از کجا بفهمم خواستگارم شکاک و خودخواه است؟
یکی از دوستان خانوادگی ما آقایی را برای ازدواج به ما معرفی کردند. که خودشان ۹۹ درصد اخلاق و ایمان این آقا را تضمین میکنند. یک جلسه هم برای معارفه منزل ما آمدن ولی صحبتی بین ما نشد. حال سوال من این است که از کجا بفهمم این آقا شکاک است؟ یا خودخواه است؟ یا دربرابر مشکلات چگونه رفتارمیکند؟ (یا بطورکلی از لحاظ فکری بالغ شده یا نه؟)
با سلام و تحیت خدمت جنابعالی
راه دستیابی به پاسخ چنین پرسشهایی این است که در کنار گفتگوی رو در رو با ایشان، هم به اندازه کافی از خلقیات و گذشته ایشان تحقیق کنید و هم در صورت امکان با مراجعه حضوری به یک روانشاس و با ارائه آزمون شخصیت، ارزیابی دقیقتری از شخصیت خود و ایشان داشته باشید.
افراد شکاک و خودخواه معمولا روابط اجتماعی ضعیفی دارند و از ارتباط با دیگران لذتی نمی برند، ضمن اینکه فرد شکاک از یک اضطراب فراگیر رنج می برد.
به هر حال شما می توانید با هدایت گفتگو و مطرح کردن سوالات زیر تا حدودی به سوال خود پاسخ دهید؛
_ دیگران شما را به ویژگیهایی می شناسند؟
_ آیا در امور مختلف به راحتی تصمیم می گیرید؟
_ به تصمیمی که می گیرید اطمینان پیدا می کنید یا بعدا پشیمان می شوید؟
_ آیا شما فرد آرام و خونسردی هستید یا تحریک پذیر و عصبانی؟
_ آیا خاطرات شیرینی دارید؟
_ چه خاطرات تلخی دارید؟
_ عصبانیت خود را چگونه بروز می دهید؟
_ ایا افرادی هستند که همچنان انها را نبخشیده باشید؟
و...
طبعا به گونه رسمی و با حالت بازپرسی نباید سوالات را مطرح کنید، چون منجر به مقاومت شخص می شود. ضمن اینکه بهتر است در مطرح کردن برخی سوالات به شیوه معکوس اقدام کنید.
مثلا می توانید بگوئید من فکر می کنم عصبانی شدن افراد در زندگی تا حدودی طبیعی است، قبول دارید؟!
کتاب مناسبی که در این زمینه می توانید به آن مراجعه کنید کتاب " شیوه های انتخاب و گزینش همسر" نوشته دکتر محسن ایمانی
دیدگاهها
سلام...من سوالمو کجا میتونم
سلام...من سوالمو کجا میتونم مطرح کنم؟ همینجا میتونم بپرسم؟
با سلام بله
با سلام بله
البته سوالی رو مطرح کردید که در فرصت مناسب پاسخ ارائه میشود
با سلام...تقریبا دو هفته پیش
با سلام...تقریبا دو هفته پیش سوالی مطرح کرده بودم ولی متاسفانه هنوز پاسخی دریافت نکردم...لطفا پاسخ دهید...متشکرم
با سلام و پوزش از تاخیر بوجود
با سلام و پوزش از تاخیر بوجود آمده بزودی پاسخ سوال شما ارئه خواهد شد.
پسری ۲۴ ساله دانشجو هستم،در
پسری ۲۴ ساله دانشجو هستم،در دانشگاه به دختری که همکلاسیم هست علاقه مند شدم و فقط چندماه از خودم کوچکتر است و نزدیک به ۶ ماه هست که فقط در حد پیام باهم رابطه داریم و ایشان هم به من علاقه مند است،هردو دارای خانواده ای مذهبی هستیم...فعلا به خاطر نداشتن موقعیت ازدواج اقدام به خواستگاری نکردم و ترجیح دادم بیشتر باهم آشنا بشیم ولی مادر من در جریان هستند...
من در خانواده ام فرزند سوم و آخر هستم و از لحاظ مالی متوسط هستیم...ایشان فرزند نهم و آخر و از لحاظ مالی خوب هستند...
