چرا خداوند ما را آفرید؟

در جواب به این سوال ابتدا باید با مفهوم اهداف طولی آشنا شویم:

ممکن است چندین هدف مختلف در طول یکدیگر قرار بگیرند. به عنوان مثال دانش آموزی در درس خود تلاش می کند تا معدل خوبی کسب کند. کسب معدل خوب هدف اوست. و این هدف منافاتی با این ندارد که هدفش  قبولی در دانشگاه برجسته ای باشد، و قبولی در دانشگاه نیز منافاتی با این ندارد که بگوید:

هدفم به دست آوردن یک شغل خوب است و ... همه و همه هدف یک نفر از یک کار است. و این اهداف به صورت طولی در یک مسیر قرار می گیرند و با یکدیگر هیچ گونه منافاتی ندارند.
با توجه به مفهوم هدف طولی باید در نظر داشته باشیم که برای خلقت انسان، می توانیم چندین هدف ذکر کنیم که همگی نیز صحیح باشد.

آن هدفی که در قرآن ذکر شده و دانستن آن برای انسان لازم بوده است، اینکه:

وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُونِ (۵۶ ذاریات) جن و انس را جز براى پرستش خود نیافریده‏‌ام.

و با توجه به بی نیازی خداوند (جل جلاله) می توانیم متوجه شویم که این هدف، برای تامین هدف دیگری بوده است. (چندین هدف در طول یکدیگر قرار گرفته اند) 
از صفات کمالی خداوند خداوند"علم" و "قدرت" و " جود" (بخشش) بی نهایت است. و از سویی نیز خلق انسان، ارتقا جایگاه وجودی اوست. هنگامی که خاک و یا نطفه تبدیل به انسان می شود، خداوند فضل بزرگی در حق انسان نموده که او را از حضیض ذلت، در مسیری قرار داده است که می تواند به اوج افتخار برسد. افتخاری که با عبادت پروردگار و دور شدن بیشتر از ماده و مادیات است.
 

وقتی جواد بودن خدا اقتضای خلقت انسان را دارد، علم به این اقتضاء و قدرت بر آن سبب خلق انسان می شود.
پس روشن شد که جود و بخشش خدواند سبب خلقت انسان است و از سویی نیز روشن می شود که چرا گفته شده "هدف از خلقت این انسان، عبادت است."