما نزدیک ازدواج محضری، مشخص شده که به دلایل ژنتیکی ازدواج این دو صلاح نیست و فرزندان آنان ناقص خواهند بود. اینجا قضاوت شما چیست؟ قطعا و بدون هیچ فکری پاسخ آنست که این ازدواج باید به هم بخورد و به صلاح هیچ یک از طرفین نیست. البته جدایی در این شرایط بسیار بسیار دردناک و سخت خواهد بود اما چاره ای نیست. بنابراین هرچند ما دلیل مخالفت خانواده شما را نمیدانیم اما با فرض این که شما فرمودید دلیلشان منطقی است و با فرض این که راه حلی هم ندارد، به شما می گوییم این سختی جدایی را به جان بخرید و رنج آن را مدتی تحمل کنید تا خدای ناکرده به عواقب بد و ناگوار آن تا آخر عمر دچار نشوید. البته این را هم بگوییم که اگر دلیل خانواده صرفا یک بحث سلیقه ای است یا مشکلی است که به راحتی قابل حل است، قطعا گزینه بهتر آن است که مشکل را حل کنید و با شخصی که دوستش دارید زندگی کنید.
از خداوند مهربان میخواهیم شما را در مسیر زندگی موفق بدارد.

با سلام خدمت شما دوست نوجوان و تشکر از طرح مسائل خود با شهر سوال. بسیار جای خرسندی دارد که مطلع می شویم شما با اراده و خواست قوی خود و توکل بر خدای بزرگ، میتوانید بر بسیاری از مشکلات (که شاید بسیاری از دوستان و همسالان شما درگیر آن هستند) غلبه پیدا میکنید و موانع را پشت سر می گذارید. شما چهار نکته را مطرح نمودید. در مورد دو مشکل اول و حتی مشکل چهارم که مطرح نمودید، به نظر می رسد نیاز به بررسی بیشتر و انجام مصاحبه بالینی باشد. این حرف کاملا خام و تنها یک احتمال است:ممکن است نوعی هراس مانند هراس از فقدان در شما وجود داشته باشد که هم تأیید و یا رد این فرضیه و هم ریشه یابی این مشکل نیازمند حضور شما نزد یک روانشناس بالینی است. توصیه ما آن است که به روانشناسان باتجربه و متعهد رجوع کنید، نه هر روانشناس.
در مورد نکته سوم که فرمودید در مجالس مذهبی گریه نمی کنید عرض می کنیم که در این مورد اصلا نگرانی به خود راه ندهید. هرچند اشک ریختن بر مصائب اهل بیت (خصوصا امام حسین ع) بسیار ارزشمند است اما مهم تر از آن، شناخت اهل بیت و به اصطلاح معرفت یافتن نسبت به ایشان است که انشالله در همین مسیرحرکت میکنید. وظیفه ما آن است که خود را به اهل بیت نزدیک کنیم و شاید یکی از راههای آن از طریق عاطفی و احساسی باشد. قطعا مهمترین نوع نزدیک شدن به اهل بیت، ابتدا آگاه شدن از زندگی آنان، و روش زندگی (سبک زندگی آنان) است و پس از آن شبیه کردن خودمان از نظر رفتار و اخلاق به آنان است...خیلی مسائل ساده که شاید به نظر نیاید، هم نزد اهل بیت و هم نزد خداوند از گریه بر اهل بیت مهم تر است. به عنوان نمونه عرض میکنیم، احترام واقعی به پدر و مادر و بزرگتر ها، مهربانی به کوچکتر ها، حداقل انجام واجبات و ترک گناه، مراعات حقوق دیگران (اعم از خانواده یا همسایه یا همکلاسی یا همشهری و ...) اینها شامل مسائل بسیار ریزی هستند که نتایج بسیار بزرگی هم برای خود شما و هم برای اطرافیان و در نهایت اجتماع خواهد داشت.
برای شما آرزوی موفقیت در سطوح مختلف زندگی برای شما داریم.

با سلام خدمت شما کاربر عزیز. به شهر سوال خوش آمدید.
به نظر می رسد شما نیازمند تقویت یک سری از مهارت ها، به ویژه اراده و اعتماد به نفس خود هستید. سعی کنید موارد زیر را تا جای ممکن پیاده کنید:
۱- كاملا مطمئن باشید كه می‏توانید روحیه و رفتار خود را تغییر دهید ولی برای رسیدن به نتیجه عجول نباشید، بلكه با خود فكر كنید باید حداقل یكسال بر روی رفتارهای خود كار كنید و اگر چنین نمودید حتما پس از آن دگرگونی رفتاری خواهید شد.
۲- از حساسیت بیش از حد در هر زمینه بپرهیزید.
۳- در تصمیم‏ گیری‏ها، حتی تصمیمات ساده و روزمره، زود پاسخ ندهید و حتی ‏الامكان با افراد عاقل و پخته مشورت نمایید و از اقدامات عجولانه و مطالعه نشده بپرهیزید.
۴- کاری را که تصمیم به انجام آن دارید حتما به بخش های کوچک تقسیم کنید و فقط ذهنتان را به بخش اول متمرکز کرده و برای آن برنامه ریزی کنید(برای جابه جایی سنگ بزرگ باید آن را به قطعات کوچک تقسیم کرد).
۵- به دلیل اینکه همه شرایط را نمی توان کنترل کرد حتماً برای هر مرحله از کار انتخابی یک وقت جبرانی بگزارید.
۶- ممکن است در بعضی مواقع احساس دلسردی و یأس و یا افت انگیزه داشته باشید در این موقع اصلاً تصمیم گیری نکنید و به افکار خود که بیشتر منفی هستند گوش ندهید.
۷- همواره در هر مساله‏ ای ابتدا از دیگران انتظار بدترین برخورد را داشته باشید و خود را برای تحمل آن آماده كنید (لازمه این کار اندیشیدن در موقع رفتارهاست). این مساله باعث می‏شود برخوردهایی بهتر از مورد انتظار در شما ایجاد خوشنودی نماید. در حالی كه اگر همیشه انتظار برخورد خوب داشته باشید چه بسا نتیجه عكس خواهید گرفت.
۸- خود را به هیچ وجه سرزنش و تحقیر نکیند و احترام خود را حفظ کنید با باخود خوب حرف بزنید (خود گویی مثبت) اگر در طول روز کار انتخابی کمی پیشرفت داشته باشد بدون تحقیر و سرزنش بگویید فردا سعی میکنم بهتر از امروز باشم.
۹- از تفریحات سالم و تقویت كننده اراده؛ مانند پیاده روی، دو، كوهنوردی، شنا، گردش در طبیعت و... به ویژه با تعدادی از دوستان و به شکل گروهی نیز استفاده كنید.
۱۰- همانطور که اشاره شد، قبل از هر عملی در مورد پیامد آن تفكّر و اندیشه كنید و آنگاه اقدام نمائید و با تمرین این راهكار و بكارگیری آن در مورد تمام رفتارها، اندك اندك كنترل خویش را بر تمام رفتارها توسعه بخشید.
۱۱- از خواندن کلام خدا (قرآن) در نوبت‏های متعدد در طول ۲۴ ساعت (هرچند هر بار یک آیه) هرگز غفلت نورزید که قرآن تأثیر عظیم در رسیدن به حالت سكون و آرامش درونی دارد. همین طور عبادت‏های خود مانند نماز اول وقت را با حضور قلب كامل بجا آورید كه تأثیر بزرگی در رسیدن به اطمینان خاطر دارد و آدمی را از درون به سكوی آرامش می‏سپارد.
۱۲- شرح موارد فوق را در جدولی بنویسید و موارد انجام و یا تخلف از آن را یادداشت كنید و همواره سعی كنید موارد تخلف را كاهش داده و بیشتر از پیش خود را به انجام آنها مقید سازید و حتی قبل از بروز آن موقعیت‏ها و به صورت مستمر راهكارهای فوق را سرلوحه اعمال خود قرار دهید و از آن به بعد باید میزان موارد پرخاشگری شما كاهش یابد و آنها را نیز یادداشت كنید و كم كم از میزان آن‏ها در طول روز، هفته و... بكاهید و خود تنبیهی را بكار بگیرید.
همچنین مطالعه سایر پست های مرتبط با این موضوع مانند موارد زیر قطعا مفید خواهد بود:
http://www.soalcity.ir/node/1654
http://www.soalcity.ir/node/320

موفق باشید.

با سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

پرسشگر گرامی،
حال که داستان به سمت شما تمایل پیدا کرده است، طبیعی این است که خود این آقا به طرف شما برای انتخاب همسر قدم بردارند! اما حال که اینگونه نیست پیداست که تغییراتی در انتخاب ایشان رخ داده است که بهتر این است که شما اقدام خاصی برای نشان دادن خودتان نکنید تا خودشان در صورت انتخاب پیشقدم شوند!

بسیاری از ما می دانیم که وابستگی به یک فرد که خود سرشار از نیازهای بی شمار انسانی است استقلال فرد را سلب می کند و معضلاتی را در روند طبیعی زندگی فرد پدید خواهد آورد.

گاهی فرد ناخواسته وارد یک رابطه عاطفی ناصحیح می شود و به تدریج به دام وابستگی می افتد حتی ممکن است از تحصیل و کار باز بماند و یا این که آرامش و تمرکز خود را از دست بدهد فرد وابسته مرتب برای رهایی از قید وابستگی تلاش کرده اما هر بار حقیر و زبون تر از گذشته به فرد همبسته اش پناه برده است.

براستی برای رهایی از پیامدهای منفی وابستگی عاطفی راهی وجود دارد؟
برای شروع دفترچه ای بردارید و ضمن اقرار به اشتباهات، تصمیم جدی خود را برای رهایی از وابستگی بنویسید.

احتمالاً همیشه فرد همبسته ی خود را در مکان یا موقعیت خاص می دیدید آن مکان ها و موقعیت ها را برای خودتان حذف کنید تا خاطرات گذشته در ذهنتان رسوخ نکند.

بهره گیری از آیات قرآن و تلاوت مکرر سوره فلق و ناس باعث تقویت روحیه و قطع وابستگی می شود.

یکی از راه گشاترین نکته در رهایی از وابستگی کسب دانش و درک و فهم صحیح از معضلات وابستگی است. باشد که با به کار بستن این توصیه و توکل به خدا به آزادی دست یابید.

موفق باشید.

خواهر گرامی، سلام. ضمن خوش آمد گویی به شما، از اظهار لطف شما بسیار متشکریم. دوست عزیز، علیرغم اینکه مطالب زیادی را مطرح فرموده اید به دلیل ابهام بخش زیادی از مطالب، امکان استفاده برای ما میسر نیست. شما میتوانید برای حل مشکل خود با همکاران مشاور ما به صورت تلفنی تماس بگیرید (۰۹۶۴۰۰). اما یک نکته را به طور کلی خدمت شما عرض میکنم.نکته اول این که رفتار و تعامل با دیگران، مسئله ای است که تا حدی ثابت و تا حدی متغیر باید باشد. از گفته های خودتان مثال می زنم، این که در پایان یک تعامل، مکان را ترک کنید و بروید به خودی خود چیز بدی نیست، چون رابطه هوشمندانه اقتضا می کند گاهی اوقات موقعیت را ترک کنیم، گاهی اوقات مقابله به مثل کنیم، گاهی اوقات با موقعیت همنوایی کنیم و ... بنابراین اگر شما همیشه و در همه موقعیت ها یک واکنش ثابت دارید، طبعا اشتباه است و باید سعی کنید این رفتار را اصلاح کنید وگرنه، باید مورد به مورد بررسی شود و موقعیتی که نیاز به اصلاح دارد در موردش بحث کنیم. نکته دیگر این که برخی از شرایط موقعیتی وابسته به برخورد و رفتار طرف مقابل است. به هر حال شما بهتر است با همکاران ما تماس بگیرید تا راهنمایی دقیق تر و بهتری خدمت شما ارائه بشود.
موفق باشید.

با سلام خدمت شما کاربر گرامی. به شهر سوال خوش آمدید.
خواهر عزیز، شما تصمیم خود را مدتها قبل گرفته اید و حالا، درست یا غلط، از همسر قبلی خود با تمام خوبی ها و بدی ها جدا شده اید. شاید بتوان با تمهیداتی برخی خاطرات گذشته را فراموش کرد یا شاید بپذیریم که مقاطعی از زندگی فراموش شود /(البته از نوع خاک گرفته و کمرنگ شده نه از بین رفته) اما هیچگاه نمیتوان ۱۰ سال خاطرات زندگی را از بین برد. طبیعتا همه ما از گذشته خود عبرت می گیریم و از تجربیات گذشته استفاده می کنیم. شما نیز باید بدانید که خاطرات گذشته تا ابد با شما خواهند بود اما یک نکته طلایی وجود دارد، آن هم مرور خاطرات است. مرور خاطرات گذشته امری است که خود شما انجام می دهید و باید این موضوع را تا حد ممکن کنترل و محدود نمایید. برای این منظور سعی کنید از راهکارهای ارائه شده در ابتدای همین پست استفاده کنید. در کنار استفاده از این راهکارها سعی کنید دلمشغولی های خودتان به زندگی جدید را بیشتر و بیشتر کنید. نقاط مثبت همسرتان را همواره با خود تکرار و مرور کنید. برنامه های تفریحی و سرگرمی مختلف داشته باشید. به آینده این زندگی با مردی که به قول خودتان مرد بسیار خوبی است امیدوار باشید. حتما به بچه دار شدن به صورت جدی فکر کنید که زندگش شما را از این رو به آن رو خواهد نمود.
موفق و پیروز باشید

کاربر گرامی، متاسفانه سوال شما خیلی گنگ و مبهم است.