من درحال حاضر شغل مشخصی ندارم و مشغول تحصیل هستم ولی ایشان غیر از تحصیل شاغل و کارمند هستند...
پس از شناخت اخلاق و رفتار،ایشان مورد اعتماد بنده قرار گرفت ولی اخیرا در شبکه مجازی لاین متوجه ابراز علاقه فردی به ایشان شدم که به شدت تعجب کردم و ناراحت شدم...با ایشان درمیان گذاشتم که اون شخص چه کسی است که در جواب گفتند یکی از اشنایان است و به شوخی و مسخره بازی ابراز علاقه کرده است...
لازم به ذکر است که ایشان فردی اجتماعی،شوخ طبع و راحت است مثلا با پسران کلاس شوخی میکند ولی فقط بصورت کلامی و درحد متعارف...
خلاصه پس از بحث فراوان و مخالفت من از بابت شوخی های این چنینی...ایشان گفتند تو اگر به من اعتماد کامل داشته باشی نباید در صورتی که اخلاق و رفتار منو نسبت به همکلاسیام و آشناهام میدونی به من شک کنی...و درحال حاضر چند روزی است که به اصطلاح روزه سکوت گرفته ایم و باهم صحبت نمیکنیم
سعی کردم به نحوی توضیح بدم که یک طرفه به قاضی نرفته باشم از اینکه یکم طولانی شد عذر میخوام...
سوال:
آیا هم سن بودنمان در آینده مشکلی ایجاد نمیکند؟
آیا موقعیت اجتماعی من نسبت به ایشان در آینده مشکل ایجاد نمیکند؟
آیا شک کردن من بیهوده است و بیش از حد حساس شدم؟
آیا این ازدواج به صلاح ماست درصورتی که واقعا به هم علاقه مند باشیم؟
باعرض سلام و تشکر
باعرض سلام و تشکر
خدمت شما عرض کنم ازدواج یک موضوع بسیار مهمی در زندگی است که متأسفانه امروزه به یک مسأله کم اهمیت تبدیل شده است. رابطه مستقیم شما نه تنها باعث شناخت بیشتر نمی شود بلکه باعث وابستگی بیشتر و نادیده گرفتن و بی اهمیت شماردن تفاوت های فردی ، خانوادگی و فرهنگی و سایر تفاوت ها که از خواص وابستگی است درحال حاضر خواهد شد و در آینده یعنی سال های اولیه زندگی باعث بدبینی و پشیمان شدن از زندگی زناشویی. بهتر بود شما به جای رابطه مستقیم زمینه را برای تحقیق محلی و میدانی و بررسی توصیف دیگران از روابط خانوادگی ، توصیف همکاران و دوستان ایشان از نحوه رابطه ایشان در محل کار و محل تحصیل و نظر اساتید ایشان و سایر تحقیقات محلی اقدام می کردید . و بعد به صورت رسمی با ایشان در فضای حقیقی صحبت می کردید و با کمک مشاور پیش از ازدواج سوالات مهم را از ایشان می پرسیدید و ایشان هم آنچه که هست (از روحیات و عقاید، باورها ، سبک زندگی و تفکر و...)و آنجه می خواهد شما باشید( انتظارات و خواسته ها و...) باید انجام شود از طرفی با انجام تست شخصیت بهتر می توانید از ریسک زندگی زناشویی پیشگیری کنید. در مورد سن اصلاجای نگرانی نیست اما قطعا موقعیت اجتماعی ، شاغل بودن و وضعیت مطلوب اقتصادی طرف مقابل و نبودن این ویژگی ها در شما باعث بالارفتن خطر ناسازگاری و تعارض زناشویی خواهد شد. از طرفی شخصیت شما و نحوه برخورد با مسأله در خانواده شکل گرفته است به همین خاطر بعضی از افراد در روابط همسرشان با دیگران با توجه به نحوه زندگی پدر و مادر آسان گیر هستند و بعضی از افراد سخت گیر پس درجه تعصب نسبت همسر متفاوت است و از ۰تا۱۰۰ است شما با شناختی که روی خودتان دارید باید نسبت به این رابطه طرف مقابل با جنس مخالف در این حدی که خودشان می گویند تصمیم گیری کنید و کسی نمی تواند به جای شما تصمیم بگیرد که آیا شک شما خوب است یا بد/
در مورد ازدواج باید به مرکز مشاوره رفته و با یک مشاور مجرب اقدام به مشاوره پیش از ازدواج کنید.
