آیا درست است که بگوییم امام معصوم به ما نیاز دارد؟

امام فارغ از شئون مادی و معمولی خویش (که نیاز او واضح است) در جایگاه الهی و رهبری اش، نیز به انسان ها نیاز دارد. البته این نیاز او، صرفا به جهت توانایی در پیشبرد اهداف عالی است.

حتی  خدای متعال نیز علیرغم بی نیازی، می به نوعی نصرت می شود و در متون دینی بسیار این معنا آمده است:

«یَنْصُرُونَ اللَّهَ[حشر/۸] خدا را یارى مى‏ كنند.»

«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ یَنْصُرْكُمْ وَ یُثَبِّتْ أَقْدامَكُمْ[محمد/۷] اى كسانى كه ایمان آورده ‏اید! اگر (آیین) خدا را یارى كنید، شما را یارى مى ‏كند و گامهایتان را استوار مى ‏دارد.»

و اصولا خدای متعال امور عالم را از طریق اسباب و عوامل طبیعی اداره می کند، بنابراین با مشارکت افراد امور پیش می روند و بدون مشارکت آنها امور دچار وقفه خواهد شد. حضرت علی (ع) در مقابل بی وفایی یاران خویش می فرمایند که حاضرند ده نفر از آنها را با یکی از یاران معاویه عوض کنند![۱] و همین نشان می دهد که امام معصوم بدون یاور نمی تواند، امور را بر مدار صحیح قرار دهد.

حضرت علی (ع) در آخرین خطبه خود بعد از یادآوری از یاران باوفایشان به شدت بر بالای منبر می گریند:

«أَیْنَ إِخْوَانِیَ الَّذِینَ رَكِبُوا الطَّرِیقَ وَ مَضَوْا عَلَى الْحَقِّ أَیْنَ عَمَّارٌ وَ أَیْنَ ابْنُ التَّیِّهَانِ وَ أَیْنَ ذُو الشَّهَادَتَیْنِ وَ أَیْنَ نُظَرَاؤُهُمْ مِنْ إِخْوَانِهِمُ الَّذِینَ تَعَاقَدُوا عَلَى الْمَنِیَّةِ وَ أُبْرِدَ بِرُءُوسِهِمْ إِلَى الْفَجَرَةِ قَالَ ثُمَّ ضَرَبَ بِیَدِهِ عَلَى لِحْیَتِهِ الشَّرِیفَةِ الْكَرِیمَةِ فَأَطَالَ الْبُكَاءَ ثُمَّ قَالَ ( علیه‏السلام ) أَوِّهِ عَلَى إِخْوَانِیَ[۲] كجا هستند برادران من كه بر راه حق رفتند، و با حق در گذشتند كجاست عمّار و كجاست پسر تیهان (مالك بن تیهان انصارى) و كجاست ذو الشّهادتین (خزیمة بن ثابت كه پیامبر شهادت او را دو شهادت دانست) و كجایند همانند آنان از برادرانشان كه پیمان جانبازى بستند، و سرهایشان را براى ستمگران فرستادند. (پس دست به ریش مبارك گرفت و زمانى طولانى گریست و فرمود) دریغا از برادرانم»

بنابراین نیاز امام به یاران توانا و باوفا مساله ای روشن است هر چند این نیاز امام به جهت مسائل شخصی او نیست. و کسر شان امام محسوب نمی شود.

و کسانی که متوجه این معنا هستند باید نهایت توان خویش را به کار گیرند و خود را برای کمک رسانی به امام و خدمت در جهت اهداف متعالی او آماده کنند.

[۱]. خطبه ۹۷ نهج البلاغه.
[۲]. خطبه ۱۸۱ نهج البلاغه.