به نام خدا
سلام. به شهر سوال خوش آمدید.
خواهر گرامی، هرچند دل نگرانی و دغدغه شما مانند هر بانوی ایرانی نسبت به آبرو و شخصیت اجتماعی و خانوادگی تان قابل درک است، اما به نظر می رسد شما بیش از حد نگران هستید. توصیه کارشناسان همواره این بوده است که در روابط خود با دیگران دقت و وسواس داشته باشید و به ویژه در مورد فضای مجازی نیز هشدارهایی داده می شود. اما در مورد شما با توجه به این که ارتباط شما صرفا در حد فضای مجازی بوده و به گفته خودتان عکسی هم نفرستاده اید، جای نگرانی ندارد. به قول معروف آن را که حساب پاک است از محاسبه چه باک است. اگر واقعا خطایی مرتکب نشدید، نگرانی به دل خود راه ندهید و احیانا اگر موردی پیش آمد،با صداقت و بازگو کردن واقعیت میتوانید ابهامات را برطرف کنید. ضمنا دو توصیه به شما و همه دوستانی که شرایط مشابه شما دارند داریم: اول این که در برخورد با افراد مختلف ضمن این که رعایت مسائل فرهنگی و اجتماعی خود و خانواده تان را می کنید، از ادعای خودکشی و موارد مشابه آنان نگران و به آن اهمیت ندهید. و در ثانی زمانی که موقعیت های خوبی برای ازدواج دارید و به گفته خودتان خواستگارهای خوبی دارید،با گرم کردن سر خود با فضای مجازی و صحبت ها و قول و قرار های غیرواقعی، فرصتهای حقیقی زندگی را از دست ندهید.
موفق باشید.

با عرض سلام و ادب. برای یافتن نام و مشخصات مراکز مشاوره مجاز، میتوانید به سایت سازمان نظام مشاوره و روانشناسی کشور (http://www.pcoiran.ir/fa/‎) مراجعه کنید.
موفق باشید.

با سلام خدمت شما دوست عزیز. از حضور شما در شهر سوال متشکریم. بسیار متاسف هستیم که شما روزگار را بدون حضور گرم مادر سپری میکنید و از این نعمت بزرگ محروم هستید. از خدای بزرگ می خواهیم سایه بزرگترها، ازجمله پدربزرگ و مادربزرگ و پدر گرامیتان را سالهای سال بر سر شما مستدام بدارد. متاسفانه ما به صورت مکاتبه ای کمک زیادی به شما نمیتوانیم بکنیم و همچنین وجود پدر، واقعا مسئله ای نیست که بتوان آن را طور دیگری جبران کرد یا به سادگی از آن گذشت. امیدواریم شرایطی پیش بیاید که در کنار پدر یا دستکم نزدیک ایشان باشید. دوست عزیز همانطور که شاید خودتان هم بدانید، بهترین توصیه برای مشکل شما، برنامه ریزی برای شبانه روزتان است. قطعا دلتنگی برای عزیزترین شخص، امری طبیعی است اما میتوانید با قرار دادن برنامه های مختلف در طول روز برای خود، کمی با این مسئله کنار بیایید. مثلا ورزش، مثلا تفریح، مثلا خرید، مثلا دید و بازدید دوستان و اقوام، مثلا مطالعه کتاب، مثلا انجام یک هنر دستی یا چیزهایی شبیه این. هیچ اشکالی ندارد که شما آگاه باشید که این کار را برای این میکنید تا سرگرم شوید و ذهنتان کمتر درگیر مسائل دیگر شود. حتما سعی کنید بخشی از ساعات شبانه روز را (به تناوب در زمانهای مختلف، نه تنها در یک ساعت) به عبادت و امور معنوی اختصاص دهید و حتی برنامه ریزی کنید در هفته یک یا دوروز یا بیشتر به زیارت بروید (امام زادگان یا سایر مشاهد مشرفه) یا به نماز جماعت بروید... انتخاب هریک از اینها به عهده خود شما ست و هرکدام را که مایل ترید آن را در برنامه بگنجانید.
از خدای بزرگ میخواهیم همواره شماره در مسیر زندگی یاری کند.

با سلام خدمت شما خواهر عزیز.
بسیار متشکریم که مشکل خود را به صورت کامل بیان کردید. ما نظر خود را باتوجه به مطالب شما بیان می کنیم و با توجه به این که شناختی ازهمسر شما و خانواده ایشان به واقع نداریم، از قاب عینک شما آنها را می نگریم.
شما قطعا استحضار دارید که انسانها برخلاف سایر موجودات، از تنوع بسیار بالایی برخوردارند. همانطور که اثر انگشت هیچ دو انسانی در جهان با هم برابر نیست، شاید بتوان ادعا کرد هیچ دو انسانی به لحاظ همه ابعاد وجودی همانند هم نیستند. نمیدانیم شاید این هم از اسرار الهی باشد و لطف زندگی در یک اجتماع به همین تفاوتهای افرادش باشد! شما می بینید که گاهی یک نفر در یک مجلس صدنفری یک رفتاری از خود بروز می دهد یا حرفی زده می شود و این صدنفر، پنجاه نوع برداشت مختلف دارند و صدنوع واکنش مختلف هم نشان می دهند! البته اگر کمی بیشتر دقت کنیم این امر تا حد زیادی پذیرفتنی است. قضاوتهای من و رفتار من با توجه به پیشینه تربیتی من، محیط رشد و نمو من، خانواده من، مسائل ژنتیکی من، یادگیری های کودکی و نوجوانی و دانشگاهی من، رشته تحصیلی من، دوستان مختلف من و هزاران متغیر دیگر است و در مقابل داوری های شما و رفتار شما و حتی تفکر شما با توجه به همین مسائل اما متفاوت با من است...
البته با تمام این تفاوتهای ریز و درشت انسانها با توجه به مشترکاتشان دسته بندی شده اند، مثلا انسانهای برونگرا، درونگرا، آرام یا عصبی، خوش اخلاق یا بداخلاق و ...
در مورد مشکل شما باید عرض کنیم که اولا میدانیم منش و شیوه رفتار و تفکر انسانها (دیگران) به این سادگی قابل تغییر نیست، به ویژه در سنین بالا. اگر هم باشد کار هر کسی نیست. بنابراین این گزینه کنار می رود. این که شما هم بخواهید تغییر کنید طبیعتا نه به دشواری تغییر دیگران، ولی به هر حال کار ساده ای نیست. بنابراین روی این گزینه هم خیلی مانور نمی دهیم هرچند توصیه ما و تلاش همه ما این است که همواره اخلاق و رفتار های نیکو و پسندیده را در خود تقویت و تشدید کنیم و در مقابل رفتارهای ناپسند و نادرست را تضعیف و کم تر کنیم (=تعالی انسان).
اما شما میتوانید با در پیش گرفتن تمهیداتی، زمینه های به وجود آمدن اینگونه برخورد ها را کم کنید، یا زمینه ایجاد احساس بد بعد از این برخوردها را در خودتان کاهش دهید.
نکته مهم اول این که شما اکنون بعد از دو سال یا بیشتر، به شناخت نسبی در مورد خانواده همسرتان رسیده اید. پس اکنون شما باید نسبت به دو سه سال پیش خیلی فرق داشته باشید. وقتی از نوع رفتار کسی یا از نوع واکنش کسی مطلع باشید (که شما اکنون از این مسئله در مورد خانواده همسرتان مطلع هستید) انتظار شما از او به همان میزان نیز کاهش می یابد. مانند کسی که لطیفه ای تعریف می کند و میداند دو نفری که در مقابلش هستند یکی به زور می خندد و دیگری به راحتی می خندد (بنابراین از نخندیدن نفر اول ناراحت نمی شود). پس نتیجه این شد که توقع خود را از افراد با توجه به شناختی که از آنان دارید متناسب کنید.
نکته دیگر این که شما با همسر خود رابطه بسیار خوبی دارید و باید قدر این رابطه را بدانید. سعی کنید این رابطه را همچنان حفظ کنید و هیچگاه در صدد مقابله به مثل با خانواده همسر نباشید و از آنان پیش همسرتان بدگویی نکنید. همچنان همسر خوب و ایده آلی برای او باشید.
نکته دیگر این که میتوانید ارتباطات خانوادگی را کمتر و کمتر کنید (البته هیچگاه این ارتباط را قطع نکنید، به ویژه با پدر و مادر). طبیعتا این مشکلات بیشتر در زمان ملاقات ها و ارتباطات پدید می آید. پس قاعده دوری ودوستی را پیاده کنید.
موفق باشید.

با سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

در فرهنگ اسلامی ایرانی این معنا جا افتاده است که «هر چه کنی به خود کنی؛ گر همه نیک و بد کنی»، یا «تو نیکی کن و در دجله انداز؛ که ایزد در بیابانت دهد باز». این به معنای نیکی کردن به دیگران، بی چشمداشت از آنان است، چرا که بازگشت این نیکی و احسان در نهایت به خود فرد است.
در آموزه های قرآنی، نگاهی برتر به این رفتار ارزشی شده و از فرازی برتر، احسان به دیگران همان احسان به خود دانسته شده است.

پس شما نه تنها ضرر نکرده اید بلکه موجبات خیر را برای دیگران فراهم کرده اید که خودتان هم از آن بی نصیب نیستید!

موفق باشید.

با سلام خدمت شما کاربر محترم شهر سوال،
خواهر گرامی، متاسفانه شما از ابتدا نباید در این شرایط با این آقا مرتبط می شدید. البته ممکن است بفرمایید اطلاع نداشتید، اما به محض اطلاع باید این ارتباط را قطع می کردید. ارتباط شما تا پیش از طلاق ایشان و به ویژه همزمان با مسائل مختلف طلاق، هم موجب مشکلات برای شما و هم ایشان می شود. البته برای کسی که مدتی در اختلاف با همسر خود بوده و در نهایت تصمیم به جدایی می گیرد، به هر دلیلی که باشد، جایگزین کردن یک منبع عاطفی به جای همسرش، تقریبا طبیعی است. اما شما که با توجه به سن خودتان، تجربیاتی از زندگی دارید، نباید در این موقعیت وارد ارتباط میشدید. بهتر بود به ایشان میگفتید تا زمانی که مسائل طلاق و جدایی ایشان کاملا به نتیجه نرسد قطع ارتباط می کنید. اکنون هم بهتر است همین کار را بکنید. ممکن است شما گمان کنید آن آقا دلش با شماست، اما از نظر منطقی اکنون شما هیچ برتری زیادی نسبت به همسر فعلی ایشان ندارید و هر لحظه ممکن است آنان به توافق برسند و زندگی گذشته خود را از سر گیرند.
پس شما فعلا ارتباط خود را کاملا قطع کنید تا تکلیف ایشان کامل مشخص شود.
موفق باشید.

خواهر گرامی
پرسش شما در نوبت پاسخگویی است .
ان شاءالله پاسخگوی مشاور به زودی پاسخ شما را در سایت قرار خواهند داد .

با سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

پرسشگر گرامی،
این خداوند است که عالم مطلق است و بر همه چیز آگاهی دارد و داوری از صفات خاص خداوند است.
با توجه به نوشته شما، خدای متعال جای حق نشسته است و شما اصلاً نگران نباشید و خیالتان راحت باشد که خدای متعال مقلب القلوب است و آبروی شما به هیچ وجه نمی ریزد و همه چیز به روال عادی خود باز می گردد. فقط سعی کنید که به هیچ وجه این مسأله را کش دار نکنید و هر چه بوده تمام کنید.
به مادربزرگ تان یکبار برای همیشه به صورت دقیق و شفاف توضیح دهید و دیگر تکرار نکیند.

موفق باشید.

با سلام خدمت شما کاربر محترم. از اظهار لطف شما متشکریم.
باباطاهر، شاعر شیرین سخن ایرانی می فرماید: چه خوش بی‌مهربانی هر دو سر بی. که یکسر مهربانی دردسر بی!!!
از ابتدا نباید با یک مهر و علاقه یکطرفه اقدام به این کار می کردید. البته برای ما روشن نیست که چطور خانواده ها به این مسئله راضی شدند و از همه مهمتر خود آقاپسر چرا راضی به این ازدواج و قول و قرار شدند؟؟ اما از توصیفاتی که میفرمایید کاملا واضح است ایشان به هر دلیلی (داشتن یک عشق و آرزوی دیگر، سردی ذاتی عاطفی، یا عدم علاقه به شخص شما یا ...) میلی به این رابطه و ازدواج ندارند. و گمان نمی کنم ادامه این وضع به سود هیچیک از دو طرف و به خصوص شما باشد. اگر هم از ابتدا اندک علاقه ای بوده یا حتی علاقه ای نبوده و امید ایجاد این علاقه می رفته است، اکنون بعد از بیش از چهار سال، و عدم ارتباط درست شما دو نفر و سردی مداوم این روابط، امیدی به گرمی این رابطه پس از این وجود ندارد.
به شما توصیه می کنیم هرچه سریعتر، از طریق خانواده، با خانواده یا خود آقاپسر صحبت کنید. یک مهلت زمانی برای پا پیش گذاشتن ایشان و به اصطلاح تعیین تکلیف وضعیت خودشان و شما تعیین کنید و بخواهید سریعتر به این وضعیت پایان ددهند. قاعدتا پس از این باید وضع شما (ادامه یا جدایی) مشخص شود، اما اگر باز هم به دلایل نامعلومی و علیرغم میل باطنی، آقاپسر پذیرفتند و بدون هیچگونه میل باطنی اقدام به عروسی و تشکیل زندگی با شما نمودند، بدانید که این زندگی با این حالت سردی و بی علاقگی وضع شما را نه تنها بهتر نخواهد کرد بلکه بدتر خواهد نمود.
پس بهتر است همزمان با این اعلام مهلت، با یک مشاور ازدواج حضوری صحبت کنید و حداقل یک جلسه به همراه نامزدتان به ایشان مراجعه کنید تا مشاور بتواند شما را در این راه بیشتر راهنمایی کرده و کمک کند.
موفق باشید.

با سلام.
از اظهار نظر و ابراز لطف شما بسیار ممنونیم.

