درباره حضرت دانیال نبی چه اطلاعاتی موجود است؟

در اثبات الوصیه درباره ایشان می نویسد: بعد از منذر بن شمعون دانیال علیه السّلام براى امر خدا اقدام نمود و بخت النصر از دنیا رفت و پسرش فهر كه كافرى خبیث بود مدت (۱۶) سال و چند روزى سلطنت كرد. فهر لعین دستور داد تا حفره و گودالى در زمین كندند و دانیال را با یاران آن حضرت در آن حفره (كه پر از آتش بود) انداختند، و آتش نزدیك آنان نیامد و چیزى از بدن آنان را نسوزانید.

همین‏كه آن ملعون دید آتش صدمه‏اى بآنها نرسانید دانیال و یارانش را در چاهى كه حیوانات درنده در آن وجود داشت انداخت، موقعى كه آن حیوانات درنده دانیال را با اصحابش دیدند پناهنده بآنان شدند و در مقابل آنها بنا كردند چاپلوسى كردن و دم خود را جنبانیدن، وقتى فهر لعین این منظره را تماشا كرد آن بزرگواران را به انواع عذاب معذب كرد و خداى رؤف آنان را از شر آن بى‏دین خلاص كرد و آنها را داخل بهشت كرد و در قرآن مجید براى آنها مثلى زده و فرموده:

«قُتِلَ أَصْحابُ الْأُخْدُودِ النَّارِ ذاتِ الْوَقُودِ إِذْ هُمْ عَلَیْها قُعُودٌ وَ ما نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَنْ یُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَمِیدِ[بروج/۴-۸] مرگ بر شكنجه ‏گران صاحب گودال (آتش)، آتشى عظیم و شعله ‏ور! هنگامى كه در كنار آن نشسته بودند، و آنچه را با مؤمنان انجام مى ‏دادند (با خونسردى و قساوت) تماشا مى‏ كردند! آنها هیچ ایرادى بر مؤمنان نداشتند جز اینكه به خداوند عزیز و حمید ایمان آورده بودند.[۱]

یهودیان نیز او را از انبیای بزرگ خود می شمارند. در حدیثی که یهودیان علت دشمنی خود با جبرائیل را بیان می کنند، این گونه آمده است:  «جبرئیل بر خلاف او پیوسته موجب خرابى و ویرانى سلطنت ما بوده و بهمین خاطر دشمن ما مى‏باشد. در اینجا سلمان فارسى از او پرسید: چگونه عداوت او براى شما آشكار شد؟ گفت: بسیار خوب سلمان، آرى؛ چندین بار با ما عداوت ورزیده است، و از جمله مواردى كه سخت به ضرر ما اقدام نموده در این ماجرا هویدا است: خداوند به انبیاى بنى اسرائیل وحى فرستاده بود كه شهر بیت المقدس بدست مردى بنام بخت‏نصّر خراب خواهد شد.

و به محض اطّلاع از خبر ویرانى شهر بیت المقدس بزرگان بنى اسرائیل پس از مذاكره و مشاوره شخص قوى و فاضل و محترمى بنام دانیال را كه از زمره انبیا بود مأمور قتل بخت‏نصّر نمودند، و براى این كار مقدار زیادى مال به او دادند تا در این راه صرف كند، هنگامى كه رهسپار شهر بابل شد بخت‏نصّر را پسر ضعیف و فقیر و عاجزى یافت، و همین كه خواست او را بكشد جبرئیل نازل شده و به دانیال گفت: اگر این پسر همان است كه خداوند خبر داده، البتّه نخواهى توانست بر او چیره شده و او را به قتل رسانى، و در غیر این صورت براى چه او را مى‏ كشى؟!

حضرت دانیال نیز حرف او را پذیرفته و از قتلش صرف نظر نمود و به بیت المقدس بازگشت و جریان امر را به ما گزارش داد. بعدها همان پسر ضعیف رفته رفته قدرت یافته و به حكومت رسید و به جنگ ما شتافت و شهر بیت المقدس را ویران نمود، و بهمین خاطر است كه جبرئیل را دشمن مى ‏داریم.»[۲]

[۱]. ترجمه إثبات الوصیة للإمام علی بن ابی طالب ع، متن، ص: ۱۵۵.
[۲]. الإحتجاج على أهل اللجاج، ج‏۱، ص: ۴۴.