مشاوره و خانواده

شهر سوال ـ دختری میخواد با همکارش ازدواج کنه اما مادرش مخالفت میکنه. در حال حاضر میگند تو خواهر بزرگتر داری اول اون بعد تو. اما در واقع علت مخالفت مادرشون بخاطر تفاوات فرهنگی و تحصیلی است. پسر دیپلمه و دانشگاه نرفته دختره لیسانس است. دختر در یک شهری زندگی میکنه پسر هم قبلا در شهرستان بودند الان بیست ۳۰ ساله در شهری که دختر است زندگی میکنه. دختره ادعا میکنه از لحاظ اعتقادی و اخلاقی پسر خوبه و کفویت داره.

شهر سوال ـ من ۲۸ سالمه مشكل خودم یک طرف فشار و عذاب اطرافیان بخصوص پدر و مادر خودم طرف دیگر تحمل این وضع آنقدر برایم مشكل شده كه از خدا میخواهم زودتر بمیرم. كسی را دوست دارم كه ۳۲ ساله است اما میگه هنوز نمیتونه ازدواج كنه از اینجا رونده و از اونجا مونده‌ام خدا تنها پناهم است. دعا میكنم فقط كمكم كنه از لطف خدا نا امید نیستم و ناشكری هم نمیكنم فقط خستم خیلی خسته از دست همه ناراحتم و دلشكسته...

شهر سوال ـ بعد از یک هفته مسافرت به خانه برگشتیم. از من پرسید بهت خوش گذشت؟ منم در کمال صداقت گفتم نه. خیلی معمولی رو به بد گذشت. اخه دو جور معمولی داریم، یه معمولی که نه خوش میگذره نه بد یعنی خنثا میگذره، یه معمولی داریم که یه درصد درونش خوشی پیدا میشه، یه معمولی داریم که بد هم قر و قاطیش داریم. اخه چه خوشی؟ از خونه سوار ماشین شدم، دم در خونه داداشش پیاده شدم...

شهر سوال ـ نظر شما در خصوص این مطلب چیه؟: «شما بفرمایید قانونی كه تمام حقوق انسانی زنها را از آنها سلب كرده و به دست مردان داده است و زن حتی بدون اذن آقای همسر اختیار خارج شدن از منزل را هم ندارد (تا چه رسد به شاغل بودن) چطور می توانست برای زنده مانی زنها چاره ای بیاندیشد؟ یك زن چطور می توانست هم درون چهاردیواری زندانی شود و هم شكمش سیر بشود و توی گرما و سرما هم از زندگی ساقط نشود؟ بالاخره كسی كه حق اشتغال و سایر حقوق زن را از آنها سلب كرده باید فكر اینجایش را هم می كرد تا چه بسا تكه نانی دستشان برسد. و اقلا زنده مانی بكنند! نفقه یعنی همان حقوق زندگی زن كه قانون به شكلی قانونی از آنها سلب كرده و به شكل یك قانون زنده مانی در اختیار مرد قرار داده است»