ضمن عرض سلام خدمت شما خواهر گرامی، به شهر سوال خوش امدید. در ابتدا باید این نکته را متذکر شویم که اگر بخواهیم انواع مشاوره را سطح بندی کنیم، (و اگر به لحاظ تخصصی انواع دیگر مشاوره غیر از مشاوره حضوری را ، مشاوره بدانیم)، مشاوره مکتوب که در حال حاضر ما از طریق آن با هم در ارتباط هستیم، و نوعی پرسش و پاسخ به حساب می آید، پایین ترین سطح به حساب می آید. به دلایل مختلف، ازجمله، عدم حضور مراجع نزد درمانگر، عدم وجود اطلاعات کافی برای درمانگر، عدم امکان پرسش و پاسخ در مواردی که لازم باشد، و ... . پس در موارد ساده و غیر پیچیده این نوع پرسش و پاسخ، میتواند راهگشا باشد، در مرحله بعد مشاوره تلفنی و بعد از آن حضوری. بنابراین شمایی که به صورت حضوری به یک مشاور مراجعه کرده اید، به به گفته خودتان نتیجه نگرفته اید (یا حتی گرفته باشید)، نباید از یک پرسش و پاسخ اینترنتی جواب کامل خود را بگیرید.
به هر روی ، چند نکته را جهت یادآوری عرض می کنیم: اول این که اگر واقعا همسر خود را دوست دارید و به زندگی مشترک خودتان علاقمندید، یکبار برای همیشه این تصمیم را بگیریید که هر کاری لازم باشد برای تداوم این علاقمندی و زندگی انجام دهید و از هر کاری که در این ارتباط و عشق، خلل وارد می کند بپرهیزید. البته ممکن است خیلی اوقات به اشتباه کار اشتباهی انجام دهید اما با خود عهد کنید حتی اگر گاهی به اشتباه کاری انجام دادید آن را ادامه ندهید و در صورت امکان اشتباه خود را جبران کنید. نکته دیگر این که گذشته شما و همسرتان (مانند گذشته هر انسانی، به ویژه در دوران ما) میتواند حاوی اتفاقاتی بوده باشد که یا افراد تمایلی به بازگو کردن آن ندارند، یا بازگو کردن آن (هرچند تمایل داشته باشند) به صلاح نیست. دقیقا مانند ارتباطات کودکی و نوجوانی همسر شما، این نوع خاطرات و رخدادها، هرچه که بوده باشد، چون به صلاح رابطه زناشویی شما نیست، اگر هم خود ایشان بخواهد، نباید اجازه دهید مطرح کند. تصور کنید اگر همسر شما، فردی با حساسیت های زیاد در این موارد می بود یا فردی متعصب، و همواره از شما در مورد گذشته شما، ارتباطات شما با پسران فامیل، همسایگان، دوستان و آشنایان و ... میپرسید و همیشه مسئله ای را دست آویز خود می نمود (که قطعا برای یک انسان با ذهن بیمار، همیشه نکته ای برای دست اویز قرار گرفتن وجود دارد). قطعا می پذیرید زندگی در آن صورت چقدر سخت می شد. چقدر رنج آور بود که لحظات پر از عشق و محبت و احساس دو نفری شما که باید از آن لذت ببرید، با افکار وسواس آلود و شیطانی اینگونه، خراب و آلوده می گشت؟
چون معمولا چنین شکایاتی از سوی خانم هایی است که دارای همسرانی به اصطلاح بددل هستند، به شما توصیه می کنیم ، بهتر است با این گونه افکار مزه زندگی را تلخ نکنید و خدای بزرگ را شاکر باشید که در این آشفته بازار ارتباطات دختران و پسران و اجتماع، همسری وفادار و مهربان نصیب شما شده. و البته شکرگزاری عملی این موهبت، ایفا کردن نقش یک همسر خوب و وفادار خواهد بود.
ضمنا آرزوی مرگ، به ویژه برای نزدیکان و اقوام، اصلا مناسب ذهن زیبا و مثبت اندیش شما نیست. بهتر است به جای این گونه اندیشه ها، ایشان را به چشم همان، بیمار ببینید. قطعا شما و زندگی شما بزرگتر و بزرگوارتر از آن است که با افکار و یا حرف های چنین شخصی تحت تأثیر قرار بگیرد.
در نهایت این که قطعا مشاوری که به صورت حضوری بدان مراجعه نمودید، توصیه ها و راهکارهایی به شما ارایه کرده است که، کلید حل مشکل شما، انجام آن توصیه هاست . چون هیچ مشاوری نمیتواند با قرص یا سرنگ، افکار خوب را به شما تزریق کند! و این شما هستید که با تمرین، و ممارست در انجام توصیه های کارشناسان، افکار خود را تغییر می دهید.
موفق باشید.

با سلام خدمت شما خواهر گرامی، از این که مسئله خود را با ما درمیان گذاشتید متشکریم.
خواهرم، اول عرض کنم به لحاظ شرعی، هرچند گناهی در گذشته مرتکب شده باشید، اگر حق الناس نباشد و حقی از کسی ضایع نشده باشد، با پشیمانی و توبه شما قطعا خداوند مهربان و بلندمرتبه از بنده اش خواهد گذشت. رابطه سالها پیش شما نیز باتوجه به اینکه پیش از ازدواج بوده و به رابطه جنسی منتهی نشده است، بنابراین حقی بر گردن شما نسبت به همسر و خانواده تان نیست. شخصی هم که با وی رابطه داشتید، بعید است قصد سوئ استفاده داشته باشد و اگر چنین بود و مدرکی داشت، سالها پیش اقدام می نمود. بنابراین از این جهت جای نگرانی وجود ندارد. متاسفانه در یک تاریخی شما اشتباهی کردید، بعد از آن توبه کردید و دیگر نه فکر گناه و نه به سمت انجام آن رفتید. پس از آن هم ازدواج کردید و کاملا وفادارانه و با صداقت در کنار همسرتان زندگی کردیدو صاحب فرزند شدید. بنابراین زندگی مشترک شما هیچ نقطه تاریکی از این جهت ندارد و نباید نگران باشید. انشالله در سایه الطاف مهربانانه خداوند رئوف نیز پایه های مهر و محبت در زندگی شما روز به روز مستحکم تر گردد. توجه داشته باشید که یکی از صفات مهم خداوند، ستارالعیوب است، به معنای پوشاننده عیب ها... قطعا خداوند عیوب ما بندگان را فاش نخواهد کرد...چنانچه اگر چنین می نمود، همه ما، به فراخور حالمان، نقاط تاریکی در گذشته یا حال خود داشتیم که میتوانست موجب رسوایی ما گردد.
البته آدمی هیچگاه به طور کامل از اعمال خود رهایی ندارد، و اگر هم خطایی کرده باشیم، ضمن توبه و پشیمانی، بهتر است گاهی اوقات یادمان بیاید و بدین واسطه خدای بزرگ را به خاطر الطافش شکرگزاری کنیم.
موفق باشید.

با سلام و تشکر از اینکه پیگیر هستید.
ممنون از شما بابت لطفی که به این سایت دارید.

موفق باشید.

با عرض سلام خدمت شما خواهر محترم،
احتمالا اکنون فهمیده اید که انتخاب شما اشتباه بوده است، و ایشان هم یک بار با زبان بی زبانی و بار دیگر صریحا پاسخ رد به شما داده اند. پس در مورد ایشان، بهترین کار این است که دیگر حتی فکرش را هم نکنید. وقتی اقا شما را از پی گیری این مسئله منع می کند، به هر دلیلی (یا دارای همسر است یا نامزد دارد، یا شما را نمی پسندد یا اصلا قصد ازدواج ندارد و ...) به طور قطع اگر با اصرار و پاپیچ شدن این مسئله را دنبال کنید، نتیجه خوشی نخواهد داشت. پس ایشان را مانند یک همکار عادی درنظر بگیرید، انگار نه انگار که اصلا حرف و حدیثی میان شما بوده است. حتی المقدور سعی کنید برخوردی با ایشان نداشته باشید. اگر به لحاظ کاری مجبور به برخورد و صحبت هستید، با حداقل مکالمه کار خود را انجام دهید. سعی کنید به چشمان هم خیره نشوید و خلاصه این که زمینه بازگشت این احساس را در هر دو طرف از بین ببرید. اگر شما ادم مغروری بودید، قطعا این اتفاق برای شما مانند یک شکست سخت و دشوار است، اما واقعیت این است که این یک شکست نیست. پیشنهادی مطرح شده (که البته بهتر بود از سوی آقا مطرح شود نه خانم) و پاسخ منفی گرفته شده است. اصلا تصور نکنید که بهترین فرد روی کره زمین همانی است که تا چندی پیش گمان می کردید به او علاقه مندید. قطعا هر انسانی ازجمله ایشان، درکنار نقاط مثبت، دارای نقاط منفی و تاریکی است که حتی شاید به ذهن شما هم خطور نکند. بنابراین بهتر است انرژی خود را نگه دارید و صرف مسیر درست زندگی و عشق به خانواده کنید.
این را بدانید که خیلی اوقات، خداوند متعال، به دست غیب اتفاقاتی را برای ما رقم می زند که شاید خوشایند ما نباشد یا حتی به ظاهر مصیبت به نظر بیاید، اما در پشت پرده، حکمتی نهفته است که ممکن است امروز ندانیم و بعدها از آن آگاه شویم... به خدا اعتماد کنید.
موفق باشید.

با سلام خدمت شما کاربر گرامی، برای بررسی بیشتر و دریافت اطلاعات کامل لطفا با شماره ۰۹۶۴۰۰ (بخش مشاوره تلفنی) تماس حاصل نمایید.
موفق باشید.

با سلام خدمت شما کاربر شهر سوال.
عملی حرام و نادرستی که در گذشته مرتکب شده اید و پس از آن پشیمان شده و توبه کرده اید انشالله از طرف خداوند آمرزیده خواهد شد. اما در مورد شاهد این ماجرا، هیچ کاری نیاز نیست انجام دهید، چون هر حرف یا کاری که اشاره به آن عمل شما داشته باشد، قطعا این مسئله را بیشتر یادآوری می کند و ذهن ها را حساس تر خواهد کرد. به خداوند بزرگ و ستار (پوشاننده عیب ها) پناه ببرید و توکل نمایید. همین که اکنون فردی هستید که اهل گناه نیست، شمارا کمک خواهد کرد.
موفق باشید

با سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!
پرسشگر گرامی،
هر چه بوده تمام شده و همینکه توبه کرده اید و نمی خواهید به این فضا دامن بزنید، پیداست که قصدتان جدی است.
به هیچ وجه اجازه ورود به مباحث جدید را ایجاد نکنید.

حد ارتباط با نامحرم این است که ما با هم داد و ستد عاطفی نکنیم . یعنی به دنبال صید کردن دل یکدیگر نباشیم .
این یکی از راه هایی است که به نظر دور است اما خیلی نزدیک است .

به قول قرآن: همه ی آدم ها نسبت به خود ، خودآگاهی دارند ولی مدام توجیه می کنند .
می گویند ما در محیط های مجازی یکدیگر را نمی بینیم . پس می توانیم هر حرفی را راحت بزنیم .

اما من از آنها سوال می کنم که وقتی شما در این فضاهای نت نظر می گذارید و با یکدیگر گفتگو می کنید
آیا این داد و ستد عاطفی رخ می دهد یا خیر؟

وقتی که شما از انواع تصاویر و کلمات و روش هایی که در محیط های دیجیتال است استفاده می کنید برای اینکه احساس و حالات فکری و روحی خود را به طرف مقابل منتقل کنید در او هیچ حسی را ایجاد نمی کنید ؟

در حقیقت قبل از اینکه شما با فکر او ارتباط برقرار کنید در دل و احساس اوجا باز کرده اید .
این جا باز کردن در احساس و دل فرد نامحرم همان حریم حرامی است که شما وارد شده اید .

من اجازه ی داد و ستد عاطفی به این عنوان که دل کسی را از آن خود بکنم ندارم .
قطعاً من باید برای یک ارتباط سالم حرکت کنم .
ارتباطی که فرصت فکر ، اندیشه و عمل صالح و کارهای خوب و زیبا را بدهد .

ظاهراً گاهی اوقات ما وارد فضاهای مجازی می شویم و گفتگو های علمی و اعتقادی می کنیم .
اما این فضاها ایجاد اعتیاد می کند .
یعنی فرد مدام به دنبال این است که وارد آن شده با افراد مختلف گفتگو کند ونظرات آنها را داشته باشد .
به این گفتگو کردن ها به عنوان یک رفتار ویژه ی روشنفکرانه و عالمانه نگاه می کند.
این نقابی است که هوس بر روی رفتارهای ما می زند .
اگر قصد ازدواج باشد باید ما آن را صریح کنیم
اما فضای وب فضای مناسبی برای ازدواج نیست .
به این خاطر که ما در فضای مجازی ، شخصیت مجازی داریم !

از کجا من بدانم که این کسی که خود را به عنوان یک خانم معرفی می کند واقعاً یک خانم است و از کجا مشخص است که آقا نیست .
از کجا معلوم که سن و ویژگی های واقعی خود را منتقل کند .
خیلی اوقات برای اینکه افراد جواب این سوال ها را پیدا کنند با یکدیگر در بیرون قرار می گذارند .
در این قرار شما از کجا می دانید که این فرد همان کسی است که در فضای مجازی به شما پاسخ داده ؟
شاید آن پاسخ ها را خوانده و به سر این قرار آمده است .

متأسفانه الان ما در فضای دیجیتال دچار آسیب های جدی هستیم . اصلاً اقتضای فضای دیجیتال شخصیت مجازی است .
وقتی که ما با انسان ها در دنیای واقعی مواجه هستیم بسیاری از ویژگی های شخصیتی آنها را نمی شناسیم .
در فضای دیجیتال که اصلاً قابلیت شناخت وجود ندارد .

در ارتباط با نامحرم قرار است که ما حریم دل و خیال یکدیگر را اشغال نکنیم .
من حق ندارم که دل و فکر کسی را مشغول خود بکنم .
و در دل و فکر او برای خود یک جای ویژه و ممتاز از بقیه باز کنم . آیا صحبت‌هایی که رد و بدل می‌شود، تصاویری که دیده می‌شود، واکنش‌هایی که صورت می‌گیرد و خلاصه هر عمل و عکس‌العملی که دو جنس مخالف در اینترنت به صورت زنده یا جز آن در قبال هم انجام می‌دهند، قانونحجاب اسلام نباید روشی برای آن پیشنهاد دهد؟

آنچه مسلم است این است که علاوه بر رعایت حدود شرعی وجه و کفین در ارتباطات تصویری، باید نگاهی هم به حالات فردی خودمان در رفتار مجازی‌مانداشته باشیم.

یکی از معانی توجه به حال فردی این است که خودمان را با خودمان مقایسه کنیم.

