تفسیر و علوم قرآن

مقدس بودن پاک بودن و منزه بودن از هر گونه پلیدی و آلودگی است. البته پاکی از سنخ معنوی که ورای پاکی مادی است. و منشاء اصلی آن، خدای متعال است که از هر گونه عیب و نقص منزه است. که این تقدس به واسطه ارتباط با خدای متعال به امور دیگر سرایت می کند. از افراد مقدس تا مکان ها، زمان ها، عمل ها و تفکراتی که به خاطر ارتباط به خدای متعال منزه و مقدس شمرده می شوند.

ناظر بودن یک آیه به شخص پیامبر (ص) و زندگی او، به معنای اتمام فایده آیه، با رحلت رسول مکرم اسلام (ص) نیست. بلکه آیات ناظر به احکام اختصاصی ایشان، آیات ناظر به شخصیت حقوقی ایشان، آیات ناظر به مسائل سرنوشت ساز تاریخی و ... همه درس های فراوان برای هدایت دارد.

قرآن معجزه ای است که بشر توانایی آوردن نظیر آن را ندارد. از جمله وجوهی که بشر می تواند عجز خود را در مقابل قرآن بیابد، عبارتند از فصاحت و بلاغت، غیب گویی، بیان دستور العمل نجات بخش برای زندگی بشر، کارآمد بودن برای تمام زمان ها و مکان ها و ....

اگر کسی می خواهد بگوید که وحی یک تجربه درونی بدون طرف مقابل بوده، باید تمام این آیات را غلط بخواند. و در نهایت باید توجه کرد که این ادعاها اگر بخواهد بدون فریبکاری ارائه شود، انکار قرآن و غلط خواندن آن است. نه ارائه توضیح متفاوتی درباره چگونی شکل یافت و تحقق یافتن قرآن.