طوفان نوح چگونه بوده است؟

در مورد طوفان نوح می توان به نکات زیر اشاره کرد:

الف. حادثه طوفان نوح، یك حادثه طبیعى نبوده است تا بتوان آن را در چارچوب حوادث طبیعى زمین بررسى كرد؛ بلكه امرى استثنایى و خارق العاده بوده و طبیعتاً به طور خارق العاده نیز پایان یافته است.

ب. اطلاعات بشرى در مورد حوادث گذشته زمین، هنوز به آن اندازه نیست كه بتواند قضاوتى صحیح و كلى درباره همه رخدادها داشته باشد. بسیارى از مسائل تاریخى و طبیعى، هنوز براى بشر به شكل معما باقى مانده است. چگونگى ساختن اهرام مصر، چگونگى احداث مناطق وسیع و مسطح بر فراز كوه‏هاى بعلبك لبنان، سرنوشت جزیره آتلانتیس (كه بقایاى آن در قعر دریاهاست) و ده‏ها اثر دیگر كه هنوز توجیهى متناسب با علوم و ابزارهاى عادى بشرى ارائه نشده است، نشان می دهد که شناخت ما از گذشته کامل نیست.

ج. باستان شناسان در بین النهرین، آثار تمدن‏هایى را از اعماق زمین به دست آورده‏اند كه نشان از مدفون شدن آثار فراوانى در زیر سیلاب‏هاى مهیب دارد و احتمال این كه مربوط به مردم زمان نوح باشد، بعید به نظر نمى‏ رسد.

با توجه به مقدمات فوق، اكنون به آیات قرآن نظرى مى‏ افكنیم تا ببینیم كه قرآن در این مورد چه فرموده است.
آب از آسمان و از زمین جوشیده و آنچنان زیاد شده است که زمین را فرا گرفته است:
«فَفَتَحْنا أَبْوابَ السَّماءِ بِماءٍ مُنْهَمِرٍ * وَ فَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُیُوناً فَالْتَقَى الْماءُ عَلى‏ أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ؛[قمر/۱۱-۱۲] در این هنگام درهاى آسمان را با آبى فراوان و پى در پى گشودیم * و زمین را شكافتیم و چشمه ‏هاى زیادى بیرون فرستادیم و این دو آب به اندازه مقدّر با هم درآمیختند (و دریاى وحشتناكى شد)»

و بعد این آب طغیان می کند و مواج می شود:
«إِنَّا لَمَّا طَغَى الْماءُ حَمَلْناكُمْ فِی الْجارِیَةِ؛[حاقه/۱۱] و هنگامى كه آب طغیان كرد، ما شما را سوار بر كشتى كردیم.»
«وَ هِیَ تَجْری بِهِمْ فی‏ مَوْجٍ كَالْجِبالِ؛[هود/۴۲] و آن كشتى، آنها را از میان امواجى همچون كوه‏ها حركت میداد.»

و در نهایت این آب گسترده در زمین فرو می رود:
«وَ قِیلَ یا أَرْضُ اِبْلَعِی ماءَكِ وَ یا سَماءُ أَقْلِعِی‏ وَ غیضَ الْماءُ؛[هود/۴۴] و گفته شد: اى زمین، آبت را فرو بر! و اى آسمان، خوددارى كن! و آب فرو نشست.»

از این آیه و آیات قبل چنین برمى ‏آید كه بخشى از آب‏هاى درونى زمین به روى زمین آمده است مى‏ دانیم كه در زیر زمین مقادیر بسیار عظیمى آب قرار دارد كه گاهى حجم آن چندین میلیون متر مكعب است. (در این مورد در بحث منابع زیرزمینى آب به بحث آبخوانها» مراجعه كنید). این آب‏ها در طبقات زیرین زمین و به مقادیر بسیار زیاد، یافت مى‏شوند. بخشى از اینها را آب شیرین تشكیل مى‏دهد و در زیر آن منابع عظیم آب شور قرار دارد. حال اگر این منابع فوران كند، هیچ جا از سیلاب در امان نخواهد بود. این موضوعى است كه از نظر علمى هیچ منعى ندارد.
نكته دیگر آن كه در آیه خداوند خطاب به زمین فرمود: آب‏ها را فرو ببر و در آیات قبل نیز به فوران آب از زمین اشاره شده است. بنابراین مقادیر زیادى از آب به جاى اصلى خود (زیر زمین) باز گشته است.

اما درباره این كه آیا در طوفان نوح، آب تمامى زمین را فرا گرفت یا این كه بخشى از آن را، دو نظریه از جانب مفسران با استناد به آیات قرآن ابراز شده است: برخى این نظریه را پذیرفته ‏اند كه آب تمامى زمین را فرا گرفت و برخى دیگر نیز آن را محدود به منطقه و یا حداكثر قاره‏اى نموده ‏اند. در هر صورت با توجه به این كه هم اكنون «سه چهارم» زمین دریا مى ‏باشد، و ممكن است كه درگذشته این رقم حتى بیش از این بوده باشد، هیچ ایرادى از نظر طبیعى براى طغیان آبی چنین گسترده وجود ندارد.