خود مجازی و رابطه‌ها و رفتارهای مجازی‌مان را با حدودی که در دنیای واقعی برای ارتباطاتمان قائلیم بسنجیم و سعی کنیم اختلاف این حدود را به حداقل برسانیم.

یعنی سعی کنیم رفتار واقعی‌مان را ملاک قرار دهیم و رفتار مجازی‌مان بازتر از رفتاری که با محیط پیرامون خود داریم نباشد.

اگر در دنیای واقعی تا به حال با هیچ نامحرمی هم‌کلام نشده‌ایم ، چت با نامحرم در اینترنت برای شخص خودمان یک نوع هنجارشکنی به حساب می‌آید.

اگر در زندگی دوست نداریم کسی عکس هر چند با حجابمان را نداشته باشد، با گذاشتن تصویرمان در پروفایل، برخلاف عرف خودمان عمل کرده‌ایم و این عمل ممکن است به لغزش‌های عملی منجر شود.

درست است که کلا در اینترنت رفتارها بازتر شده‌است؛

اما بد نیست هر از گاهی رفتار‌های مجازی‌مان را با برخوردهایمان در دنیای حقیقی محک بزنیم و ببینیم چقدر غرق این مجازی صفر و یک شده‌ایم؟

چقدر بر ارزش‌هایی که به آنها معتقدیم پافشاری می‌کنیم و چقدر تابع شرایط محیطی هستیم؟

آیا آنچه به دست می‌آوریم ارزشمندتر است یا آنچه از دست می‌دهیم؟

هیچ وقت به خودمون خیلی مطمئن نباشیم که: ما؟ اصلا! ابدا...

آیا آنچه به دست می‌آوریم ارزشمندتر است یا آنچه از دست می‌دهیم؟

هیچ وقت به خودمون خیلی مطمئن نباشیم که: ما؟ اصلا! ابدا...!! امکان نداره!

شیطان قوی هست و در کمین، قرار هم نیست فقط سراغ انسان های ضعیف النفس بره، بلکه قاسم یاد کرده تا جایی که می تونه در زمان ها و مکان های مختلف، از هر سو و با هر وسیله ای انسان رو وسوسه کنه تا از مسیر حق منحرف بشه.

این وسوسه های شیطانی گاهی اینقدر خفیف و ناپیداست که حتی زرنگ ترین و عابدترین انسان ها نیز ممکنه متوجه نباشند.
پس باید به خدا پناه برد و در مسائل شبهه ناک حتی الامکان مسیر مطمئن را در پیش گرفت. اما چرا اینقدر در مورد این مسائل سفارش شده است؟

شاید علت این باشه که یکی از غرایز قوی در انسان شهوات جنسی است که اگر طغیان و سرکشی کند، کنترل آن ناممکن یا مشکل خواهد بود.
بروز و ظهور و غلبه غریزه ی شهوانی هم در انسان به صورت پلکانی و تدریجی هست، و به تعبیر قرآن کریم شیطان از طریق سیاست گام به گام به هدف خودش میرسه.
وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیْطانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبینٌ - بقره، ۱۶۸

بررسی و ریشه یابی بسیاری از گناهان و جنایات که هر روز در جوامع مختلف رخ می دهد نیز نشان دهنده همین موضوع است که از مسائل ناچیز و عادی آغاز شده اند.

همیشه پیش گیری راحت تر از درمان است.
شوخی با جنس مخالف هم (اگر چه رکیک نباشد) شکی نیست زمینه را برای انحراف و تسلط شیطان فراهم می کند.
به همین جهات اسلام در مبارزه با انحراف از زمینه های آن نیز جلوگیری به عمل آورد، مثلاً مردها را از نشستن در جای زن قبل از سرد شدن، نهی نمود. و یا به زن ها دستور داده در برخورد با نامحرم نرمی و ملاطفت نشان ندهند..
نتیجه این که بهتر است از شوخی با نامحرم اگر چه رکیک هم نباشد اجتناب کرد.

با سلام خدمت شما خواهر گرامی،
یکی از موضوعاتی که در زندگی مهم است مهارت های ارتباطی با دیگران است. برای اینکه بتوانید رابطه خود را با دیگران بهتر کنید به موضوعات زیر دقت فرمایید:
۱- سعی کنید دیگران را همانطور که هستند به عنوان یک انسان که دارای قدرت تفکر هستند تحویل بگیرید و در رابطه با آنها نسبی فکر کنید زیرا هر انسانی یک خوبی هایی دارد و یک بدی ها اگر ما انسان ها فقط به بدی های همدیگر نگاه کنیم هیچ جامعه و اجتماعی تشکیل نخواهد شد؛
۲- زندگی خود را کاملا وقف دیگران نکنید و زندگیتان را با دیگران تنظیم نکنید؛
۳- از آنجا که هیچ انسانی توانایی خواندن ذهن دیگران را ندارد، بنابراین به هیچ وجه ذهن خوانی نکنید و به برداشت های شخصی خود از رفتارهای دیگران اعتماد نکنید؛
۴- بد را با بد جواب ندهید زیرا مانند خود فرد بدکار خواهید شد؛
۵- گذشت و بخشش نشانه آگاهی و شناخت بالاست بنابراین دیگران را ببخشید و به آنها نیکی کنید؛
۶- همیشه با خود بگویید که ارزش روان و ذهن من بسیار بالاتر از آن است که به خاطر رفتار یا گفتار دیگران خود را تنبیه کنم؛
۷- نقاط مثبت و خوبی های دیگران را هم ببینید؛
۸- احساسات خودتان را اعم از ناراحتی و خوشحالی در فضای مناسب و با احترام به دیگران بگوید و نظر دیگران را جویا شوید؛
۹ - سعی کنید جرأت نه گفته را تمرین کنید و تعارفات را کنار بگذارید.

احساسات و رفتار خود را با عبارات و کلماتی مشخص کنید (شبیه آنچه برای ما نوشتید) و در یک جدول زمانی، هر روز و هر هفته ببینید چه تعداد از آن را انجام میدهید. انشالله رفته رفته این موارد کمتر خواهد شد.
اگر به نتیجه نرسیدید وضعیت شما باید بررسی شود. لطفا با شماره ۰۹۶۴۰۰، بخش مشاوره تلفنی تماس بگیرید.
موفق باشید.

با سلام و تشکر از ارتباطتان با شهر سوال!

پرسشگر عزیز،
اینکه شما وجدان بیداری دارید، همین که می دانید و پذیرفتید آن رابطه خطا بوده و توبه کرده و تکرار نکرده و به زندگی و همسرتان وفادار هستید بسیار مهم و قابل تحسین هست.

مشكل اصلي شما در حال حاضر احساس افراطي نسبت به گناه است. البته حساسيت و دل نگراني شما در مورد اعمالي كه قبلا داشته ايد و چه بسا ناشايست و خطا بوده است، بشارت دهنده وجود روح تقوا و خداترسي در شما است. اين گونه نگراني ها و اندوه ها نسبت به خطاها و سستي ها به ويژه در يك جوان، بيانگر لطف خداوند و عنايت او به شما است و حسرت بر اعمال بد و نادرست گذشته و اندوهگين بودن به خاطر آن، امري مطلوب و پسنديده است؛ ولي به شرط آن كه از حد و اندازه معمول تجاوز نكند و به صورت احساس افراطي گناه كه مانع شيطاني بر سر راه تكامل انسان است، در نيايد.

معيار اين مرز شكني اين است كه اين حالت، شما را از زندگي عادي خود باز ندارد و به زندگي شما آسيب نرساند و به صورت وسواس گونه شما را از رسيدن به اهداف متعالي باز ندارد.
هدف از ندامت و پشيماني از برنامه ها و كارهاي گذشته و غصه دار بودن اين است كه چنين اشتباهي در آينده تكرار نگردد و خطاها و كاستي هاي گذشته را با عزم و اراده اي مستحكم در آينده جبران نماييم و با عبرت آموزي از گذشته و دستيابي به عوامل خطاهاي گذشته، راه آينده را با استواري و صلابت بپيماييم و به سعادت حقيقي در دنيا و آخرت نائل گرديم.

ولي اگر غصه و تأسف و اندوه برگذشته، افق آينده را در نظر ما تيره و تار سازد و پاي رفتن و حركت ما را سست نمايد، اين دور شدن از هدف و تسليم دام شيطان شدن و از چاله به چاه افتادن است. خداوندي كه خالق و آفريننده ما است و از ضعف و ناتواني و جهالت ما از همان ابتداي آفرينش و قبل از آن، آگاه بوده و مي دانسته ما انسان هاي خدا باور و معتقد به او دچار لغزش و خطا مي شويم و گاه گاهي در دام خدعه و فريب شيطان مي افتيم، و لذا بابي به نام توبه را فرا روي ما گشوده است و ما را دعوت نموده كه بعد از لغزش و افتادن با توبه و پشيماني و عذرخواهي بلند شويم و قد راست نماييم و عجز و نياز را به پيشگاه او ببريم و رشته اتصال بين خود و خدا را كه با گناه و خطا پاره كرده ا يم، دوباره گره بزنيم و با آب اشك و توبه، چهره خويش را از گناهان بزداييم و او وعده پذيرش توبه و آمرزش داده است.

حال اگر انساني دچار خطا و گناه گرديد و متوجه خطاي خود شد و پشيمان و نادم گرديد وعذر تقصير به پيشگاه با عظمت خداوند آورد، ولي به آمرزش و لطف حق اعتمادي نداشت و تصورش اين بود كه مورد مغفرت و رحمت حق قرار نگرفته، معلوم است كه وعده هاي الهي را باور نكرده و خداوند را به غفور بودن و رحمان و رحيم بودن نشناخته و يا گناه خود را كه با همه بزرگي محدود است، بزرگتر از صفات رحمت و مغفرت الهي كه بي حد و بي كرانه است مي بيند. توجه داشته باشيد كه دام هاي شيطان بسيار متنوع و رنگارنگ است.

خداوند در قرآن كريم مي فرمايد: "...وَ لا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لا يَيْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلاَّ الْقَوْمُ الْكافِرُونَ" (۸۷/یوسف)
"و از رحمت خدا مأيوس نشويد كه تنها گروه كافران، از رحمت خدا مأيوس مى‏شوند!"
به قول شاعر:
اين در گه ما درگه نوميدي نيست ==صد بار اگر توبه شكستي باز آي

بنابراين نبايد به صورت افراطي احساس گناه كنيد و از رسيدن به قرب حق تعالي نااميد شويد. اين حالت انرژي شما را براي تلاش در جهت اصلاح و خودسازي كاهش مي دهد و مانع حركت تكاملي شما خواهد شد. پس هر چه زودتر تغيير وضعيت دهيد و با توبه و استغفار صادقانه افكار منفي را از خويش دور نماييد و با فراموش كردن گناهان سابق و حفظ شادابي و نشاط و يقين نسبت به رحمت و بخشش خداوند، زندگي تازه اي را شروع كنيد و مطمئن باشيد كه نه تنها خداوند گناهان شما را مي بخشد، بلكه توبه كنندگان را دوست دارد و مورد عنايت خويش قرار مي دهد. شك نكنيد.

مطمئن باشيد خداوند شما را دوست دارد؛ كه اگر چنين نبود، ارتباط با او برايتان مهم نبود؛ مانند بسياري كه چنين‌اند و انگار خدايي وجود ندارد.
موفق باشید.

با سلام خدمت شما،
دوست عزیز، اگر در گذشته خطایی یا گناهی مرتکب شده اید که حقی از کسی ضایع نشده، پشیمان هستید با این تصمیم که دیگر چنان خطایی نخواهید کرد، به درگاه خداوند توبه کنید و نگران نباشید. قطعا خداوند ستار العیوب (پوشاننده عیب ها) است و نمیگذارد رازهای بندگانش برملاشود (چنانچه اکنون همین طور است).
به افکار منفی که به ذهنتان می رسد فکر نکنید. تا جای ممکن به این افکار اهمیت ندهید.
در مقابل افکاری مانند این که "آدم به هرچی فکرکنه همون براش پیش میاد"... سریع خودتان جواب بدهید که "من خدایی دارم که از همه قدرتمند تر است". آیه سوم سوره طلاق را با خود مرور کنید «وَمَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ» یعنی ( هر كس بر خدا اعتماد كند او براى وى بس است).
موفق باشید.

با سلام. دوست عزیز، احتمالا شما به روانپزشک (شاید هم متخصص اعصاب و روان) مراجعه کرده اید. توجه داشته باشید که در صورت مصرف دارو، به ئویژه داروهای مربوط به اعصاب و روان، ترک ناگهانی آن، میتواند عوارض نامطلوب و گاه خطرناکی به دنبال داشته باشد. شاید بهتر بود پیش از مراجعه به روانپزشک به یک روانشناس خبره مراجعه میکردید و زیر نظر ایشان به روانپزشک مراجعه داشته باشید. اما اکنون در صورت عدم بهبودی یا نگرفتن پاسخ مناسب از دارو و درمان، این مسئله را با پزشک خود درمیان بگذارید و یا روانپزشک حاذق تری را برای مراجعه انتخاب کنید.
موفق باشید.

با سلام خدمت شما کاربر محترم شهر سوال.
معمولا سوال افراد این است که چگونه رابطه را قطع کنیم، در حالی که شما خوشبختانه توانسته اید یک رابطه غلط را قطع نمایید. این در حالی است که به صورت کلی قطع کردن یک رابطه نادرست نباید چون و چرایی داشته باشد، بلکه وارد شدن به یک رابطه نادرست است که باید از چرایی آن سوال کرد و به آن پاسخ داد. پس خواهرم، اگر به غلط بودن رفتار و رابطه نادرست خود اطمینان دارید، به تصمیم درستی که گرفتید پای بند باشید و شک نکنید (البته این در صورتی است که وارد یک رابطه غلط دیگر نشوید). قطعادوستان و نزدیکان نیز، در نهایت به رفتار درست و تصمیم آگاهانه شما را تحسین خواهند نمود، هرچند در ابتدا ممکن است تحمل عکس العمل ها کمی دشوار باشد.
به توصیه های ارائه شده در ابتدای این پست عمل کنید. ضمنا دو کار حتما تأکید داشته باشید، یکی تقویت رابطه با نیرو و انرژی عظیم الهی و دیگری دور شدن از حواشی رابطه قبلی...
موفق باشید.

