نام پیامبر قوم عاد و ثمود چه بود؟

پیامبر قوم عاد حضرت هود -علیه السلام- است. این پیامبرالهی در سن چهل سالگی به پیامبری مبعوث شد. قوم هود که نسبشان به «عاد بن عوص بن ارم بن سام بن نوح» می رسید به همین دلیل به قوم عاد موسوم شدند. مردم این قوم مردمی قوی هیکل با عمری طولانی و ثروتمند بودند. سرزمین آنها «احقاف» و در جنوب غربی جزیرة العرب بین یمن و حضرموت، یا یمن و مهرة بود.[۱]

«وَ إِلى‏ عادٍ أَخاهُمْ هُوداً قالَ یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَیْرُهُ إِنْ أَنْتُمْ إِلاَّ مُفْتَرُونَ؛[هود/۵۰] و بر قوم عاد برادرشان هود را فرستادیم. گفت: اى قوم من، خداى یكتا را بپرستید، شما را هیچ خدایى جز او نیست و شما دروغ‏سازانى بیش نیستید.»
«وَ اذْكُرْ أَخا عادٍ إِذْ أَنْذَرَ قَوْمَهُ بِالْأَحْقافِ وَ قَدْ خَلَتِ النُّذُرُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ؛[احقاف/۲۱] برادر قوم عاد را به یاد بیاور كه چون قوم خود را در احقاف بیم داد- و پیش از او پیامبرانى بودند و رفتند و پس از او پیامبرانى آمدند.»
«فَأَمَّا عادٌ فَاسْتَكْبَرُوا فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَ قالُوا مَنْ أَشَدُّ مِنَّا قُوَّةً؛[فصلت/۱۵] اما قوم عاد، به ناحق در روى زمین گردنكشى كردند و گفتند: چه كسى از ما نیرومندتر است.»
«وَ أَمَّا عادٌ فَأُهْلِكُوا بِریحٍ صَرْصَرٍ عاتِیَةٍ؛[حاقه/۶] و اما قوم عاد با وزش باد صُرصر به هلاكت رسیدند.»

پیامبر قوم ثمود هم حضرت صالح -علیه السلام- بود. قوم ثمود از فرزندان «ثمود بن عامربن ارم بن سام بن نوح» بودند. قوم ثمود در سرزمین«حجر»که میان حجاز و شام قرار داشت، زندگی می کردندو هنوز آثاری از خانه های آنها درآن سرزمین موجود است و کسانی که در گذشته با شتر از راه شام به مکه می رفته اند، در سر راه خود از آنجا عبور کرده و آثار مزبور را دیده اند.[۲]

«وَ إِلى‏ ثَمُودَ أَخاهُمْ صالِحاً قالَ یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَیْرُهُ قَدْ جاءَتْكُمْ بَیِّنَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ هذِهِ ناقَةُ اللَّهِ لَكُمْ آیَةً فَذَرُوها تَأْكُلْ فی‏ أَرْضِ اللَّهِ وَ لا تَمَسُّوها بِسُوءٍ فَیَأْخُذَكُمْ عَذابٌ أَلیمٌ؛[اعراف/۷۳] بر قوم ثمود، برادرشان صالح را فرستادیم. گفت: اى قوم من، اللَّه را بپرستید، شما را هیچ خدایى جز او نیست، از جانب خدا براى شما نشانه ‏اى آشكار آمد. این ماده شتر خدا، برایتان نشانه ‏اى است. رهایش كنید تا در زمین خدا بچرد و هیچ آسیبى به او نرسانید كه عذابى دردآور شما را فرا خواهد گرفت.»
«وَ ثَمُودَ الَّذینَ جابُوا الصَّخْرَ بِالْوادِ؛[فجر/۹] و قوم ثمود كه در آن وادى سنگ را مى ‏بریدند.»
«وَ أَمَّا ثَمُودُ فَهَدَیْناهُمْ فَاسْتَحَبُّوا الْعَمى‏ عَلَى الْهُدى‏ فَأَخَذَتْهُمْ صاعِقَةُ الْعَذابِ الْهُونِ بِما كانُوا یَكْسِبُونَ؛[فصلت/۱۷] اما قوم ثمود، هدایتشان كردیم. و آنها كورى را از هدایت بیشتر دوست مى ‏داشتند. تا آنكه به خاطر اعمالى كه مى ‏كردند صاعقه عذاب خواركننده آنها را فروگرفت.»

[۱]. تاریخ انبیاء؛ سیدهاشم رسولی محلاتی،ص۸۹.
[۲]. همان،ص۱۰۱.