موفق باشید.
خواستگاري دارم كه يك سال از
خواستگاري دارم كه يك سال از من كوچكتر هستند. پسر يكي از همكار هاي پدرم هستند قبلا ازدواج كردن و طبق گفته پدرم ، خانم اين آقا كلي از اين خانواده پول و طلا و مهريه گرفته و بعد هم طلاق.يعني پدرم طوري تعريف مي كنند كه فقط خانم مقصر بودن.البته شغل اقا رانندگي هست و منم مدرك مهندسي دارم ولي شاغل نيستم.من كلا برخلاف پدرم فكر مي كنم و معتقدم هر دو طرف مقصرند.من كلا ميترسم از اينكه تجربه قبلي اين خانواده باعث شود كه با من به نوعي بي اعتمادي رفتاركنند.من كه كلا گفتم نه و اصلا اجازه ندادم هيچ مراسمي انجام بشه دنبال دردسر نيستم.مجبور هم نيستم كه با كوچكتر از خودم ازدواج كنم .در ضمن اين آقا در انتخاب اول اصلا به نظر خانواده اهميت ندادن و حالا كلا ريش و قيچي رو دادن دست خانواده، شغلشونو دوست ندارم حتي اگه خيلي پول دار هم كه باشن برام مهم نيست.با ازدواج مشكل دارم اسم ازدواج كه مياد به حالت يه اژدها ميشم و بسيار عصبي ، فكر ميكنم كه نمي تونم با يك شخص كنار بيام اعتمادكنم .من دوست دارم تا آخر عمرم تنها زندگي كنم ولي مي خوام كار كنم و براي خودم خونه بخرم .۳۰ سال كه سني نيست. با سپاس رستگار بمانيد.
با سلام و تحیت خدمت جنابعالی
با سلام و تحیت خدمت جنابعالی
موضوعی که مطرح کردید از دو جنبه قابل بررسی است؛ یکی ازدواج یا عدم ازدواج با خواستگار مذکور و دیگری اساس ازدواج.
در مورد ازدواج با این فرد همانطور که اشاره نمودید، اهمیت موضوع اقتضا می کند تا از پیش داوری مثبت و منفی نسبت به این فرد و همسر سابقشان پرهیز شود و به صورت دقیق ابعاد و چرایی طلاق گذشته روشن شود.
ضمن اینکه لازم است تا با قطع نظر از طلاق قبلی، در حد امکان از وی و خصوصیات شخصیتی و اخلاقی وی کسب اطلاع نمائید و او را با معیارهایی که برای ازدواج خود در نظر گرفته اید، تطبیق دهید.
در صورتی که در معیارهای اصلی نظیر اشتراک در اولویتها، علاقمندیها، صفات شخصیتی و... تناسب کافی وجود داشته باشد، می توان تفاوت سنی مذکور را نادیده تلقی کرد، اما در صورتی که این تناسب وجود نداشته باشد مثلا هر دوی شما شخصیتی انعطاف ناپذیر داشته باشید، و یا اینکه تفاوت سنی و تحصیلی شما باعث شود تا او را به اندازه کافی قبول نداشته باشید و وی نیز از صفات مثبت برجسته ای برخوردار نباشد تا این نقائص را پوشش دهد، آنگاه این احتمال وجود خواهد داشت تا زندگی مشترک شما با چالشهای ناخواسته ای مواجه گردد.
و اما در مورد اساس ازدواج، می توان گفت که نگاه شما به این موضوع می تواند ناشی از سابقه ذهنی شما و تجارب منفی و تلخی باشد که از زندگی مشترک دیگران حاصل شد. طبعا چنین دیدگاهی قابل دفاع نیست و ضرورت دارد تا با لحاظ موارد نقض (ازدواجهای موفق) و نیز توجه به کارکردهای مثبت و غیرقابل انکار ازدواج، نگاه خود را به ازدواج تغییر دهید. روشن است در صورتی که چنین دیگاهی نسبت به ازدواج دیدگاهی پایدار باشد، تغییر آن با مداخله تخصصی یک روانشناس امکان پذیر خواهد بود.
نظرات