با سلام خدمت شما دوست عزیز. به شهر سوال خوش آمدید. از این که شرایط خوبی را تجربه نمی کنید، ما هم احساس خوبی نداریم. دوست من، با توجه به مطالبی که فرمودید (هرچند کلی و گاه مبهم) شما لازم است به یک مشاور روانشناس مراجعه حضوری داشته باشید. این احتمال هست که مشکلاتی که مطرح کردید ریشه در یک چیز داشته باشد و با یک کلید همه قفلهای شما انشالله باز شود.
در صورت عدم امکان مراجعه حضوری یا نبود چنین مواردی در محل زندگی شما، میتوانید با شماره ۰۹۶۴۰۰ (پاسخگویی تلفنی) تماس بگیرید تا همکاران ما به شما کمک کنند.
آرزوی ما آرامش و سلامتی شماست. موفق باشید.

با سلام و سپاس از ارتباطتان با شهر سوال.

پرسشگر گرامی،
سوالی که مطرح کرده اید تا حدودی مبهم است، زیرا دلیل و منشأ خواب هایی که دیده اید را بیان نکرده اید که به عنوان مثال:
این خواب ها مربوط به ازدواجتان است؟ یعنی مشکل خاصی در ازدواجتان رخ داده است؟

اما با توجه به آنچه که ما از سوالتان برداشت کردیم، نکاتی را مطرح می نماییم:

۱. با توجه به تجربیات اعلام شده، مشکلاتی همچون بی خوابی و استرس از بارداری ممکن است برخواسته باشد که تا حدودی طبیعی است.
اکثر خانم ها در دوران بارداری خود رویاهای بسیار عجیبی می بینند. رویاهایی که در حقیقت بازتاب ترس ها و نگرانی های آن ها در مورد فرزندشان و مسئولیت آینده او به عنوان یک مادر است.
بارداری دورانی است که با خود نگرانی های فراوانی از جمله ترس از زایمان، نگرانی های مرتبط با تغییرات جسمی، نگرانی از ورود نوزاد به جمع خانواده و غیره را به همراه دارد که مادر آینده ناگزیر به مقابله با همه آن هاست. این دغدغه های گوناگون ذهنی موجب آشفتگی خواب مادر شده و به دنبال آن تمام ترس ها و نگرانی های مادر به طور ناخودآگاه در قالب کابوس یا خواب های آشفته نمایان می شود.

۲. آیا کابوس های شبانه برای مادر و جنین خطرناکند؟
کابوس هر قدر وحشتناک هم باشد ضرری برای جنین ندارد. در واقع این ضرر بیشتر متوجه مادر است زیرا این گونه خواب ها که نشأت گرفته از ترس و نگرانی شدید مادرند می توانند موجب اختلالات گوناگون خواب از قبیل صحبت کردن در خواب یا حتی راه رفتن در حین خواب شوند. البته بروز این مسئله چندان نگران کننده نیست، ولی باید نسبت به خطرات ناشی راه رفتن در خواب و احتمال افتادن یا سقوط از بلندی هوشیار بوده و جوانب احتیاط را کاملا رعایت کرد. دیدن کابوس ها و خواب های آشفته در دوران بارداری بسیار شایع است، ولی اکثر آن ها پس از زایمان و با تولد نوزاد پایان می یابند.

۳. توصیه‌های اسلامی پس از دیدن خواب‌های پریشان:
پیامبر و امامان معصوم(علیهم السلام) علاوه بر توصیه‌های بسیاری که در مورد بهداشت خواب در روایات و احادیث داشته‌اند به یکی از مشکلاتی که با عنوان خواب پریشان از آن یاد می‌شود نیز پرداخته‌اند به طوری‌که امام صادق(علیه السلام) فرمودند: هرگاه کسی خوابی پریشان و ناخوشایند دید و از خواب بیدار شد پهلو به پهلو شود و این آیه را بخواند: «إِنَّمَا النَّجْوَى مِنَ الشَّیْطَانِ لِیَحْزُنَ الَّذِینَ آمَنُوا وَلَیْسَ بِضَارِّهِمْ شَیْئًا إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَعَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُۆْمِنُونَ: چنان نجوایى صرفاً از القائات شیطان است تا کسانى را که ایمان آورده‏‌اند دلتنگ گرداند ولى جز به فرمان خدا هیچ آسیبى به آنها نمی‌‏رساند و مۆمنان باید بر خدا اعتماد کنند».
(آیه ۱۰ سوره مجادله)
ایشان پس از توصیه به قرائت این آیه شریفه، می‌فرمایند: در آن هنگام، بگویید «عاذت به ملائکة الله المقربون وانبیائه المرسلون وعباده الصالحون ومن شرما رایت ومن شر‌الشیطان‌ الرجیم: به آنچه فرشتگان مقرب الهی و پیامبران مرسل شایسته خدا پناه برده‌اند، پناه می‌برم از شر خوابی که دیده‌ام و از شر شیطان رجیم».
(الکافی، جلد ۸، ص ۱۴۲)

و در آخر:
اگر این کابوس بسیار آزاردهنده باشد و باعث ترس و آشفتگی های شدید شما می شوند باید آن ها را جدی گرفت. در صورتی که با وجود برخورداری از حمایت عاطفی اطرافیان هیچ بهبودی در این وضعیت حاصل نشده و کابوس ها همچنان ادامه یافت. بلافاصله با یک پزشک روان شناس مشورت کنید تا علت دیدن این خواب ها را دریابید.

موفق باشید.

با سلام و سپاس از حضور شما.
دوست عزیز، CBT یکی از بهترین روشهای درمان اختلالات اضطرابی و افسردگی است. اما توجه داشته باشید که اولا تمامی شرایط باید مساعد باشد. به این معنا که درمانگر، فردی آگاه و مسلط به این روش باشد و درمانجو نیز بایستی مطابق دستورات درمانگر عمل کند و به صورت مداوم جلسات درمانی را ادامه دهد. اما یکی از ویژگی های مهم رفتار درمانی شناختی (سی بی تی) آن است که یک راه حل درمانی سریع نمی باشد. درمانگر مانند یک مربی شخصی است که توصیه و تشویق می کند - اما نمی تواند آن را برای شما انجام دهد. بنابراین طول درمان وابسته به نوع و درجه و شدت بیماری فرد و البته میزان همکاری یا مقاومت درمانجو نسبت به درمان میتواند بین ۶ هفته تا ۶ ماه باشد. پس اجازه دهید طول درمان شما پایان یابد و یا با نظر مشاور خود، نسبت به قطع جلسات درمانی یا مراجعه به روانپزشک یا تغییر درمانگر اقدام کنید.
موفق باشید.

با سلام خدمت شما خواهر گرامی. به شهر سوال خوش آمدید.
قطعا مادر شما دلسوز ترین فرد در اطرافیان شما برای شماست و این را خود شما بهتر میدانید. و البته مطلبی را هم که مادر فرمودند تا حدی درست است، اما نه لزوما و به طور صددرصد.
به هر حال ما مانند مادر شما فردی را که مورد نظر شماست (و البته ما هیچ اطلاعاتی از او نداریم) صددرصد رد نمی کنیم و توصیه ما آن است که اولا رابطه خود را با ایشان کاملا قطع کنید. و به ایشان بگویید که برای رسیدن به شما تنها راه، اقدام از طریق خانواده است. لازم است ایشان از طریق خانواده و بصورت رسمی پیشنهاد ازدواج را با خانواده شما مطرح نمایند. طبیعتا شما و خانواده شما حق خواهید داشت به طور کامل صلاحیت ایشان را بررسی کنید و تحقیقات لازم را انجام دهید و در صورت توافق خانواده ها و تأیید ایشان و نظر مثبت خود شما، برای سایر مراحل ازدواج اقدام کنید. وقتی این قضیه در کانال درست خود جاری شود، طبیعتا یکی از افراد تأثیر گذار مادر شماست یا پدر شماست و همچنین نظر خود شما مهم است که همه این مسائل در بحث ها و صحبتهای خانوادگی مطرح خواهد شد و به یک نتیجه واحد خواهد رسید.
موفق باشید.

با سلام خدمت شما خواهر گرامی، به شهرسوال خوش آمدید.

شکی نیست که از دست دادن یک عزیز سخت است و ممکن است آثار منفی این واقعه تا مدتها تمام زندگی شما را تحت الشعاع قرار دهد. شاید خودتان به درستی ندانید ولی به طور ناخودآگاه هم ممکن است رفتار شما در این دوره اندوه و افسردگی تغییر کند و هم آستانه تحمل شما نسبت به رفتار دیگران تغییر کرده باشد. واکنش‌های شما در این دوران طبیعی است و با گذر زمان از شدت آنها کاسته می‌شود.
اما اگر به نکات زیر توجه کنید، ممکن است تطابق با شرایط تازه برای شما راحت‌تر شود:
در مراسم ویژه سوگواری فرد از دست رفته شرکت کنید چون در ترمیم روحیه آسیب‌دیده بسیار موثر است.
با دیگران همراه شوید. اگر در میان فامیل یا دوستان حضور داشته باشید، احساس امنیت بیشتری می‌کنید.
هر زمان که قادر هستید، احساسات خود را ابراز کنید. صحبت در باره فرد از دست رفته و بیان خاطرات و احساسات خودتان، بسیار کمک‌کننده است. حضور در کنار آرامگاه عزیز ازدست رفته میتواند زمینه خوبی برای این کار باشد. اگر صحبت کردن برایتان مشکل است، هر آنچه را که مایلید، بنویسید.
سعی کنید حواستان را پرت کنید. بودن در کنار دوستان و بستگان در این امر به شما کمک می‌کند.
بهتر است از طرف فرد از دست رفته کار خیری انجام دهید؛ مثلا هر سال در روز تولد یا فوت او به موسسه‌ای خاص به نام او کمک کنید. با این کار هم روح ایشان در آرامش بیشتری خواهد بود، هم خودتان به آرامش خواهید رسید.
به یاد خدا باشید. به یاد آورید که هر چه رخ داده خواست او بوده و کاری از دست شما بر نمی‌آید.
اطمینان داشته باشید که عمیق‌ترین غم‌ها با کمک خود افراد، به خوبی سپری شده‌اند و آدم‌ها همچنان به زندگی ادامه می‌دهند.
موفق باشید

با سلام خدمت شما کاربر محترم . به جمع دوستان خود در شهر سوال خوش آمدید.
دقیقا متوجه نشدم آیا دوست شما با خودکشی، ازدنیا رفته است یا خیر! به هر حال در این صورت از خداوند بزرگ و مهربان میخواهیم با مهر و رحمت گسترده خود با ایشان برخورد کند و همچنین شما را در این مسیر دشوار یاری کند.
به شما توصیه می کنیم به صورت حضوری یا تلفنی با یک مشاور روانشناس در این خصوص صحبت کنید.
شما میتوانید برای مشاوره تلفنی با شماره سراسری ۰۹۶۴۰۰ تماس بگیرید.
برای شما آرزوی موفقیت و سلامتی داریم.

با سلام خدمت شما کاربر محترم. به شهر سوال خوش آمدید.
توجه کنید دوست عزیز، ما نکاتی را خدمت شما عرض خواهیم کرد اما تصمیم با شماست. این که با خاطرات کسی که از او جدا می شوید بخواهید زندگی کنید یا همه خاطرات را از بین ببرید (جدای از امکان یا عدم امکان آن) تصمیم شماست. طبعا انسانها و سلایق یک جور نیست. به ویژه در مواردی مانند مورد سوال شما که مسئله ناخوشایند و یا مصیبتی وجود ندارد (مانند طلاق یا خدای نکرده فوت)، میتوانید انتخاب کنید. برخی از افراد ترجیح میدهند تمام خاطرات (مقصود چیزهایی است که یادآور گذشته و فرد مورد نظر است) را محو کنند و اصلا به این موضوع فکر نکنند. و برخی ترجیح میدهند که نه تنها چنین نکنند بلکه یادگارهایی نیز از عزیزشان نگه دارند و همیشه با دیدن یا لمس کردن آن ها به یاد عزیزشان بیفتند و از این مسئله لذت ببرند.
یک نکته مهم دیگر که لازم است بدانید، این است که فراق عزیزان به طور کلی ناراحت کننده است، اما مانند هر حادثه و رویداد دیگر مرور زمان میتواند از شدت آن بکاهد. حتی در مورد از دست دادن نزدیکان نیز، این مسئله صادق است، هرچند ممکن است این زمان تا چندین سال طول بکشد. اما به طور معمول بالاخره افراد با زندگی کنار می آیند. البته شکی نیست که اگر نشانه های خاطره انگیز درمیان نباشد، این فرایند زودتر شکل میگیرد. اما به این نکته هم توجه داشته باشید که گاهی اوقات بعد از چند سال آدمها دلتنگ خاطرات گذشته و یا خانه و محله قدیمی شان می شوند.
طبیعتا چون ما از مدل روابط درون خانوادگی شما اطلاعی نداریم، و از تیپ شخصیتی شما و بسیاری از این دست اطلاعات بی خبریم نمیتوانیم به صورت قاطع توصیه ای کنیم.
به هر حال توصیه کلی ما آن است که با توجه به راهکارهای ارائه شده در ابتدای همین متن، تمرکز خود را ابتدا بر برنامه ریزی متفاوت از گذشته برای خودتان بگذارید. مثلا ورزشهای جدید، تفریحات جدید، ارتباطات جدید یا متفاوت با اقوام و دوستان، و موارد اینچنینی. این روند را ادامه دهید تا چندماهی (بیش از شش ماه) از این مسئله بگذرد. سپس نسبت به حالات خود ارزیابی داشته باشید و ببینید آیا تفاوتی ایجاد شده یا خیر... اگر تفاوتی هرچند اندک در جهت مثبت بود، همین راه را ادامه دهید و در غیر اینصورت میتوانید با مراجعه حضوری به یک مشاور، راهکارهای جدی تر را در پیش بگیرید.
آرزوی ما سلامتی و آرامش شماست.

