آیا آخر الزمان نزدیک است؟

اصطلاح آخر الزمان برای معانی مختلفی به کار می رود.
در یک معنا، هنگام سخن از آخر الزمان، منظور نزدیک بودن زمان ظهور امام زمان (عج) است. که بعد از آن ظلم و فساد از بین رفته و حکومت صالحان در زمین برقرار می شود.
و در یک معنا منظور از آخر الزمان، هنگامی است که قیامت نزدیک شده و همه چیز فانی می شوند.

معنای آخر الزمان هر کدام باشد، از نظر اسلام، نزدیک است.
درباره ظهور امام زمان (عج) در دعای عهد می خوانیم:
«اللّهم اكشف هذه الغمة عن هذه الأمّة بحضوره و عجّل لنا ظهوره انّهم یرونه بعیدا و نراه قریبا؛[۱] خدایا! این غم و اندوه را (كه بر اثر غیبت او بما رسیده) با حضور او برطرف نما و در ظهور او شتاب كن، دشمنان ما ظهور آن حضرت را بعید میدانند ولى ما آن را نزدیك مى‌‏دانیم.»

و درباره قیامت نیز در سوره معارج چنین آمده است:
«إِنهَّمْ یَرَوْنَهُ بَعِیدًا* وَ نَرَئهُ قَرِیبًا* یَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كاَلمْهْلِ[معارج، آيت ۶الي۸] ایشان آن روز را دور مى‌‏بینند. و ما نزدیكش مى‌‏بینیم. روزى كه آسمان چون فلز گداخته گردد»
و اگر این سوال به وجود بیاید که فاصله زیادی بین ظهور و قیامت، وجود دارد، پس چگونه هر دو را نزدیک می دانیم، باید گفت که: کسی که به دنبال حوادث آینده است و از زود یا دیر بودن آنها می پرسد، غرضش چیست؟
اگر غرضش آماده شدن برای این وقایع است، باید آن ها را نزدیک بداند و خود را مهیا کند.
اما اگر به دنبال علم غیب و اطلاع از جزئیات آینده برای کنجکاوی یا نظیر آن است، بهتر است به این حقیقت توجه کنیم که خدای تعالی علم غیب را به راحتی در دسترس دیگران قرار نمی دهد:
«عَلِمُ الْغَیْبِ فَلَا یُظْهِرُ عَلىَ‏ غَیْبِهِ أَحَدًا* إِلَّا مَنِ ارْتَضىَ‏ مِن رَّسُولٍ؛[جن، آيات ۲۶و۲۷] او داناى غیب است و غیب خود را بر هیچ كس آشكار نمى‌‏سازد، مگر بر آن پیامبرى كه از او خشنود باشد.»

حتی برای پیامبر نیز این علم غیب مطلق و بدون شرط نیست:
«لَوْ كُنْتُ أَعْلَمُ الْغَیْبَ لاَسْتَكْثَرْتُ مِنَ الْخَیْرِ وَ ما مَسَّنِیَ السُّوءُ[اعراف/۱۸۸] اگر علم غیب مى‌‏دانستم بر خیر خود بسى مى‌‏افزودم و هیچ شرى به من نمى‌‏رسید.»
پس راهی مطمئن برای این گونه کنجکاوی برای ما وجود ندارد.

[۱]. بحار الأنوار ، ج‏۵۳، ص: ۹۶.