با سلام خدمت شما خواهر گرامی،
یکی از معضلات ارتباطات خارج از چارچوب و به عبارتی دیگر بی قیدی در ارتباط، همین خیانتهای فراوان و دوستی ها و ارتباطات پشت سر هم با افراد مختلف یا همزمان است. البته نمیتوانیم وجود خیانتها را حتی در برخی خانواده ها و زوجهای شرعی و رسمی انکار کنیم، اما این مسئله به مراتب (با تفاوت بسیار فاحش) کمتر از دوستی ها و روابط غیر رسمی و غیر ازدواجی است. ممکن است شما یا برخی از افراد مانند شما به صورت شخصی، و موردی، به هر دلیلی نسبت به حتی این گونه روابط پایبند و وفادار باشید اما واقعیت آن است که در اکثر موارد، و اکثر افرادی که بیرون از چارچوب های عرفی و شرعی و قانونی به ایجاد ارتباط با جنس مخالف می پردازند، چنین چیزی واقعا بی معناست. شاید یکی از دلایلی که این مسئله را در افراد تقویت می کند همین خارج از چارچوب بودن رابطه است. وقتی شما خارج از چارچوب، به فردی نزدیک می شوید و به او اجازه می دهید با شما رابطه برقرار کند (و خدای نکرده تا مراحل روابط جنسی هم جلو می روید)، گویا به طور غیر مستقیم این پیام را به او میدهید که شما در قیدو بند اصول و مقرراتی نیستید!!!! و او به خود اجازه میدهد با همین استدلال اگر موردی بهتر پیدا کرد یا به دلیل تنوع طلبی و هوسرانی، شما را رها کرده و به سراغ دیگری برود.
یکی از مهمترین ثمره های رعایت اصول و قواعد شرعی، در زندگی اجنماعی، همین است.
اکنون با توجه به نوع ارتباطی که شما با هم داشته اید (که ما از آن بی اطلاعیم)، اگر صرفا دوستی بوده، بدون شک بهتر است دیگر به چنین فردی فکر نکنید و در نوع روابط خود هم تجدید نظر کنید. اگر این رابطه به نیت ازدواج و زندگی مشترک بوده، و جدایی شما از ایشان به لحاظ اجتماعی و عرفی ضرر و تبعات زیادی ندارد، باز هم بهتر است مطلقا به فکر بازگشت ایشان نباشید چراکه چنین فرد دمدمی مزاج و هوسبازی به هیچ وجه قابل اعتماد برای یک زندگی مشترک و سالم نیست. حتی اگر بعد از مدتی او بخواهد برگردد باز هم شما نباید چنین اجازه ای بدهید.
در مورد فراموش کردن هم راهکارهایی در ابتدای همین پست آمده است که با نگاه به آنها و اجرا کردن آنها مسیر راه برای شما هموارتر می گردد. ضمنا توجه داشته باشید که راهکارهای ارائه شده و به طور کلی درمانها و راهنمایی ها و مشاوره های روانشناختی، مانند قرص و آمپول در پزشکی نیست که پس از چند دقیقه اثر کند ! قطعا این فراموش کردن و این جدایی امری دشوار خواهد بود ولی با صبر و تحمل شما و توکل بر نیروی معجزه آسای الهی میتوانید پس از مدتی زندگی به روال عادی خود را تجربه کنید.
موفق باشید.

با سلام و احترام خدمت شما دوست عزیز؛
اطلاعات شما کلی و ناقص است. جهت اخذ اطلاعات بیشتر در زمینه مشکلتان توسط کارشناسان و بررسی دقیق تر ، لطفا با شماره تماس ۰۹۶۴۰۰ (بخش مشاوره تلفنی) تماس بگیرید.
موفق باشید.

با سلام و احترام خدمت شما کاربر محترم. از این که به جمع دوستان خود در شهر سوال آمدید خرسندیم.
خواهر گرامی، ابتدا از اطلاعات مفصلی که دادید تشکر میکنیم و بابت این توجه و نکته سنجی شما نسبت به حالات و وضعیت خودتان تبریک میگوییم. قطعا این میتواند گام اول برای حل مشکل شما باشد. اما خواهر عزیز توجه داشته باشید که تشخیص شخصیت یک فرد و در نهایت برچسب زنی بر اساس آن، کار ساده ای نیست. این مسئله بایستی توسط یک متخصص روانشناس، و با استفاده از مصاحبه بالینی و انجام برخی تست های روانشناختی صورت پذیرد. بنابراین انتظار نداشته باشید که به صورت اینترنتی و کتبی به یک پاسخ دقیق و درست برسید. البته میتوانید اطلاعاتی در این زمینه کسب کنید که آن هم به نوبه خود مفید است.
اطلاعاتی که شما در مورد خودتان فرمودید سه چهار مشکل را به ذهن نزدیک میکند. ما هم به دلیل مشوش نشدن ذهن شما این احتمالات را ذکر نمیکنیم. البته یکی از این احتمالات که شاید ذکر آن (به دلیل شیوع فراوان آن در درجات مختلف بین همه افراد، تا جایی که لقب سرماخوردگی روانی را بخود اختصا داده) ضرری نداشته باشد، افسردگی است. برای دانستن مشکل اصلی همانطور که عرض شد نیازمند مراجعه حضوری هستید.
ضمنا اگر امکان مراجعه حضوری وجود ندارد، میتوانید از راهنمایی همکاران ما در بخش تلفنی (۰۹۶۴۰۰) استفاده کنید.
آرزوی ما سلامتی و آرامش شما در سایه الطاف خداوند متعال است.

با سلام و احترام خدمت شما کاربر محترم شهر سوال.
هرچند شما مشکل تمرکز خود را به صورت کلی بیان نمودید و حوزه فعالیت خاصی را مطرح ننمودید، اما با توجه به اینکه غالبا تمرکز در مورد تحصیل سوال می شود نکات زیر خدمتتان عرض میگردد:
راي داشتن تمركز حواس بايد در دو جبهه فعاليت نمود.اول بايد موانع موجود را حذف نمود و سپس راهكارهاي تقويت تمركز حواس را عملي ساخت .
الف) براي حذف هر يك از عوامل فوق كه هر كدام به گونه‏اى مانع تمركز حواس مى‏شود - بايد به راه‏كار خاص و مناسب با آن توجه نمود. در عين حال نكات زير مى‏تواند به عنوان راه‏كارهاى كلى، مؤثر واقع شود:
۱. در ابتدا و قبل از هر چيز، براى تمام فعاليت‏هاى خود برنامه‏ريزى كنيد. يعني هر شئي بايد در جاي خود قرار بگيرد.از اينكه همه را يك جا جمع نموده و سپس آنها را در يك زمان در محلهاي خود قرار دهيد پرهيز نمايد.مثلا اگر كار شما با دفتر مالي تمام شد قبل از اينكه مشغول كار ديگري شويد ابتدا دفتر را در محل مخصوص خود قرار دهيد.به اين ترتيب ذهن شما براي اشياء طبقه بندي مخصوصي ايجاد نموده و در بازيابي به شما كمك مي نمايد.
۲. در صورتى كه تعدد كارها و فعاليت‏ها، باعث عدم تمركز مى‏شود، آنها را به حداقل ممكن برسانيد و به خود بگوييد: در اين دوره و زمان، مهم‏ترين وظيفه و كار من چيست و فعاليت‏هاى جانبى متعدد، مزاحم وظيفه اصلى من است.يعني سعي نمايد در يك زمان فقط يك فعاليت انجام دهيد. شايد در ابتدا تصور نماييد از تعداد فعاليتهاي شما كاسته شده اما در انتهاي روز متوجه مي شويد به همان ميزان قبلي فعاليت انجام داده ايد بدون اينكه تداخلي در فعاليتها صورت گرفته باشد
۳. اگر مشكلات شخصى، اجتماعى، خانوادگى و... باعث عدم تمركز حواستان مى‏شود؛ بدانيد كه زندگى فردى هيچ‏كس، خالى از مشكل نيست و ذهن هيچ فردى خالى محض نيست. از طرف ديگر با صرف فكر كردن و مشغوليت ذهنى درباره چنين مشكلاتى، هيچ دردى دوا نخواهد شد. پس به خود تلقين كنيد كه هنگام فعاليت يا مطالعه، ذهن خود را از آن مسائل برهانيد.
۴.كليد اساسي تمركز حواس، كاربرد فنوني است كه خواننده را در عمل مطالعه فعال مي سازد و سبب ايجاد واكنش در حين مطالعه مي شود.
نكات زير مى‏تواند به عنوان راه‏كارهاى كلى، مؤثر واقع شود:
۱- در ابتدا و قبل از هر چيز، براى تمام فعاليت‏هاى درسى و غيردرسى، برنامه‏ريزى كنيد. اوقات شبانه‏روز را در يك جدول زمان‏بندى شده - از هنگام بيدارى تا موقع خواب - يادداشت و براى هر كارى، زمان خاص و مناسب معين كنيد. بكوشيد طبق همان برنامه تنظيم شده، به فعاليت‏هاى كلاس، مطالعه، استراحت، عبادت، ورزش و ... بپردازيد.
۲- زمان معينى را در طول روز، براى انديشيدن درباره موضوعات مختلف با تخيلات و افكار مزاحم، اختصاص دهيد. اين كار حداقل دو فايده مهم دارد: نظم و انضباط در تمام فعاليت‏ها - حتى در انديشه‏ها و افكارتان - راه پيدا مى‏كند كه خود بسيار ارزشمند است و نيز اگر افكار مزاحم در غير زمان معين، به سراغتان آمد و باعث حواس‏پرتى شما شد، مى‏توانيد به خود وعده بدهيد كه زمان انديشيدن در اين باره، فلان زمان خاص و معين است. پس براى هر كار و فعاليتى وقتى، مشخص كنيد و در آن زمان به هيچ امرى، غير از آن نپردازيد.
۳- به هنگام مطالعه يا حضور در كلاس، از افكار يأس آفرين، كسل كننده و غيرمنطقى بپرهيزيد و همواره اميد، قدرت و توانايى را در ذهن خود حفظ كنيد.
۴- هنگام مطالعه يا سر كلاس، كاغذ و قلمى داشته باشيد و يادداشت برداريد يا مطالب را خلاصه كنيد تا در فضاى روانى درس و مطالعه قرار داشته باشيد؛ نه اينكه به دنبال افكار و ذهنيات خود باشيد.
۵- با پيش مطالعه وارد كلاس شويد و پرسش‏هايى كه درباره درس به ذهنتان مى‏رسد، بلافاصله از استاد بپرسيد. به خود اجازه ندهيد سؤال مطرح شده، ذهنتان را به خود مشغول دارد و به تدريج از فضاى روانى كلاس خارج شويد. با اين روش ساده، مى‏توانيد فرايند تدريجى و محتواى درسى كلاس را پى‏گيرى كنيد و خود را در فضاى درسى يا مطالعه قرار دهيد.
۶- زمان و مكان مطالعه، بايد از نظر فيزيكى و روانى، از شرايط مناسب برخوردار باشد و عامل حواس پرتى (نظير سر و صداها، سرما و گرما و نور كم يا خيلى شديد) از محيط مطالعه حذف شود.
نكته پاياني اينكه در صورتى كه موضوع يا موضوعات خاص و محدودى، باعث حواس‏پرتى شما مى‏شود، به دنبال راه حل مناسب آن باشيد؛ چرا كه اين در حكم علت عدم تمركز حواس شما است. پس براى مقابله با آن، ابتدا علت و عامل اصلى را شناسايى كنيد و در پى حذف يا تقليل آن برآييد.

ضمنا میتوانید به لینک های زیر مراجعه کنید:
http://www.soalcity.ir/comment/reply/4083
http://www.soalcity.ir/node/4084
http://www.soalcity.ir/node/331

موفق باشید

با سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر شهر سوال.
دوست عزیز، شاید هیچ چیزی در زندگی این دنیا با ارزش تر از جان ما نباشد و لازم است ما این مسئله را همواره با خود مرور کنیم. این تأکید بزرگان و دستور خداوند است که ما وظیفه داریم جان خود را حفظ کنیم (مگر مسئله ای با ارزش تر یا به اصطلاح با اهمیت تر پیش بیاید که بخواهیم جان را در برابرش فدا کنیم). به همین دلیل است که خودکشی از نظر اسلام حرام و گناهی نا بخشودنی است و نیز حفظ سلامت واجب است و ضرر رساندن به بدن (نه تنها خودکشی)، نیز همین حکم را دارد.
اکنون باید بیاندیشید که اگر فردی وارد زندگی شما شد (اینکه چگونه وارد شد یا شما وارد شدید و جزئیات آن را فعلا کار نداریم)، آیا این فرد اینقدر با ارزش است که ما جان خود را به خاطرش از دست بدهیم؟؟؟! قطعا این گونه نیست.
اگر مسیری را اشتباه رفتید اگر رابطه ای را به اشتباه شروع کردید، اکنون که به اصطلاح قدیمی ها سرتان به سنگ خورده ، وقت هوشیاری و تفکر است. کمی بیاندیشید، کمی تأمل کنید، به راهی که آمدید نگاه کنید به راهی که درپیش دارید بنگرید و اگر لازم است مسیر را تغییر دهید این کار را اکنون انجام دهید. به خدای مهربان و بزرگ توکل کنید و از او کمک بخواهید تا در یافتن مسیر درست، در گرفتن تصمیمات درست و پیمودن این راه شما را یاری کند. نقل شده که پیامبر گرامی اسلام (ص) هر روز این دعا را (که در ادعیه ماه مبارک رمضان هم ذکر شده) تکرار میکردند که «الهی لا تکلنی الی نفسی طرفة عین ابدا/ خدایا مرا یک چشم بهم زدن به خودم وا مگذار».
شما هم از خداوند بخواهید چشم از شما برندارد.
موفق باشید.

با سلام و احترام خدمت شما کاربر محترم شهر سوال.
بسیار خرسندیم که شما ، ما و شهر سوال را برای بازگو کردن درد دلتان انتخاب کردید.
خواهر گرامی، برای درک بهتر مشکل شما و راهنمایی مناسب تر، لازم است سوالاتی را پاسخ بدهید. به همین منظور شما را به همکاران تلفنی ارجاع می دهیم. شما با تماس تلفنی با شماره ۰۹۶۴۰۰ میتوانید از کمک و راهنمایی مشاوران مرکز به صورت تلفنی بهره مند شوید.
در خلال این مسئله میتوانید از مطالب پست های زیر هم استفاده کنید:
http://www.soalcity.ir/node/3515
http://www.soalcity.ir/node/320
http://www.soalcity.ir/node/334
آرزوی ما سلامتی و آرامش شماست.

سلام من نه مشاورم و نه روانشناس؛من خودم یک بیمارم و فقط میخواستم به شما یک پیشنهاد بدم بعنوان یک همدرد اگر دوست داشتید و بهبودیتون براتون مهمه یک سر به انجمن افسردگان گمنام بزنید منظورم گروه DAهست البته من خودم عضو یک انجیو دیگری هستم ولی چون سالهای زیادی دچار افسردگی بودم از نوشته هاتون اینطور متوجه شدم که شما هم دچار بیماری افسردگی هستید مطمعنم با کمک گروهDA و با توکل به خدای مهربان شما هم در مسیر بهبودی قرار میگیرید براتون دعا میکنم.به امید روزی که حال خوبی پیدا کنید.

با سلام و احترام خدمت شما کاربر شهر سوال. به جمع دوستان خود در شهر سوال خوش آمدید.
خواهر گرامی، سرگذشت چند ساله خود را به خوبی و با هنرمندی تمام در چند سطر بازگو کردید . مطالعه این سرگذشت موجب تأثر و تأسف هر خواننده ای خواهد شد، امید است موجب عبرت هم بشود. داستان زندگی شما چند نکته مهم برای ما و همه مخاطبان هم سن و سال شما دارد. نکته اول و مهمترین نکته این که اعتیاد، مخرب ترین عامل زندگی مشترک و حتی زندگی خود فرد است. سرنوشت شما پس از اعتیاد همسر سابقتان، برای بسیاری از افرادی که با چنین معضلی دست به گریبان بوده یا هستند، آشناست.
نکته دوم این که رعایت یک سری از نکات هنگام ازدواج مهم است، هم برای دختر و پسر و هم برای خانواده ها! شاید سن پایین ازدواج، وضعیت اقتصادی، فرهنگی و سایر ملاکهای مهم ازدواج در مورد شما به درستی درنظر گرفته نشده باشد! متاسفانه دخترو پسرها صرفا با ملاک و معیار عشق و علاقه (که آن هم قابل بحث است) به ازدواج نگاه میکنند و به پیش می روند و کمتر به این واقعیت توجه میکنند که به لحاظ شخصیتی به چه میزان رشد رسیده باشند تا بتوانند حامی یکدیگر در زندگی و پستی و بلندی های آن باشند. به همین خاطر ما توصیه میکنیم پیش از ازدواج، دختر و پسر نزد مشاور ازدواج بروند و در این زمینه با اطمینان بیشتری وارد فرایند ازدواج بشوند.
نکته مهم دیگری که در زندگی شما قابل توجه است، حفظ و نگهداری زندگی، پس از تشکیل آن است. شاید خیلی از افراد بقدری به بلوغ و پختگی رسیده باشند که پس از ازدواج یا حتی در سنین جوانی نیاز به راهنمایی و کمک والدین نداشته باشند و خودشان به تنهایی توان اداره یک زندگی یا حتی فراتر از آن را داشته باشند، اما همه افراد چنین نیستند! این نکته ای است که هم همسران و به ویژه خانواده ها بایستی توجه داشته باشند. در خیلی موارد خانواده ها لازم است سالها ، دورادور، هوای زندگی فرزندان خود را داشته باشند.
و نکته آخر این که وضعیت روحی روانی شما در حال حاضر کاملا قابل درک است. شاید خیلی از افراد و یا حتی خود شما ندانید که، تحقیقات مختلف (حتی در کشور های غربی که وابستگی های عاطفی شرقی در آنها کمتر است) نشان داده که پس از مرگ همسر، طلاق، تنش زا ترین پدیده یا به عبارتی بالاترین استرس را به فرد تحمیل میکند. در این رتبه بندی، زندانی شدن و مرگ سایر عزیزان و نزدیکان در رتبه های بعدی (سوم و چهارم ) قرار دارند.
خواهر گرامی، این وضعیت ناراحت کننده ، دیر یا زود تمام خواهد شد. اما بهتر است شما هم به خودتان و هم به اطرافیانتان در این زمینه کمک کنید. از تنهایی های زیاد اجتناب کنید. سفرهای زیارتی و خانوادگی بیشتر بروید. مراجعه مداوم به یک روانشناس میتواند این فرایند را تسهیل نماید. سرگرم شدن شما به یک فعالیت مفید مانند درس یا چیز دیگر میتواند بسیار کمک کند.
علیرغم تجربه بسیار ناگواری که داشتید، اما بایستی این واقعیت را بپذیرید که شما هنوز در ابتدای راه زندگی هستید . خدای بزرگ و مهربانی بالای سر شما قرار دارد که قادر متعال است. از او کمک بخواهید و خود را آماده کنید تا زندگی جدیدی را (دیر یا زود) آغاز کنید. از اشتباهات دردناک گذشته عبرت بگیرید و مسیر پیش روی خود را اصلاح کنید. علیرغم ناگوار بودن تجربیات شما، اما این مزیت را اکنون شما نسبت به اکثر آدمهای اطرافتان دارید که میتوانید با چشمان باز راه پیش روی خود را ببینید و گام بردارید.
از خدای بزرگ، سلامتی و آرامش شما را مسئلت میکنیم.
موفق باشید

سلام بر شما
ممنون از اعتمادتان
خانم محترم زندگي سرد و پوچ و بي روح شايسته شما كه فرهنگ مشاوره را مي دانيد نيست و خوشحاليم كه براي خروج از اين زندگي اقدام مي كنيد. مدت زماني كه شما مشكل داشته ايد طولاني بوده بنابراين نبايد براي درمان عجله كنيد. به طرح درمان زمان بر است. از اين متخصص به آن متخصص نرويد تحقيق كنيد و روان شناس باليني خوب و حاذقي بيابيد و به تخصص ايشان اعتماد كنيد. اگر ايشان صلاح ديدند دارو درماني هم بكنيد و زير نظر روان پزشك باشيد به سخنش گوش كنيد و داروها را سر وقت منظم مصرف كنيد. داروها نيز براي اثربخشي نياز به زمان دارند. نبايد انتظار داشته باشيم دارو مثل مسكن سريع عمل كند.
همان گونه كه پزشك با بررسي دقيق تصويرها و آزمايش ها و نمونه برداري ها نظر مي دهد و دارو تجويز مي كند، روان شناس باليني نيز از مصاحبه و آزمون ها براي تشخيص دقيق مشكل كمك مي گيرد.
تمرينات خودياري (مانند ورزش، شوخ طبعي) و تكاليف خانگي و تقويت ارتباط با خداوند رحمان و ائمه (ع) و صدقه نقش مؤثري در بهبود حال شما دارد.
براي دريافت راهنمايي بيشتر مي توانيد با بخش مشاوره تلفني ما تماس بگيريد: ۰۹۶۴۰۰

تذكر:
اگر به قم نزديك هستيد مي توانيد از مركز مشاوره و روان درماني مأوا كمك بگيريد اگر تهران هستيد از كلينك وارش دكتر رسول روشن كمك بگيريد. آدرس دقيق را از گوگل بيابيد.

موفق باشيد.

با سلام و احترام خدمت شما کاربر شهر سوال.
دوست عزیز، اکثر پستهای موجود در سایت در بخش مشاوره از پرسش و پاسخهای قبلی استخراج شده اند و با توجه به کثرت سوال در آن مورد به صورت پست جداگانه در سایت قرار گرفته اند. بنابراین توجه داشته باشید که لزوما هرکدام از پستها (مانند همین پست بالا) پاسخ به سوال شخصی شما نیست و ممکن است دقیقا مطابق با ویژگی موقعیتی و شرایط شما نباشد. ضمن این که برخی از پاسخها هم به صورت کلی داده می شود و بدون توجه به جزئیات ریز (که ممکن است مورد به مورد متفاوت باشد) صرفا نکات کلی را مطرح میکند. پس نقش شما به عنوان مخاطب و تشخیص نکات اصلی و استفاده از این نکات در جهت رفع مشکل خودتان بسیار اساسی است. همچنین لازم است متن ها به دقت مطالعه شود.
اکنون چون نمیدانیم مشکل شما چیست یا خاطراتی که تصمیم دارید آن را فراموش کنید، خاطرات خوشایندی است که چون میدانید برای شما مضر است تصمیم دارید فراموش کنید یا خاطرات ناخوشایند است، شما را به دو نکته توجه میدهیم.
اول این که در مطالعه متون دقت کنید.
دوم این که با توجه به نوع مشکل و سوال خودتان به دنبال پاسخ آن باشید. به نظر می رسد پاسخ شما بیشتر در لینگهای زیر باشد:
http://www.soalcity.ir/node/2685
http://www.soalcity.ir/node/1700
http://www.soalcity.ir/node/3918
موفق باشید

با سلام مجدد خدمت شما خواهر گرامی،
مهمترین گام در حل مشکل، اولین گام است. این که شما خودتان به این نتیجه رسیدید که این رابطه اشتباه بوده و چنین فردی در واقع هیچ نیت و قصدی برای خوشبخت کردن شما و زندگی مشترک نداشته و ندارد ، میتواند کمک بزرگی برای تقویت اراداه شما در ادامه این راه باشد. اکنون که میدانید فردی صرفا برای پر کردن اوقات فراغت خود یا برای تفریح و یا به هر دلیل شخصی دیگر با شما رابطه داشته باشد، هیچ صلاحیتی برای دلسوزی نخواهد داشت. چنین فردی میتواند همزمان با شما و یا پیش از شما یا پس از شما دقیقا همین مراحل را با دختر دیگری طی کند و همین حرفها را به او بزند. پس برای نجات خودتان در درجه اول و همچنین رهایی او، بهتر است بدون هیچگونه دلسوزی به فکر قطع این ارتباط باشید.
معذرت خواهی های مکرر، یا اعلام عشق و علاقه و دوستی یا ادعای بی وفایی از سوی شما، از چنین فردی، در چنین موقعیتی کاملا طبیعی است.
برای انجام مراحل راهکارهای ارائه شده در متن اصلی این پست هم اولین گام قطع ارتباط است.بهتر است همه راههای ارتباطی را به طور کلی قطع کنید. حتی اگر لازم باشد همه اکانت های خود را تغییر دهید یا شما ره خود را عوض کنید. مطمئن باشید تا گام اول را برندارید، نمیتوانید گامهای بعدی را طی کنید.
آرزوی ما سلامتی و آرامش شماست.
موفق باشید.

دوست گرامي، سلام؛ از اعتماد شما به اين مجموعه از شما تشکر مي کنيم. هميشه در طول تاريخ ظلم و فساد وجود داشته و خواهد داشت تا زماني که امام زمان عج تشريف بياورند و دنيا را همانطور که از ظلم و فساد پر شده، از عدل پر کنند.
راه مبارزه با گرانفروشي يا فساد روشي نبود که شما در پيش گرفتيد و اشتباه کرديد. حال بايد مسئوليت اين اشتباه را به گردن بگيريد. شايد سخت باشد، احساس اينکه نبايد اين کار را انجام مي دادم، ابرويم رفت و ... ولي گذشته ها گذشته و کاري نمي شود کرد. مهم نگرش شما به خودتان است. اين مهم است که پيش خدا آبرو داشته باشيد اگر يک لحظه توبه کنيد خدا شما را پاک مي داند و ديگران مهم نيستند. مگر چند نفر در دانشگاه اين را مي دانند، مگر چند سال آنجا هستيد؟
بهتر است افکار منفي را از ذهن تان دور کنيد. وقتي فکر گذشته به ذهن تان مي ايد به چيز ديگري فکر کنيد يا از هزار بصورت برعکس بشماريد تا آن فکر منفي از شما دور شود. اگر فکر تان را کنترل کنيد حالتان بهتر مي شود.

خواهر گرامي، سلام؛ خوشحاليم که در خدمت شما هستيم. شما قبول داريد که اشتباه کرده ايد. ارتباط مجازي با او اشتباه بود. وقتي او به شما اصرار مي کرد مي توانستيد محکم تر با او برخورد کنيد يا اصلا جوابش را ندهيد تا به او وابسته نشويد. اين را مي گوييم نه بخاطر سرزنش شما بلکه بخاطر اينکه در موقعيت هاي ديگر اين اشتباه را تکرار نکنيد.
مردها در چنين موقعيتي و در رابطه با دختر، بر پايه هوس عمل مي کنند. شايد او قصد هوس راني داشت ولي به مرور زمان از شما سرد شده است. يا وقتي اصرار شما را ديده ترسيده که براي مشکل درست شود مثلا آبرويش برود و شما را رها کرده است. يعني احساس کرده با شما به هوس هايش نمي رسد.
اين کاملا طبيعي است که انسان در رابطه با جنس مخالف خصوصا وقتي نياز به ازدواج دارد به او وابسته شود. البته او کار خوبي نکرده که چنين حرفي به شما زده است. حرف او در مسير هوس راني خودش بوده و ان شاء الله شما به زودي ازدواج مي کنيد.
شما در شرايط فعلي بايد او را فراموش کنيد:
۱. بصورت جدي تصميم بگيريد او را فراموش کنيد. او را از زندگي تان خط بزنيد تا بتوانيد او را فراموش کنيد.
۲. هر آنچه از او داريد يا شما را به ياد او مي اندازد را از بين ببريد.
۳. نگاه هاي خود را کنترل کنيد زيرا هر نگاهي مي تواند شعله هاي اين علاقه را بيشتر کند و شما را با مشکل جدي مواجه نمايد از اين رو خداوند متعال زنان و مردان مؤمن را از نگاه به نامحرم منع کرده است (سوره نور، آيات ۳۰ و ۳۱) و نيز اميرالمومنين عليه السلام مي فرمايد: هر كس چشم خود را آزاد بگذارد هميشه اعصابش ناراحت و به آه و حسرت دايم گرفتار خواهد شد.
۴. علاوه بر کنترل نگاه، دل خود را کنترل کنيد و از فکر کردن به او خودداري کنيد و هرگونه آثاري که شما را به ياد او مي اندازد را از خود دور کنيد.
۵. هرگاه فكر او به ذهن شما خطور كرد بلافاصله خود را به فكر و يا كار ديگرى مشغول كنيد. به موضوعات جديد فكر كنيد و از اشتغال ذهنى درباره او بپرهيزيد.
۶. اگر نمي توانيد با فکرتان مقابله کنيد از تکنيک شمارش استفاده کنيد. يعني براي مقابله با يک فکر خاص از ۱۰۰۰ بصورت معکوس بشماريد، به اين صورت: ۱۰۰۰، ۹۹۹، ۹۹۸ و .... آنقدر به شمارش ادامه دهيد تا آن فکر کاملا از ذهن تان خارج شود. اگر با وجود شمارش باز فکرتان درگير آن فرد است سعي کنيد سه تا سه تا بصورت معکوش از ۱۰۰۰ کم کنيد.
۷. سعى كنيد از قرار گرفتن در تنهايى اجتناب كنيد مگر در مواقع ضرورى. ارتباط خود را با اهل خانواده و فاميل كه با آنها رفت و آمد داريد، تقويت كنيد و از گوشه گيري و انزوا اجتناب كنيد.
۸. از بيكارى اجتناب كنيد و اوقات خود را با اشتغالات مختلف و خلاقيت‏ها و برنامه‏هاى مورد علاقهتان نظير مطالعه، انجام كارهاى هنرى و ورزشى، چنان تنظيم كنيد كه فرصت فكر كردن درباره وى را نداشته باشيد.
۹. هرگاه فكر او به ذهنتان آمد، موضوع يا موضوعات مختلفى را در ذهن يا در دفترچه يادداشت خود داشته باشيد و به سراغ آن‏ها برويد و درباره‏ى آن‏ها فكر كنيد.
۱۰. هرگاه متوجه شديد ذهنتان ناخودآگاه به آن مشغول شده است به خود چنين تلقين كنيد و بگوئيد «بس است» و آهسته مشت خودتان را روى ميز يا زمين بزنيد. بدين ترتيب تغيير حالت به وجود آمده، فضاى ذهنى‏تان را تغيير خواهد داد.
۱۱. هرگاه ذهنتان به سوى او معطوف شد بلافاصله به ويژگى‏هاى منفى او فكر كنيد و به خود بگوئيد او به خاطر اين اوصاف، مناسب و شايسته‏ى من نيست.
۱۲. به خود چنين بگوئيد كه مطمئناً بهتر از او هم وجود دارد و من مي‏توانم براى آينده‏ام شريك زندگي بهترى پيدا كنم.
۱۳. تا وقتي كه كاملا خوابتان نگرفته به رختخواب نرويد.

سلام دوست عزيز. شايد بد نباشد براي پاسخ به سوالتان کمي دور تر بايستيد و به وضعيت خودتان نگاه کنيد...
شما امروز از گذشته اي ابراز نگراني شديد مي کنيد که اکنون خودتان به نوعي انجام دهنده و عامل آن هستيد.
مشکل شما دوست گرامي، دو طرف و دو جنبه دارد. يک جنبه قضيه از طرف دختر خانم است که البته ايشان ممکن است قبلا اشتباه يا اشتباهاتي (قابل جبران) مرتکب شده باشند ولي در حال حاضرنسبت به اشتباهات گذشته خود ابراز پشيماني کرده و به اصطلاح از خطا و گناه خود توبه کرده اند. توبه يعني پس از اين هم تصميم ندارند چنان اشتباهاتي را تکرار کنند. بنابراين از نظر ما چنين فردي هرچند در گذشته مرتکب خطايي شده باشد، قابل اعتماد است و نبايد به کلي آن را خطاکار دانست. چنان چه خود شما نيز چنين خطاهايي داشته ايد که حتي کسي هم از آن اطلاع ندارد. پس مهم شرايط فعلي فرد است که بنادارد بدون خطا و گناه يک زندگي را آغاز کند. خداوند متعال نيز با وجود اين که در برخي موارد سخت گيري هايي در احکام اسلام دارد اما حتي پس از بدترين گناهان،پس از توبه واقعي گناهکار، او را مي بخشايد گويي هيچ گناهي مرتکب نشده (اگرچه خداوند بر تمام گذشته ما آگاه است).
پيامبر رحمت (ص) مي‌فرمايند: «كسى كه از گناه توبه كند مانند كسى است كه گناهى نكرده است»(کليني ،اصول کافي،ج ۳، ص ۱۰۹). ما بندگان خدا هم نبايد با کسي که از خطاي خود ابراز پشيماني و توبه کرده است مانند يک گناهکار برخورد کنيم.
اين يک زاويه مسئله بود.
اما از طرف ديگر يعني جنبه ديگر اين مسئله، شما هستيد که به نوعي در مورد اين مي انديشيد و قرار است تصميم بگيريد. اين نکته مهم است که اگر شما نسبت به اين مسئله حساسيت بيش از حد داريد و به طور کلي به راحتي با اين موضوع کنار نمي آييد مانند اين که افکار و تصاوير وسواس گونه اين موضوع به طور مداوم به ذهنتان خطور مي کند،... حتما از اين ازدواج پرهيز کنيد. در اين شرايط (شک و سوءظن)شما حتي اگر با يک فرد با سابقه پاک پاک هم ازدواج کنيد باز اين افکار و احتمالات نخواهد گذاشت راحت زندگي کنيد و در واقع در اين شرايط مشکل از خود شما و ذهن شماست. اگر با چنين وضعي يک رابطه يا زندگي مشترک را آغاز کنيد نتيجه آن جز رنج و عذاب خود و همسرتان، و احتمالا جدايي دردناک، چيزي نخواهد بود.
و البته به خاطر داشته باشيد که پس از عبور از اين مسئله، لازم است روال معمول و لازم در يک ازدواج را طي کنيد (مانند خواستگاري، تحقيق از طرف مقابل،جلب رضايت خانواده و ...) .
موفق باشيد.
/۳۷۴۶۷۴/

با سلام و احترام خدمت شما پرسشگر محترم! ابتدا بايد بگوييم كه سيستم ذهن ما گزينه اي به نام «حذف تصاوير و خاطرات درخواستي» (deleting) ندارد و آنچه ادعا مي شود كه مثلا با استفاده از هيپنوتيزم مي توان خاطرات را پاك نمود مبناي علمي ندارد و تاكنون در حيطه ي ادعا باقي مانده است، اما در برابر مشكلات و خاطرات آزار دهنده گذشته چه بايد كرد؟!
براي رسيدن به راهكارها، به نكاتي كه در زير آمده توجه بفرماييد :
نكته اول : توجه به فرآيند ذخيره اطلاعات در ذهن مي تواند ما را از اين بلاتكليفي برهاند. وقتي ما يك صحنه اي را به خاطر مي سپاريم ذهن ما در درون خود دو فايل بهم چسبيده شده درست مي كند، و تصاوير مربوط به آن صحنه را در فايل تصويري و احساسات و هيجانات(بار هيجاني) مربوط به آن صحنه را در فايل ديگر كه فايل عواطف نام دارد ذخيره مي كند و هنگامي كه شخص صحنه را بياد مي آورد و در حقيت به ذهن دستور باز خواني مي دهد؛ ذهن، صحنه ها را از فايل تصويري و احساسات و هيجانات را از فايل عواطف خارج مي سازد و بهم ضميمه مي كند و به سطح يادآوري مي فرستد.
نكته دوم : آنچه موجب آزار و اذيت شخص در يادآوري صحنه هاي منفي مي شود تصاوير آن صحنه نيست! بلكه احساسات و هيجاناتي است كه همراه با آن صحنه ها از فايل هاي مربوط به عواطف خارج شده و همراه با صحنه ها تداعي مي گردند. حال روانشناسان با توجه به اين ويژگيِ ذهن در ذخيره و بازخواني خاطرات و صحنه ها، تكنيك هايي را براي حذف آزار دهندگي، هنگام ياد آوري صحنه ها و خاطرات منفي ساخته اند، آنها با توسل به اين تكنيكها فايل مربوط به احساسات و هيجانات را از فايل تصويري مربوط به خاطرات منفي و آزار دهنده جدا مي كنند و از بين مي برند و به اين صورت وقتي تصوير خاطرات منفي به ذهن مي آيد ما همانند يك فيلم روي پرده سينما به آن نگاه مي كنيم و بس و ديگر خود را در وسط ماجرا و به عنوان يكي از طرفهاي درگير احساس نمي نماييم. با بكار بستن اين روش ها، از شدت اختلالاتي كه از اين ناحيه متوجه شخص مي شود كاسته و صدمات آن را به حداقل رسانده و در صورت امكان آن را محو نمايند. از جمله اين راهكارهاي بسيار كار گشا تكنيك debriefing (ذكر حادثه با ريزترين جزئيات) و EMD (درمان از طريق حركات چشم همراه با ياد آوري حادثه است).
حال براي آشنايي اجمالي شما با دو تكنيك فوق بايد بگوييم كه، بريفينگ (briefing) به معني خلاصه‌سازي است و دي بريفينگ (debriefing) ضد خلاصه‌سازي است. همانند واژة شارژ و دشارژ ، ضدخلاصه‌سازي يعني بيان با تفصيل و جزئيات؛ يعني درمانگر از مُراجع مي‌خواهد آن حادثه مشكل زا را با جزئيات بيان كند، اين تكنيك از تكنيك هاي گشتالت درماني است، درمانگران گشتالتي مي‌گويند : وقتي براي ‌شخصي‌حادثة وحشتناكي اتفاق مي‌افتد و مشكلات روحي و رواني براي او ايجاد مي‌كند، اگر آن را با جزئيات براي روان درمانگر تعريف كند و روان درمانگر مترصد اين باشد كه از آن جزئيات دوباره سوالات ريزتري طرح كند تا مراجع با جزئيات ريزتر آن را جواب دهد، به طوري كه جزئيات ريز آن حادثة وحشتناك كاملا و با تمام ابعاد و زوايا در ذهن مُراجع بيايد، محال است كه ديگر آن حادثه براي آن مراجع آزار دهنده و اختلال‌زا شود. زيرا اساس در گشتالت درماني اينست كه هيچ تجربه اي بر ما وحشتناك نيست و مكانيزمي ‌كه ذهن ما دارد اينست كه اگر اموري كه اتفاق مي‌افتد، هزار بار هم وحشتناك باشد، چندش آور باشد شما وقتي كه آن را از همة ابعاد و زوايا ببيني، آن واقعه نمي‌تواند اثر بيماري‌زا داشته باشد، و علّت اينكه اثر اختلال‌زا دارد براي اينست كه شما به تمام جزئيات آن اشراف پيدا نمي‌كنيد و فقط مثلا يك بعد را مي‌بينيد وابعاد ديگر را نمي‌بينيد و براي همين از آن وحشت مي‌كنيد، براي تقريب به ذهن شايد بشود مثال فردي را زد كه براي اوّلين بار مي خواهد پشت فرمان بنشيند و رانندگي ياد بگيرد، وي ابتدا وحشت ودلهرة زيادي دارد و مي ترسد كه يك نفر را زير بگيرد و يا تصادف وحشتناكي بكند كه منجر به كشته شدنش شود و يا ماشين اش صدمه ببيند، امّا كم كم كه با ماشين اُخت مي‌شود و به تمام زواياي آن وارد مي‌شود و احاطه و اشراف به آن پيدا مي‌كند، اين ترس و وحشت او هم به همان نسبت كم مي‌شود، تا آنجا كه براحتي در خيابان ويراژ داده و گاهي لايي مي‌كشد و با سرعت ۱۸۰ هم در اتوبان مي رود.
ما در اين بحث به شما مي‌گوييم كه چگونه مي‌شود آن تجارب را تا حدودي كم رنگ كرد تا موجب اختلال جدي در كار كرد خانواده و يا زوجين و يا افرد نگردد. واژة «شستشوي مغزي» كه گفته مي شود، همين است، البته ما در مغز و ذهن انسان چيزي به نام دليت (delete) نداريم، كه مثل رايانه اطلاعاتي را حذف كنيم و مغز ما طوري طراحي شده كه نمي‌تواند چيزي را بطور كامل پاك كند و فقط مي‌توانيم آنرا كم ‌رنگ و كم‌ اثر بكنيم. ما در اين تكنيك به فرد مي گوييم كه چشمان خود راببندد و حادثه و يا صحنه ازار دهند را تصور كند و وقتي اوج ناراحتي اش فرارسيد با اشاره انگشت خود به ما علامت مي دهد و آنگاه چشمان خود را باز مي كند و انگشت مارا كه در فاصله بيست و پنج سانتيمتري قرار گرفته و در شعاع ۱۸۰ درجه به اين طرف و آن طرف مي رود تعقيب نمايد و ما بيست بار اين كار را مي كنيم و... و بالاخره در طي چند جلسه با اينكار بار هيجاني صحنه از تصاوير آن جدا مي شود و تصور صحنه ها ديگر آن آزار دهندگي را ندارد.
اميدواريم با انجام اين تکنيک تا حدودي خاطره ي بد گذشته را فراموش نماييد و نگذاريد بيش از اين شما را آزار دهد و رابطه ي مستحکمتري با دوستتان داشته باشيد.
موفق باشيد.

/۳۹۴۰۹۸/

سلام و تشکر از ارتباطتان با این مرکز

با عرض معذرت، متاسفانه امکان پاسخگویی از این سامانه دیگر مقدور نیست.

برای ارسال پرسش و دریافت پاسخ، از راه های ارتباطی ذیل استفاده بفرمایید. دوستان کارشناس در این بخش ها خدمت شما هستند:

۱) نسخه جدید "اپلیکیشن پاسخگو"

این برنامه را می توانید از این لینک دریافت کنید:
https://cafebazaar.ir/app/ir.pasokhgoo.app

۲) اگر امکان نصب و استفاده از برنامه فوق را ندارید، می توانید با مراجعه به این آدرس اینترنتی و ثبت مشخصات، پرسش خود را از طریق وبسایت مطرح نمایید:
https://user.pasokhgoo.ir